DÜNYA (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ I) TAMAMLANDI

•Dünya Yirmi Sekizinci Bölüm•

Hellooo
Ayaz Dünya aşkı hız kesmeden devam ederken, bu ikili hakkında ki düşünceleriniz nedir? Ayaz nasıl bir aşık? Dünya nasıl bir aşık?
Satır aralarına bol yorum bekliyorum
Yıldıza basmadan geçmeyin🧡
İyi Okumalar
Quenoflove

YİRMİ SEKİZİNCİ BÖLÜM

Dünya, odasında otururken
dudaklarındaki tebessüme kendi bile hayret eder vaziyetteydi. Uzun zamandır bu halde değildi. Dün gece yaşananların böyle sonlanacağını tahmin etmezdi. Onu, bu kadar güldüren eskiye dönmekti. Ayaz'la ilk evlendiği andan itibaren her sabah böyle uyanırdı. Bu şekilde uyanmayalı uzun zaman olmuştu.

Ayaz'a dokunmak bir yana Ayaz'la olmak bambaşkaydı. Önce bunu yaşamak istiyordu. Yeniden onunla olduğu günleri hatırlamak..

Başına gelen her olayda soluğu Ayaz'ın koynunda almıştı. Kocası ona her dokunduğunda kendini yeniden yeniden iyi hisseden bir kadındı. Yaşadığı aitlik hissini hiçbir şeye değişmezdi. Hayatı boyunca sadece Dünya olmuştu. Çoğu insan için Faruk Kıvanç'ın kızı Dünya. Babasının yarattığı zengin şaşalı hayatta mutlu değildi. Kendi değildi.

Çünkü bir çok yalan bir çok sır vardı. Şimdi her şey ortaya çıkmışken bile o sadece Dünya'ydı. Ama bu sefer Faruk Kıvanç'ın pay biçtiği hayata hapsolmuş kız değildi. Kendi varolmuş kendini var etmiş Dünya'ydı. Babasının bundaki en büyük katkısı yaşattığı acılarla onu var etmiş olmasıydı. Ayaz, ise o acıları unutturup yerine elleriyle aşkı koyan adamdı. Sevmeyi öğreten adam.

Kendi hayatında olmayan her şeyi unutup karısının hayatına her şey olan adam.

Ayaz Arıkan, gerçek bir karakterdi. Yenilmez imajının altında ki cesur kalbi bilen en iyi insandı.

Aklına Ayaz, düşünce içi titredi. Aramak istedi ancak yarım saat önce ayrıldıkları geldi aklına. Çalışması lazımdı....

Ayaz, masasına oturduğunda önünde duran dosyayı açtı. Buraya gelmeden önce dün geceki mekana gitmişti. Onlar aramadan gitmesi en doğrusuydu ki aramayacaklarından da emindi zaten. Mekanın sahibi Osman'la samimiyeti vardı. Dünya ve Merve'nin keşfettiği bir yerdi. Zamanla gide gele adamla yakın olmuşlardı. Osman'ın epey yaşı vardı. Ayaz, ilk defa böyle bir taşkınlık yapmıştı. Zorla da olsa verdiği bütün zararı karşılamıştı.

Zaten bu olaydan sonra hele de duyulduktan sonra bir süre bazı insanlar elini ayağını çekecekti mekandan.

Dün gece, Dünya çok korkmuştu. Onu, ilk defa böyle görmüştü. Kurşunlar arasında kaldıklarında bile öylesi titrememişti. Çok yara almıştı. Ruhu yaralıydı kadınının. Ancak, sonuna kadar güçlü kalıyordu. Hiçbir zor durumunu ya da kötü hissini belli etmemişti. Özellikle gidişinden sonra yaşadığı bunalımdan sonra aniden ayağa kalkıp kızını ondan alıp işe başlaması bile onun gücünü gösteriyordu.

Gücünü anneliğinden alıyordu.

Dudaklarında bir tebessüm belirdi. Saatler önce kollarında uyuyan kadını şimdiden özlemişti. Aralarında ki belirsizlik canını sıksa da şimdilik karışmıyordu. Zaten ne olursa olsun işin sonunda soluğu birbirlerinin kollarında alıyorlardı.

Aşk...

Karısı onu değiştirmişti.

Dünya'ya olan aşkının tarifi zordu. Kabukları sert bir adamdı. Doğduğu an terk edilmiş bu duyguyu yaşamının her günü hissetmişti. Büyüdükçe bu his daha da vurmaya başlamıştı. O yüzden yıllarca hayatında onun için tek kıymetli insan amcası olmuştu.