English love

Hoofdstuk 41

POV Riley

'Kom op, wees nou niet boos,' lacht James me uit. 'Lach niet, James. Hoe ga ik dit verbergen voor mijn ouders?' vraag ik hem boos. Hij lacht alleen. 'James!' 'Sorry, maar je bent gewoon zo super mooi en schattig als je boos bent,' lacht hij schuin en onschuldig.

Ik probeer boos te blijven, maar ik bloos sowieso en kan een klein glimlachje niet onderdrukken. 'We verzinnen wel wat en anders zeg je ze gewoon niks,' zegt James en ik zucht. Hij legt zijn hand op mijn been. Een tinteling gaat door me heen en ik leg mijn hand erop.

Ik voel gewoon hoe graag ik meer van hem wil, hoe graag ik zijn handen over mijn hele lichaam voel. Het is heel apart. Als je me vorige maand had verteld dat ik nu hierzo in deze auto zou zitten met James had ik je uitgelachen.

'Waar denk je aan?' vraagt James en hij kijkt me even aan. 'Aan ons,' zeg ik eerlijk tegen hem. Ik zie hem glimlachen. 'En? Goede gedachtes?' vraagt hij. Ik knik. 'Ja,' zeg ik glimlachend.

Hij stopt bij zijn huis. Hij kijkt me aan en veegt een plukje haar achter mijn oor. Hij komt dichterbij en kust me zacht. Na een paar secondes trekt hij alweer terug. 'Ik hou van je,' zegt hij. 'Ik hou ook van jou,' zucht ik glimlachend.

We kijken elkaar een tijdje aan, maar stappen dan wel uit. We gaan James' huis binnen en blijkbaar zijn we alleen thuis. 'Mijn ouders zijn op zakenreis,' zegt hij enkel. Ik knik. We gaan meteen door naar boven.

'Dus wat wil je doen?' vraagt hij grijnzend en komt dichterbij mij. Hij trekt mijn onderlichaam dichter tegen hem aan en hoe graag ik ook mee wil in zijn idee, ik moet dit even doen. Ik tik op zijn neus en hij grijnst breder. 'Wiskunde,' grijns ik.

Hij lijkt het even te moeten herhalen in zijn hoofd. 'Wiskunde? Uit alles wat wij kunnen doen, kies je wiskunde? Wat heb ik je aangedaan?' vraagt James kreunend. 'James, je snapt het nog niet en je moet wel goede cijfers halen,' zeg ik zuchtend. 'Dat hoeft niet,' zucht hij en wilt me zoenen, maar ik hou hem tegen.

'Als jij het snapt, kunnen we gaan doen wat jij wilt,' fluister ik grijnzend in zijn oor. Zijn grip verstevigd. 'Oké,' zucht hij en tilt me onverwachts op. Hij gaat met mij op schoot zitten en pakt zijn wiskunde boek.

'Heb je geen andere stoel? Ik ben best zwaar hoor,' zeg ik. 'Zeg niet dat je zwaar bent, Riley. Je moet zelfs wat meer eten jij,' zegt hij en ik bloos beschaamd.

Ik begin hem uit te leggen van hoe en wat. Hij knikt en doet volgens mij alsof hij het snapt. Ik laat hem een opdracht doen en met een beetje van mijn hulp, lukt het hem.

Na een tijdje kan hij het zelf. Ik kijk hem aan en verschuif zodat ik zit met aan beide kanten van zijn lichaam een been. 'Beloof je me dat je beter je best gaat doen voor school?' vraag ik streng.

'Ja mama,' zegt hij zuchtend. Ik knijp zijn wangen naar elkaar zodat zijn lippen tuiten. 'Wat zeg je?' vraag ik waarschuwend. 'Ja natuurlijk, lekkerding,' grijnst hij en ik lach. 'Al wel beter dan "mama",' lach ik. Hij lacht ook.

Ik buig iets over hem heen en druk mijn lippen op de zijne. Hij beantwoord mijn zoen gelijk. Hij heeft één arm om mijn middel en zijn andere hand ligt op mijn kont. Hij knijpt er in en ik beweeg dus wat. Hierdoor voel ik iets onder me groeien. 'Fuck, Riley,' kreunt James zacht.

Ik bloos en hij tikt me grijnzend op. Hij loopt naar zijn bed en legt me er voorzichtig op. 'Ik hou van je,' zegt hij opnieuw. 'Ik ook van jou,' zucht ik verfijnt.