Hoofdstuk 23

3.5K 105 9
                                    

POV Riley

Ik voel zijn handen op mijn heupen. Zijn lichaam tegen de mijne. Muziek galmt hard door mijn hoofd. Ik draai me om. Zijn ogen vinden de mijne al gauw. Ik ben te dronken om na te denken leg mijn armen in zijn nek.

Mijn heupen draaien mee om de beat. Zijn ogen willen er naar kijken, dat zie je, maar hij blijft me aanstaren. Normaal zou het mij ongemakkelijk maken, maar nu word ik warm van binnen.

Het lijkt alsof de tijd stil staat. Alsof er niemand meer in de zaal is. Alsof wij tweeën alleen zijn. Alleen in deze mega grote ruimte, gevuld met muziek.

Ik draai weer, maar hij draait me terug. 'Ik wil jou kunnen zien,' zegt hij dichtbij mijn gezicht. Ik glimlach onbewust en zie dat hij nog iets dichterbij komt. Ik kom ook nog dichterbij en dan gaat de muziek uit. We horen geschreeuw en geschrokken zet ik een stap van James af. Er wordt ruzie gemaakt. Ik zie hoe een bierflessen onze kant op vliegt. Hij komt tegen James' hoofd aan en geschrokken kijk ik erna.

'O mijn god, gaat het?' vraag ik geschrokken. En stap weer dichterbij. Hij kijkt iets duizelig en grijpt naar zijn hoofd. Hij trekt een pijnlijk gezicht als hij de wond aanraakt die zich heeft plaats gemaakt. Er spijbelt een straaltje bloed uit.

'Je bloedt,' zeg ik geschrokken. 'Dat gaat wel over,' mompelt hij. 'Kom,' negeer ik zijn woorden. Ik pak zijn hand en trek hem mee. Ik voel dat zijn warme hand de mijne ook vastpakt en glimlach onbewust.

Ik trek hem mee naar een wc en zie dat er niemand is. Iedereen is gaan kijken bij het gevecht. Ik pak een papiertje en maak die iets nat. 'Het gaat wel,' zegt James. 'Niet zeuren,' zeg ik streng. Hij lacht. Ik sta dicht bij hem en maak voorzichtig zijn wond schoon. Ik zie in mijn ooghoek hoe hij me aankijkt.

Ik lach ongemakkelijk en kijk hem aan. 'Wat is er?' vraag ik. 'Je bent gewoon prachtig,' zegt hij. Ik voel dat ik moet blozen door zijn woorden en leg gauw het doekje weg. Ik kijk hem niet aan.

Ik voel zijn hand op mijn wang en kijk hem gelijk aan. 'Ik meen het,' zegt hij en je ziet het in zijn ogen. 'Je bent dronken,' lach ik zacht. 'Ik heb twee shotjes op en van jou word je wel nuchter,' zegt hij zachter, omdat hij dichterbij is gekomen. 'James, ik-.' 'Ik weet wat jij wilt,' zegt hij. 'Ik wil het je-,' verder komt hij niet, want William en Daniel komen binnen.

'Ik moet gaan,' zeg ik zacht tegen James. Ik loop langs de twee jongens heen, die gek genoeg niet grijnzen, maar verbaasd toekijken. Ik voel hoe tranen in mijn ogen vormen als ik naar buiten loop.

Waarom? Waarom moet ik vallen voor zo een jongen? Ik dacht dat ik dat achter me had gelaten...

POV James

Ik kijk voor me uit. 'Gast, was het je gelukt?' vraagt William. Ik kijk hem aan. Ik zeg alleen niks. Ik had haar net bijna iets verteld, wat ik zelf niet eens wist.

'James?' Ik kijk mijn vrienden aan. 'Kom we gaan naar huis,' zeg ik en ze knikken fronsend. We gaan de club uit. Ik zie Riley staan bij de weg. Er stopt een auto. Er komen twee jongens en een meisje uit. Het meisje vliegt om haar hals en ze knuffelen elkaar alsof ze elkaar jaren niet hebben gezien. Ook knuffelt ze de twee jongens. Een steek gaat door me.

'Oké, vertel ons even wat er aan de hand is,' zegt Daniel. Ik kijk de twee aan. 'Ik heb gevoelens voor Riley,' zeg ik voor ik het door heb. Hun ogen vergroten.

English loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu