English love

Hoofdstuk 30

POV Riley

Ik zit op de bank als de bel gaat. Ik zucht en sta op. We zijn drie dagen verder. James is nog steeds zo lief. Ik heb het alleen nog niet verteld.

Ik loop naar de deur en doe die open. Het is Ray. Mijn hart stopt met kloppen, zo geschrokken ben ik. 'Ray!' zeg ik geschrokken. 'Riley, ik moet met je praten,' zegt hij. 'Je komt mijn huis niet in,' snuif ik verontwaardigd.

'Alsjeblieft Riley,' zegt hij smeekend. 'Ik krijg zo visite,' ga ik weer tegen hem in. James komt zo. Hij is met Aiden weg. Aiden weet nog steeds niet van ons af.

'Je bent alleen thuis?' vraagt hij. 'Ja...' zeg ik wantrouwig. 'Oh want kijk,' zegt hij en wijst langs me heen. Ik kijk en voel daarna dat ik word opgetild. Ik schreeuw dat hij me los moet laten, maar hij doet er niks op uit.

'Ray!' roep ik bang. Hij loopt met me de trap op. 'Ik ging op je vreemd, omdat ik hier nooit de kans voor had,' zegt hij boos. 'Alsjeblieft Ray, laat me los,' zeg ik bang en voel tranen in mijn ogen vormen.

'Wat dacht je zelf,' grijnst hij en knijpt hard in mijn kont. Ik stribbel zo hard mogelijk tegen en probeer me overal aan vast te houden, maar het werkt niet.

Hij komt mijn kamer in en gooit me op het twee personen bed. Sommige tranen hebben zich al een weg gemaakt over mijn wangen. 'Ray,' snik ik. 'Maak je geen zorgen, Riley. Na een tijdje vind je het wel oké. Je gaat er zelfs wel van genieten,' grijnst hij. Ik schud bang mijn hoofd.

Zijn handen glijden over mijn lichaam. 'Laat me met rust,' zeg ik woest en trap hem in buik. Hij kijkt me woest aan en gaat tussen mijn bennen zitten. 'Niet zo stoer doen. Je bent niet sterker dan ik ben,' grijnst hij. 'Maar ik ben wel sterker,' hoor ik een woeste stem zeggen en Ray vliegt van me af.

Ik ga geschrokken rechtop zitten en zie Aiden op Ray inslaan. James trekt me dicht tegen hem aan. Ik sla mijn armen om hem heen en huil. Er is niks gebeurt, maar ik was zo bang...

'Het komt goed, ik ben bij je,' fluistert hij in mijn oor en trekt me dichter tegen hem aan. 'Riley,' klinkt de stem van Aiden. We laten elkaar gauw terug. Aiden trekt me in zijn armen en ik snik nog is.

'Thanks,' zegt Aiden tegen James. 'Geen probleem,' zegt hij en geeft me een knipoog. 'Ik moet zo nog echt even weg, vind je dat erg?' vraagt Aiden. 'Ik blijf wel bij haar,' zegt James. 'Wil je dat?' vraagt Aiden me en kijkt me doordringend aan. Zijn blik maakt me nerveus en ik kan niet praten, dus knik ik maar.

'Oké, ik breng Ray weg en moet dan echt gaan,' zegt Aiden en we knikken. Hij trekt Ray mee die net weer wakker begint te worden en niet veel later valt de deur dicht.

Ik kijk naar James. 'Heeft hij je iets aangedaan?' vraagt hij licht boos. Ik schud mijn hoofd. 'Jullie kwamen net op tijd,' zeg ik opgelucht. Hij glimlacht klein en slaat zijn armen om me heen. Gaan we een film kijken?' vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'We kunnen ook iets ander gaan doen,' zeg ik en hij knikt. 'Wat stel je voor?' vraagt hij en pakt mijn heupen vast. Hij trekt me wat dichterbij en draait rondjes met zijn duimen.

'Naar buiten? De stad in of zo,' zeg ik. Hij knikt. 'Vind ik prima,' zegt hij en pakt mijn hand. 'Kom,' zegt hij en we gaan naar buiten.