Nesil Serisi 1; Kıyıdaki İki Tekne Masalı

27.Bölüm ''Sen nasıl sevilmezsin?"

 Buradan MerveElifD'ye teşekkür ediyorum. Birçok arkadaşım kapağa yardım etti ama onun ki belirleyici oldu.  Umarım bir kararsızlık daha yapıp değiştirmem. Bu oldukça güzel çünkü :))) Tekrar teşekkür ederim. :))

27.Bölüm
"Sen nasıl sevilmezsin?"

Hatırlatma;

     "Yolun başı demiştin. Yolun ortası değil."

     "Tekerlekler hareket ediyor. Benim suçum değil." dedi yine gülerek.

     "Sesin iyi geliyor. Adamları buldunuz sanırım." dedim gülümseyerek. Derin bir iç çekti.

     "Aslında hayır... Adamları bulamadık. Büyük ihtimalle radarlarındasın artık."

 

AŞKIN

     "Herşey düzelir Aşkın. Merak etme." diye devam etti. Yüzüm asılırken umutsuzca başımı salladım."Çantam?"

     "Arabamda." derin bir nefes alıp, rahatladım.

     "Yanıma gelebilir misin? Uyuyamıyorum." dedim arama sebebimi hatırlayarak. O tarafa dönük oturdum.

     "Yeşim abla?" diye sordu. Omuzlarımı silktim. "Uyuyamıyorum diyorum Ensar. Onunla iyi anlaşıyordunuz hem. Tırmanmak zorunda kalsan bile umurumda değil. Gelecek misin?" dedim. Telefonun karşısı sessizdi. "Ensar?"

     "Bekle." dediğinde arabanın kapısını kapattı ve bahçe kapısına doğru yürümeye başladı. Bahçe kapısından girdiğinde hızla ilerlemeye başladı ve balkonun altında durdu.

     "O kadar da alçak değilmiş." dedi aşağıdan bana doğru bakarak. Kaşlarımı kaldırdım.

     "Lafın gelişi söyledim canım. Tırmanmak zorunda değilsin. Kapıyı sessizce açarım." dedim ve ayaklandım.

     "Hayır Aşk. Tırmanacağım." dediğinde çoktan çıkmaya başlamıştı.

     "Ensar saçmalama. Düşüp bir yerini kırarsın. Yapma." dedim ellerimi balkonun kenarına dayayarak. Beni umursamadan girintileri çıkıntıları kullanarak çıkmaya başladı.

     "Düşeceksin Ensar."

     "Bir susarsan düşmem Aşk."

     Omuz silktim ve geri çekildim. Şimdi onu göremiyordum. Düşmeyeceğini ummaktan başka çarem yoktu anlaşılan...

     "Ve prens Rapunzel'in kulesine tırmandı." dediğinde karşımda doğrulmuştu. Gülümseyip ona doğru yaklaştım. Omzuna ufak bir yumruk attım. "Düşebilirdin!"

     "Az önce bir cümlende 'canım' kelimesi geçmişti?" Omuz silkip gülümsedim.

     "Evrim geçirip 'Gerizekalım' lafına dönüştü." dedim alayla. 

     "O da güzel. Bu üstündekilerle mi uyuyorsun?" dedi. Üstüme baktım. Siyah dizlerimin üzerinde biten geceliğim her tarafımı açıkta bırakıyordu. Ah! Nasıl düşüncesizim!

     "Evet. Neden? Kötü mü duruyor?" diye sordum. Dudaklarını beğeniyle büzdü.

     "Güzel. Sınava çalıştın mı?"

     "Hayır. Sen burada mı bekledin?" diye sordum. Buraya gelmesinin başka sebebi ne olabilirdi?

     "Her gün birisi bekleyecek burada. Buna alışsan iyi edersin." dedi. Omuzlarımı silktim.