English love

Hoofdstuk 29

POV Riley

School is voorbij. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat je nog maagd bent... weet James dat?' vraagt Alissa. Ik schud mijn hoofd. 'En ik was nog niet van plan om ook maar iets te zeggen,' zucht ik.

'Maar zo denkt hij dat hij je gelijk heeft,' zegt Alissa. 'Komt wel goed,' zucht ik. Ze knikt. We gaan naar buiten en ik zie James staan met zijn vrienden en mijn broer.

'Oh crap,' vloek ik. 'Wat is er?' vraagt Alissa. Mijn broer vermoord James als hij weet dat we iets hebben,' zeg ik. Ik kijk haar aan. 'Wil je Aiden alsjeblieft afleiden. Met hem weggaan?' vraag ik. Ze zucht. 'Oké, maar alleen als jij het James verteld zo,' zegt ze streng. Ik zucht en knik. Ze knikt en neemt diep adem.

Ik zie hoe ze naar het groepje loopt. Ze zegt wat en loopt daarna met Aiden weg. Ik ben nu wel heel alleen, maar het maakt me niet uit. 'Hey,' zeg ik en James draait zich om. Er groeit een glimlach op zijn gezicht, waardoor ik die ook krijg. 'Wij gaan,' grijnst Daniel en trekt William mee.

'Ga je mee naar mijn huis?' vraagt James. Ik knik. Ik voel hoe hij me leidt door zijn hand op mijn onderrug te leggen. Ik ga in zijn auto zitten en hij stapt ook in. Hij kijkt me aan en haalt een plukje haar uit mijn gezicht.

'Je bent zo mooi,' zegt hij. Ik bloos. 'Ik zou wel uren in die mooie ogen van je kunnen kijken,' zegt hij en start de motor. 'Let maar gewoon op de weg,' lach ik en hij lacht ook.

Hij rijdt weg en ik bekijk hem. Je ziet zijn spieren goed ook al staan ze niet aangespannen. Zijn kaaklijn is niet te weerstaan en zijn geconcentreerde blik doet me huiveren.

'Kan je het zien prinses?' vraagt James grijnzend en zonder naar me te kijken. Ik bloos lichtjes. 'Ja hoor,' zeg ik. Hij kijkt heel eventjes en let weer op.

Als we bij zijn huis zijn voel ik toch wat zenuwen. Zo denkt hij echt dat ik nu gelijk al met hem naar bed wil... We gaan naar binnen. We doen onze jassen uit en hangen die op.

'Gaat het wel?' vraagt James. Ik kijk hem aan en zie zijn blik bezorgd staan. Ik knik. 'Ja hoor, waarom zou het niet gaan,' vraag ik. 'Nou gewoon, je bent best stil,' zegt hij en stapt dichterbij zodat we recht tegenover elkaar staan.

Ik glimlach naar hem. 'Er is echt niks,' zeg ik en hij knikt. 'Kom,' zegt hij en pakt mijn hand vast. Hij neemt me mee naar de trap. Ik slik een keer en ga mee. Ik heb zijn slaapkamer nog nooit gezien.

'Zullen we het bioproject afmaken?' vraagt hij. Ik zucht opgelucht en ik zeg gauw dat dat goed is. Ergens, diep in mij, vind ik het ook wel jammer. Wilt hij het dan niet?

We gaan aan zijn bureau zitten en ik begin alles in een verslag te schrijven, terwijl James de informatie erbij haalt. We zijn al gauw klaar en ik schuif het glimlachend weg.

Ik voel hoe James me optilt en op zijn schoot zet. Ik voel me erg ongemakkelijk. Zo ben ik te dik en ben ik erg zwaar of zo...

'Ik ben zo blij, weet je,' zegt hij. Ik kijk hem in zijn ogen en glimlach. 'Ik ook,' zeg ik. Hij komt dichterbij en niet veel later voel ik zijn lippen op de mijne. Ik ga er glimlachend in mee en voel dat hij met zijn hand door mijn haar gaat.

'Wil je een film kijken?' vraagt hij nog tegen mijn lippen. Ik knik. 'Ja,' zeg ik zacht en hij staat op, met mij nog in zijn armen. Ik sla dus mijn benen om hem heen en sla mijn armen om zijn nek. Hij gaat op bed zitten en ik ga naast hem zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en zucht diep.