KATİLİN SON PERDESİ -Tamamlandı-

⁕OYUN KURUCU⁕

-OYUN KURUCU-

Bölüm şarkısı : Taylor Swift - Vigilante Shit

Keyifli okumalar...

İkindi güneşi villanın büyük camlarından içeri dökülürken genç adam uzandığı koltukta biraz kestirmeye çalışıyordu. Daha dün gece ilaç aldığı için bir daha aynı yola başvurmak istemedi, ev sakindi ve kimse yokken kafasını biraz dinleyebiliyordu. Bu esnada biraz da kestirebilirse çok iyi olurdu. Uzandığı koltukta kolunu gözlerinin üzerine örtmüştü ancak kapalı gözlerine rağmen görüntü çok netti.

O şaşkın surat. Kocaman açtığı iri yeşil gözleriyle ona bakıyordu, topuzundan kurtulan birkaç tutam rüzgarda savurulurken rengi atmış teni gecenin içinde parlıyordu o an. Gözlerini açmadan, bu görüntünün üzerini karalamaya çalıştı. Farkında olmadan dişlerinin birbirine sımsıkı kenetlemişti. O kadın bir türlü aklından çıkmıyordu.

Kimdi?

O anlar, bir filmin en can alıcı sahnesi gibi göz kapaklarının altından oynamaya devam etti. Genç kadının yutkunuşunu, geriye doğru arka arkaya attığı iki adımı ve arkasına bile bakmadan gecenin içinde kayboluşunu tekrar tekrar izliyordu sanki. Sıktığı dişleri arasından ıslık gibi keskin bir nefes aldı. Bu kadın olan uykularını da kaçırmıştı. Yattığı yerden çevikçe doğrulduğunda telefonu çalmaya başlamıştı.

Yeşili zehre, kahverengisi ölüme bulanmış ela gözlerini sehpanın üzerinde duran telefonuna çevirdiğinde içeri yerleştirdiği adamlardan birisinin aradığını gördü. Uzanıp telefonu eline aldı, merakı onu yiyip bitirse bir kadını böylesine, delicesine merak etmeyi kendine yediremiyordu. Bu yüzden birkaç saniye bekleyip derin bir nefes aldıktan sonra telefonu açtı.

"Evet?"

"Merhaba İskender Bey. Size işinize yarayacak bir bilgi vermek için aradım." Adamın öfke ve katran dolu kalbi bir nebze olsun hızlandığında kaşlarını daha da çatarak cevap verdi.

"Söyle."

"Efendim dün geceki kadının kim olduğunu buldum." Adamın sesinden duyulan gurur İskender'in kısa bir an adam sanki karşısındaymış gibi bayık bir bakış atmasına neden oldu.

"Kimmiş?"

"Nefes Kıraç." Kafasının içindeki küçük, şaşkın suratın adı algısına düştüğünde bunu sessizlikle karşıladı. "Nefes Cinayet Bürosu'nda komiserdi, Sinan Müdür sizi avcuna düşürmek için bir oyun kurmuş. Anladığım kadarıyla sizin dosyanızı Nefes'e vermiş."

"Bak sen yaşlı kurda," diye mırıldandı kirli sakallarının hışırtılı bir şekilde kaşırken. "Eee?"

Kadir heyecanla anlatmaya devam etti. "Dün gece teslimat yapılırken sizi izliyormuş ancak görev esnasında içmiş, sarhoşmuş. Dün de vurduğu bir adamı tartaklamıştı. İkisi üst üste gelince ve sizin dosyanızı da kötü etkileyince Sinan Müdür onu görevden attı." İskender kısık bir sesle güldü. "Zaten burada da pek sevilmezdi."

Sehpanın üzerinde duran sigara paketine uzandı. Önce sigara paketini tam ortalayan çakmağı aldı, ardından da kendine bir dal sigara çekip dudaklarının arasına yerleştirdi. "Neden?" diye sordu ilgiyle. Bu kadınla ilgilenmek bir yandan onu rahatsız ediyordu, bir yandan da hoşuna gidiyordu.

"Çok dik başlı bir kadın ama işinde de çok başarılı. Emri altındakiler fazla kasıyordu, herkes ondan yaka silkmişti."

İskender ciğerlerine çektiği dumanı üflemek için sigarayı dudaklarından çekerken kaşları çatılmıştı. "Hem işinde çok iyi hem de görev başında alkol almış?" Sigarasını tuttuğu elinin başparmağını alt dudağından gezdirirken içinde uyanan şüpheyle gözlerini kıstı. "Çelişiyor. Bu Nefes hakkında başka ne diyebilirsin?"