DÜNYA (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ I) TAMAMLANDI

• Dünya On Altıncı Bölüm

On Altıncı Bölüm

Seçim hakkı sadece bir tane verilmişti ona. Oda bu hakkı Ayaz'dan yana kullanmıştı. Önceleri babasının nasıl ikna olduğunu düşünürken tek bir mantıklı açıklama bulamazdı. İzin verdikten sonra o acımasız tavrını sürdürmesi ise iyice aklını karıştırmıştı.

En sonunda boş vermişti. Sadece sevdiği adama odaklanmıştı. Evlendikten sonra Ayaz'ın iş bulamayışının altında babasından başka kimse olamazdı. Çift bunu bile dert etmez yollarına devam ederken içten içe babasının bu çabasına anlam veremezdi.

Kendisine ailesini düşünmeyi bırakmak gibi yasak koyacak anlık bir gaflette bulunduğu an yaşamıştı. Ama imkansızdı hep düşünmüştü.

Hep düşünecekti.

Öğrendiklerinden sonra bir hazmetme evresi olacaktı. Şuan sanki gökte uçuyor gibiydi. Babasının acımasızlıklarını öğrenmek ağır gelmişti. Onun o iğrenç işten kazandığı parayla okula gittiğini, yaşadığını düşündükçe çıldıracak gibi oluyordu.

Annesinin aslında babasının kardeşiyle nişanlı olduğu gerçeği ise kafayı yemesine sebep oluyordu. Aldığı nefesler yetmiyordu. Tarifsiz duygular yaşıyordu. Annesi hep sessiz sakin oldukça zarif bir kadın olmuştu. O asil kadından böylesi bir hareket beklemezdi. Oysa ki hallerinde de birbirlerine çok aşık bir çift yoktu. Hiçbir zaman birbirlerine aşkla baktıklarını görmemişti.

Düşüneceği o kadar çok şeyi vardı ki. Bunun içinde oldukça geniş bir zamana ihtiyacı vardı. Ares'in bilip susarak ablası için babasını tehdit etmesi kardeşinin bütün o anlamsız tavırlarını açıklıyordu. Ancak yinede içi soğumuyordu. Aptal yerine koyulmuştu. Kocasının öğrendiği gerçekleri sanki o ailenin yabancısıymış gibi böyle öğrenmek ağrına gitmişti.

Hayal'i doğurduktan sonra hep en büyük ideali ona mükemmel bir aile vermekti. Kendi ailesinin aksine bir aile vermek istemişti. Fakat bugün öğrendiklerinden sonra işinin daha da zorlaştığını fark etmişti elbet.

Eğer Aslan Bey aniden ortaya çıkmasaydı Ayaz'dan bunları asla öğrenemeyecekti. Ayaz, hayatında gördüğü en cesur adamdı. En merhametli en yiğit adam. Gerekirse kendini ateşlere atardı yinede ailesine zarar gelmesine izin vermezdi.

Aslan Bey, yıllar sonra çıka gelip oğluna böylesi bir yardımda bulunurken kendi ailesi en başından beri beceremedikleri yap boza dahil etmişti çocuklarını.

Zaman geçiyordu.

Gün doğuyordu.

Kızının doğum günü bitmişti.

Çok büyük şeyler verip çok büyük şeyler götürerek bitmişti. Bugünü asla unutmayacaktı. Kızına hediyesini veremediği doğum gününü. Bu yaş gününde ona annesiyle babasını hediye etmişti. İçinde ilk tanıştıkları günden son güne kadar olan bir albüm vardı. Altında o günlerin anılarının yazılı olduğu bir albüm yapmıştı. Kızına aldığı oyuncakların yanında böylesi maneviyatı kuvvetli olan bir hediye yapmak istemişti. Sonuç verememişti.

Babası yine yapmıştı yapacağını.

Kuşların sesini duyduğunda gözlerini kapatıp havayı içine çekti. Dünden beri kırpmadığı gözleri bir anda kapanınca hafif bir sızlama olmuştu. Evinin önünde bir an olsun apartmana girmeden banka oturmuş sabaha kadar denizi seyretmişti.

Doğmaya başlayan gün ile bedeninde ki yorgunluğu hissetti.

Yavaşça yerinden kalktı. Apartmana baktı. Bugünden sonra her şey daha farklı olacaktı. Ayaz'da babasının yaptığını yaparak kendi hayatında ona söz hakkı tanımayarak kararlar almıştı. Bu hiç hoşuna gitmemişti.

Gece, Kerem'den izin almıştı. Bir süre işe gitmeyecekti. Oda anlayışla süresiz bir izin vermişti. Bu kadarını beklemese de güzel bir ana denk geldiği için teşekkür etmişti. Dünya, gecenin bir yarısı aradığı için sayısız özürler dilerken adamın endişeli gelen sesi onu şaşırtmıştı.

Eve çıkıp anahtarla kapıyı açtı. Salonda onu bekleyen kadınlarla karşılaştı. "Özür dilerim merak ettirdim." Perihan, sitemle "En azından gözümüzün önündeydin." Diyerek camdan dışarıyı işaret etti. Zeynep Hanım, anlayışla "Dinlenin isterseniz." Dedi.

Dünya, tam arkasını dönüp gidecekken Zeynep Hanım'a döndü. "Zeynep Hanım, hiç kızınızın hayatını derinden etkileyecek bir şey yaptınız mı?" Diye sordu.

"Babasından boşandım." Dünya, gülümsedi. "Peki hiç ona kötülük yaptınız mı?"

"Yaptığım her şeyi onun iyiliği için yaptım. Ama tabii bu soruyu bir de kızıma sormak lazım."

"Benim ailem bu konuda sizin kadar başarılı değil. Bana sorsalar bu soruyu sanırım onlar sınıfta kalır."

Çöken yüzü ve gözlerinin altında ki morlukla arkasını dönerek salondan çıktı. Aralık kapının ağzından yatağında mışıl mışıl uyuyan kızına baktı.

"Sana güzel bir hayat vereceğim kızım. Ama önce iyileşmem lazım."