English love

Hoofdstuk 3

POV Riley

Ik zit aan een tafel. Alleen. Ik vind het niet erg. De meiden hier zijn allemaal erg sletterig. Ook Alissa. Ze doet alles wat de jongens zeggen.

Er kwam nog een jongen naar me toe. Ik had hem weer afgewezen. Ik krijg telkens de rare blikken, maar dat boeit me niet.

Ik sta zuchtend op en besluit naar mijn kluisje te gaan. Onderweg kom ik Aiden tegen. 'Hey broer,' zeg ik. Dit keer praten we wel gewoon Engels tegen elkaar.

'Hey, zusje. Is het je opgevallen dat de meiden hie-.' 'Allemaal sletten zijn en doen wat de jongens zeggen? Ja. Is het je ook opgemerkt dat alle jongens je zomaar aanraken en uitnodigen voor seks. Ze kijken nog raar op als je ze afwijst...' zeg ik licht geïrriteerd.

'Heeft iemand je aangeraakt?' vraagt Aiden boos. Ik zucht en knik. 'Maar lang kreeg hij de tijd niet,' zucht ik. 'Wie?' vraagt hij. 'Iemand, laat het nu maar. Ik wil geen gezeik op de eerste dag,' zucht ik. Hij zucht en knikt dan.

'Ooh kijk, dit zijn wat vrienden van me van de havo. Ze begonnen ineens te praten tegen me,' zegt hij en wijst naar voren. Ik kijk en krijg gelijk zelfmoordneigingen. Dat zijn James, William en Daniel...

'Hey,' zegt Aiden. 'Weet he wat? Ik moet gaan,' zeg ik snel tegen Aiden. 'Wat is er?' vraagt hij en de jongens komen er grijnzend bij.

'Ik miet nog langs mijn kluisje,' zeg ik. Hij knik en maakt mijn haar is door de war. Ik kijk hem is met samen geknepen ogen aan en loop dan weg.

'Wie is die lekkere chick?' hoor ik James nog vragen. 'Die "chick" is mijn zusje,' zegt Aiden met de nadruk op "chick".

Ik grinnik en open mijn kluisje. Zometeen heb ik enkel nog biologie en daarna ben ik uit. Op maandag beginnen en eindigen ik en Aiden op hetzelfde uur, dus kunnen we samen lopen.

Als de bel gaat ga ik richting het bio lokaal. In de tussentijd hoor ik iets gesnik uit een wc. Ik ga er gauw heen en zie Alissa.

'Hey wat is er?' vraag ik bezorgd. Ze kijkt geschrokken op en veegt haar tranen weg. 'N-niks,' zegt ze snel. Ik kijk haar doordringend aan. 'Je kan het me vertellen,' zeg ik. Ze zucht zacht. 'Mijn vader licht in het ziekenhuis,' zegt ze zacht.

Ik loop naar haar toe en sla mijn armen om haar heen. Ze spant even aan, maar knuffelt me voorzichtig terug. Alsof ze niet weet hoe ze moet knuffelen.

'Gaat het weer een beetje?' vraag ik na een tijdje. Ze knikt en we laten elkaar los. 'Het komt goed, wil je naar de les?' vraag ik en ze knikt. We maken haar snel klaar zodat je niet kan zien dat ze heeft gehuild en dan lopen we naar het lokaal. We zijn zo'n twintig minuten te laat.

We kloppen aan en doen open. Mijn ogen glijden op de baan van twee andere. De donkerbruine ogen van James houden me gevangen. Ik moet moeite doen om naar de docent te kijken.

'Waarom zijn jullie zo super laat?' vraagt hij boos. 'We moesten langs de directeur,' zeg ik als we er niet uit komen. 'Directrice,' verbeterd Alissa me gauw. 'Directrice,' herhaal ik met een ongemakkelijke glimlach.

'Na de les vraag ik het wel even na,' zegt de man wantrouwig. 'Nee,' zeg ik snel. Hij kijkt me vragend aan. 'Want... het was iets wat veel emoties bij haar opbracht. Ze wou het er nooit meer over hebben, omdat ze anders een woedeaanval zou kunnen krijgen. U wilt uw baan toch niet op het spel zetten hiervoor?' vraag ik en houd mijn hoofd iets schuin.

Zijn gezicht betrekt en hij schud zijn hoofd. 'Uhm, nieuwe. Ga maar gauw naast James zitten en Alissa ga naar William zitten,' zegt de man.

Ik zucht onhoorbaar en strompel James' kant op. 'Nieuwe, wat is jouw naam?' vraagt de docent. 'Riley Walker,' zucht ik.

'Dus je bent Aiden's kleine zusje?' grijnst James. Ik moet zeggen dat zijn stem perfect paar bij zijn brits accent... maar het is en blijft een klootzak! Met goede looks...

'Klopt,' zeg ik enkel. 'Niemand wijst mij zomaar af weet je. Heb je een vriendje?' vraagt hij. Ik zucht en schud mijn hoofd. 'Nee, en ik wijs je af omdat je gelijk aan me zat en ik je naam niet eens wist,' zeg ik geïrriteerd.

'James Parker,' zegt hij. Ik kijk naar hem. Hij kijkt me serieus aan. Dat hij nog moeite doet...

'Riley Walker,' zeg ik enkel en kijk weer voor me.