Voordat ik nu berichtjes krijg dat dit niet klopt, hoofdstuk 46 is inderdaad overgeslagen. WattPad doet de laatste tijd heel raar en het lukt me niet om dit te fixen op de een of andere manier. ik kan bijna niks doen in hoofdstukken en hoop dus dat dit wel opgeslagen blijft. Mijn excuses, Dana.
POV Riley
Het is vandaag zaterdag. Maandag gaan we weg naar Mexico. Ik krijg een berichtje binnen en kijk op mijn mobiel.
Ik zucht. Waarom moeten mijn ouders zo zeuren. Die van James doen dat toch ook niet? Ik vond het al raar dat mijn vader zo afstandelijk deed tegen de vader van James met het etentje...
Ik krijg een nieuw appje binnen van James en zo beginnen we gezellig te kletsen. Tot mijn vader binnen komt. Ik druk gelijk mijn telefoon uit en kijk hem emotieloos aan. 'Met wie was je aan het praten?' vraagt hij wantrouwig. Ik negeer hem en kijk de andere kant op.
Ik hoor hem zuchten en voetstappen komen steeds dichterbij. Mijn bed zakt een stukje in en ik kijk nu wel naar hem. 'Het spijt me echt, lieverd, maar ik weet wat het je moeder heeft aangedaan. Geloof het of niet, maar ik heb jouw moeder zo veel pijn gedaan. Niet omdat ik het wou, maar om dat gedoe met mijn vader.'
Ik ga rechter op zitten. 'Ik weet dat James er niet zo ver in is gerold als ik was, maar je kan de maffia niet onderschatten. Ik moet mijn hele dood faken,' zegt hij. 'James heeft dit jaar nog helemaal niks gedaan voor de maffia van zijn vader, enkel wat geld geteld en zo. James verteld me alles nadat ik boos was geworden. Hij houdt niks meer voor me geheim,' zeg ik zonder hem aan te kijken.
'Dat snap ik, maar het is beter voor jou zelf dat je iemand anders vindt. Dat is veiliger,' zegt hij zacht. Ik kijk hem aan. 'Maar ik wil niemand anders. James is degene waar ik van hou. Niet van de andere jongens,' zeg ik met een gebroken stem. 'Ik weet het,' zucht mijn vader en slaat zijn armen om me heen.
Ik voel de tranen langs mijn wangen lopen en knuffel hem terug. Ik hoor een meldingtoontje en zie een berichtje in beeld komen van James... Voor papa het kan zien klik ik hem weg.
'Ik weet dat dat James is, alsjeblieft Riley. Luister naar me,' zegt hij enkel en loopt weer weg. Ik druk mijn telefoon aan en lees het berichtje.
Hey
Is er iets aan de hand?
Riley?
Waarom reageer je niet?Ik grinnik even om zijn bezorgdheid en reageer dat mijn vader binnen kwam. Hij krijgt hem binnen, maar leest hem niet. Hij is offline. Ik frons en hoor dan een klop.
Ik schrik op en kijk richting de deuren van mijn balkon. Ik zie James er staan. Ik sta op en haast me erheen.
'James? Wat doe je hier? Mijn vader vermoord je,' zeg ik geschrokken. 'Ik wou weten of alles goed ging. Je las alles, maar reageerde ineens biet meer,' zegt hij. Ik grinnik. 'Sorry maar Mn pa kwam binnen,' fluister ik. Hij glimlacht opgelucht en drukt een kus op mijn lippen.
Nog één en nog één. Ik grinnik en zoen hem langer. Ik druk mezelf tegen hem aan. Ik wil zo graag bij hem zijn...
'Riley?!' hoor ik en iemand loopt de trap op. Je hoort dat het mijn vader is. 'Shit! Snel, verstop je,' zeg ik en duw hem mijn inloopkast in. Net op dat moment komt mijn vader binnen.
'Hey, pap,' zeg ik gehaast. Hij kijkt me raar aan maar wuift het gelukkig weg. 'We van zo eten, kom je ook?' vraagt hij en ik knik. 'Natuurlijk, ik kom zo. Moet even iets afmaken,' zeg ik. Hij kijk fronsend mijn kamer rond en kijkt me dan weer aan. 'Wat?' vraagt hij dan. Ik kijk ook rond en zie de spiegel voor me. 'Mijn oppeppraatje. Kan je nu gaan? Je verstoort hem,' zeg ik geïrriteerd. Hij knikt gauw en gaat weg.
Als ik zeker weet dat hij beneden is doe ik de deur open. Ik zie James met iets rood en iets zwart vast. Mijn ondergoed... 'Dezen moet je meenemen naar Mexico,' grijnst hij breed. Ik bloos diep en pak het af. Ik doe het terug op de juiste plek en als ik me weer naar hem toe draai, staat hij vlak voor me.
'Ik heb je zo erg gemist weet je. Ik wil je zo graag,' zegt hij hees in mijn nek. Ik leg mijn handen in zijn nek als hij kusjes begint te drukken in mijn nek. 'James,' kreun ik. Hij tikt me op. 'James ik moet naar beneden,' zucht ik. 'Dat peptalk gedoe kan wel even duren toch?' grijnst hij. Ik lach. 'Maandag,' zeg ik hem en hij knikt zuchtend.
'Ik zou ze meenemen,' fluister ik grijnzend in zijn oor. Hij grijnst breed en drukt nog een kus op mijn lippen voor hij weer weg gaat.
JE LEEST
English love
Roman d'amourVERVOLG OP TRUE LOVE Je kan dit boek lezen zonder true love, maar je zou sommige dingen niet snappen... Wanneer Riley verhuisd met haar familie naar Engeland, had ze geen flauw idee dat het daar zo anders zou zijn. Het 17-jarige meisje valt erg op m...