DÜNYA (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ I) TAMAMLANDI

•Dünya Yetmişinci Bölüm•

Herkese merhaba uzun bir aradan sonra yeniden birlikteyiz. Canlarım bölüm gelmiyor gelmiyor diye yazıyorsunuz hepsini görüyorum. Bölüm gelmiyor çünkü oy ve yorumlarınız çok düşük yani bu derece okunan bir hikayeye uygun değil bu istatikler. Finale yaklaşıyoruz kısa zamanda da final olacak zaten geçtiğimiz bölümde duyuruda belirtmiştim. Şu son dört bölümüzde lütfen;
• OY VERMEYİ UNUTMAYIN
•YORUM YAPMADAN ÇIKMAYIN.

***

DÜNYA 70. BÖLÜM

Saat akşamüstünü bulurken; Ayaz, dudaklarından eksik olmayan ıslıkla önüne saçılan mali raporları kontrol ediyordu. Yaklaşık bir haftadır keyfi hayli yerindeydi. Geçen hafta başardığı iş bir yana; Dünya'nın giderek iyileşen grafiği asıl mutluluk kaynağıydı. Önceden olduğu gibi sadece kızı ile iletişim halinde değildi. Sabahları yeniden erken kalkıp ailesiyle kahvaltı etmeye başlamıştı. Sadece kızına değil herkese gülüyordu.

Okyanusları kıskandıran harelerine yeniden ışıltılar konmaya başlamıştı. Ayaz'dan kaçmıyordu. Aksine mümkün olduğunca kocasına sığınıyordu. Var oluşu aşktan ibaret olan, taptığı kadını geri dönmüştü. Elleri yeniden birbirinden uzakta duramıyordu. İyi yöndeki değişimine artık evlerine taşınan Ömer amcanın da katkısı büyüktü. Dünya, onu her zaman çok sevmişti. Ömer amcanın varlığı ona iyi geliyordu.

Diğer taraftan kimse Aslan Bey'e yaptıklarından bahsetmemişti. El koyduğu malları öyle bir yerde saklıyordu ki.. Şahin Şanlı ise henüz ülkeyi terk etmişti. Böyle sessiz sedasız yenilgiyi kabulleneceğini elbette düşünmüyordu. Yine de tadının kaçmasına izin vermiyordu. Çünkü eve gittiği saatlerde; kızının mırıl mırıl sesini duymak ve karısının hemen boynuna atılmasına bayılıyordu. Bunu yaşadığı her akşamda da kimsenin bunu bozmasına izin vermeyeceğini kendisine hatırlatıyordu.

Birden açılan kapıyla kafasını kaldırdı. Aslan Bey, hafta başından beri şirkete gelmeye başlamıştı ancak şu an bir hayli sinirli görünüyordu. Öyle ki sert sayılacak şekilde kapıyı kapattıktan sonra hızla oğluna adımladı. Ayaz, ilgiyle onu izledi. Rahat bir tavırla sırtını koltuğa yaslarken, boynunu sıkıp duran kravatını gevşetti.

''Sen, o iblislerin deposuna baskın mı düzenledin?'' Oğluna ilk kez böyle sinirlenmişti. Ayaz'a doğru salladığı işaret parmağı ise bunun göstergesiydi. Ayaz ise onun aksine sadece başını salladı böylelikle babası aynı sinirle odayı arşınlamaya başladı. Onun bu sinirli hallerinin oğlunun üzerinde etkisi olmadığı açıktı.

''Böyle bir şeyi nasıl yaparsın? Oğlum, eşkıya mısın sen? Eline silah alıp depo basıyorsun ve onların mallarına el koyuyorsun?'' Bitmek bilmeyen sözler birer soru cümlesi değildi. Sözler sadece Aslan Bey'in sinirini akıtmak için kullandığı hecelerden ibaretti. Lakin Ayaz bu siniri üzerine dahi alınmıyordu. ''Gereken ne ise onu yaptım.'' Kulağına çalınan kendinden emin ses ile hemen oğlunun karşısına dikildi. ''Gereken ardında bir orduyla depo basmak mı?''

Ayaz, sakince nefes aldı. Başını sağa sola oynattı. Sakin hareketlerle yerinden kalktı. Ellerini masanın iki yanına yaslayarak, karşısında duran babasının gözlerinin içine baktı. ''Depo basmak ya da ev.. Bunların hiçbirinin önemi yok. Benden, bir can alındı. Karım ölebilirdi, kızımı kaçırabilirlerdi ve ben onları bir daha asla göremezdim. Ailem olmadan yaşamam. Kimse beni yaşatamaz. Ya onlarla yaşarım ya da bende ölürüm..'' Kara gözlerinin içinden geçen kararlılığı görebiliyordu. Ağzını açmak üzereyken oğlu buna izin vermedi. ''..siz istiyorsunuz ki; her şey kitabına uygun olsun. Haklısınız polisi var kanunu var. Ama kim bulacaktı onları? Söyle bana. O psikopatı kim bulup da ceza verecekti? Ben, adalet karşıtı bir adam değilim aksine bunlara güvenim tam ama o baba oğul ne kanun bilir ne insanlık. Ne sana ne de bir başkasına ailemi koruduğum için hesap vermeyeceğim.''