VERVOLG OP TRUE LOVE
Je kan dit boek lezen zonder true love, maar je zou sommige dingen niet snappen...
Wanneer Riley verhuisd met haar familie naar Engeland, had ze geen flauw idee dat het daar zo anders zou zijn. Het 17-jarige meisje valt erg op m...
'Dus wat ga jij doen dit weekend?' vraagt mijn vader. 'Ik wou gaan afspreken met Alissa en verder heb ik nog niks bedacht. Doe ik dan wel,' zeg ik schouder ophalend.
'Oké, wij zijn zondag rond etenstijd terug. We proberen eerder te komen,' zegt mijn moeder en ik knik. 'Is goed.' 'Oh, hier heb je wat geld. Voor eten en zo,' zegt mijn vader en geeft me wat geld. 'Dank je,' zeg ik.
'Red je jezelf?' vraagt mijn moeder bezorgd. 'Tuurlijk, mam! Ik ben zeventien,' lach ik. 'Oké, maar niet met die James afspreken he,' zegt mijn vader streng. Ik rol met mijn ogen. Ik zwaai ze uit als ze de deur uitlopen. Ze gaan in de auto en zwaaien is naar me. 'Doei, zusje,' grijnst Aiden en dan rijden ze weg.
Ik duw de deur zuchtend dicht en ga op de bank zitten. Ik leg mijn hoofd achterover en sluit mijn ogen. Hoe ben ik in deze drama gekomen? Niet dat ik er spijt van heb. Misschien een klein beetje. Ik hoop gewoon dat alles goed komt. Ik hoop dat James en ik goed gaan...
De bel gaat. Ik kijk vreemd op. Alissa heb ik nog niet uitgenodigd en mijn ouders hebben de sleutel voor als die even terug kwamen of zo.
Ik sta op en loop naar de deur. Zal wel één of ander oud vrouwtje zijn die geld inzamelt. Ik doe de deur open en zie geen oud vrouwtje. Ik zie James staan. 'James.' 'Hey,' zegt hij ongemakkelijk en krabt in zijn nek. Het was me opgevallen dat hij dat vaker deed als hij ongemakkelijk was.
'Ik wil met je praten,' zegt hij. Ik knik. 'Vertel maar,' zeg ik en sla mijn armen over elkaar. 'Je kan zelf ook bedenken dat ik het niet hier kan zeggen,' zeg hij droog. Ik zucht en stap op zij. Ik bedenk me dat ik me had opgekleed en bloos als James me bekijkt.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik probeer mijn trui iets over mijn buik te trekken, maar dan zie je boven meer. Ik bedek het gewoon met mijn handen en zucht. 'Kom maar mee,' zeg ik en loop naar de keuken. James volgt me en bekijkt me nauwkeurig.
'Stop alsjeblieft met naar me kijken en begin met praten,' zeg ik geïrriteerd en haal de diepvries pizza uit de koelkast. Ik had hem daar in gelegd zodat hij iets ontdooide...
Hij zucht. 'De reden dat ik het je niet had verteld was, omdat het niet mocht en...' ik leg de pizza weg en stap dichter naar hem toe. 'En?' vraag ik streng. 'Ik was bang dat je dan niet bij me wilt zijn... het zou jou ook in gevaar brengen als je het wist, zoals nu,' zegt hij zacht.
Mijn strenge blik verzacht. Hoe kan je hier boos op zijn? Hij wou niet dat ik in gevaar werd gebracht en dacht dat ik anders niet bij hem wou zijn...
'Ik weet, dat dit nu over is. Tussen ons, maar Riley. Denk er alsjeblieft even over, wa-,' ik kap hem af. 'Niet zo snel conclusies trekken,' zeg ik en hij zucht. 'Je moet me vertellen wie het heeft gezegd,' zegt hij. 'Het boeit me niet, James. Ik snap wat je allemaal zegt. En, en. En ik vind het echt lief, maar toch had je het me moeten vertellen. Je had me daarna mijn eigen keuze moeten laten maken,' zeg ik.
'Denk je echt dat je daarna een eigen keus had? Of je bleef dan met mij voor altijd, of je werd vermoord,' zegt hij met een iets verhefde stem. 'Dan was ik toch bij jou gebleven?' roep ik terug. 'Waarom maak je er dan zo'n probleem van? Je weet het nu toch?' roept hij boos terug. 'Omdat ik het had moeten horen van iemand anders!' 'Maar wat maakt het nou echt uit! Ik hou van je en had je nooit willen kwetsen!' 'Ja, nou en ik hou ook van jou!' 'Nou dat is mooi!' 'Dit is de eerste keer dat we tegen elkaar zeggen dat we van elkaar houden!' roep ik weer. 'Ja en ik ga je nu zoenen!' grijnst hij roepend.
