English love

Hoofdstuk 24

POV Riley

Ik lach. Dat zie je aan mij. Vanbinnen ben ik een bloedserieus gesprek met mezelf aan het voeren. Je weet waarschijnlijk al wel over wie. Over James. Er gaat één gedachte door me heen. Een manier om hem te vergeten. Die manier is dat hij me breekt. Hij moet mijn hart breken en dan weet ik dat ik hem niet meer hoef. Maar of ik dat er voor over heb...

'En al een vriendje dan? Ze zijn toch niet allemaal zo erg?' vraagt Vincent. Ik lach. 'Ooh echt wel, stuk voor stuk,' zeg ik. 'Behalve?' grijnst Mariah. Ze ziet altijd alles aan mij. 'Niet behalve, iedereen,' zeg ik zo neutraal mogelijk. Ze knikken, maar Mariah lijkt het niet te geloven.

'Wij gaan naar Aiden,' zegt Anthony. Ik knik en zie hoe hij en Vincent weg gaan. Net dan gaat de bel. 'Dat zal Alissa wel zijn,' zeg ik en we gaan naar beneden. Het is inderdaad Alissa. 'Hey,' zeggen ik en Mariah in koor en ik sluit de deur weer.

We zatten al bij elkaar in een groepsapp, dus Mariah en Alissa kennen elkaar al een beetje. Ze geven elkaar een knuffel en ik hoor de bel weer.

Ik draai me weer om en doe de deur open. 'Ho-,' ik stop met praten als ik zie wie het is. Wat doet James hier? Ik maak mijn woord zuchtend af. 'Hey,' zegt hij iets ongemakkelijk en hij krabt in zijn nek. 'Ik kom iets ophalen van Aiden,' zegt hij. Ik knik en stap opzij.

Even kijkt hij me nog aan, maar daarna loopt hij langs me heen. 'Hij is boven,' zeg ik. Hij kijkt me aan en knikt. Ik kijk hem na tot hij boven is en kijk dan naar mijn vriendinnen die me grijnzend aankijken. 'Wat?'

'Wat? Je vindt hem leuk. En niet zo'n klein beetje ook,' grijnst Mariah. Alissa grijnst ook. 'Ik zei het toch, Riley,' lacht ze. 'Nee, ik vind hem niet leuk,' zeg ik. 'Oké, als je hem niet leuk vindt, ga ik nu naar hem toe en hem versieren,' zegt Mariah en trekt haar bloesje iets naar beneden.

'Nee!' Ze grijnzen en ik zucht. 'Oké, misschien hebben jullie gelijk,' zeg ik zacht. Ze gillen en trekken me mee naar boven. In de gang duwen ze me opeens. Ik voel dat ik mijn evenwicht verlies en val. Net bij de grond voel ik een arm om me heen. Ik kijk recht in James' ogen en bloos als een gek.

'Euhm, sorry,' zeg ik. 'Geeft niet,' glimlacht hij schuin. Ik voel hoe mijn hart weer harder gaat kloppen. Die glimlach... hij trekt me rechtop. De meiden zijn mijn kamer in gegaan.

'Euhm, hoe gaat het? Met je hoofd,' vraag ik ongemakkelijk. 'Gaat wel goed. Het was niet zo erg,' lacht hij zacht. Ik grinnik en kijk is naar beneden.

'Zeg, over vrijdag he,' zegt hij zacht. Ik kijk op. 'Ja?' vraag ik gelijk. Ik denk terug. Ik voel zijn weer handen op mijn heupen en zijn warme adem in mijn nek.

'Riley?' Ik kijk geschrokken op. Hij lacht. 'Waar dacht je aan?' vraagt hij. Jou, wil ik zeggen. 'Ooh aan maandag, dan heb ik mijn liedje... die voor muziek,' zeg ik gauw. Hij knikt. 'Maar wat wou je zeggen?' vraag ik. 'Euhm...' hij zucht even en wilt wat zeggen maar zijn telefoon gaat. 'Sorry ik moet gaan, ik zie je maandag wel,' zegt hij en hij gaat weg.

Ik ga mijn kamer in en doe de deur langzaam weg. Ik draai me om naar de meiden. 'Moest dat nou?' vraag ik. 'Hij ving je op,' gilt Mariah zowat. Ik zucht en ga bij hun zitten. Ik denk dat het tijd wordt om hun alles te zeggen. Ook Alissa.