English love

Hoofdstuk 32

POV Riley

Ik ben op school aangekomen. Ik weet zeker dat James nog niet op school is. Ik zie Alissa al wel. 'Hey,' zeg ik. 'Hoi,' zegt ze terug. Ze kijkt me bezorgd aan. 'Wat is er?' vraagt ze. Ik zucht diep. De woorden van mijn vader schieten door me hoofd.

'Ik kan je niet vertellen wat het precies is. Het mag niet, maar ik ben erg boos en gebroken door James, zonder dat hij het weet,' zucht ik met tranen in mijn ogen. Ze vergroot haar ogen en slaat haar armen om me heen.

'Wil je dat ik help met James ontwijken?' vraagt ze. Ik knik. 'Dat zou ik wel heel erg fijn vinden. Ik moet hier echt eerst even goed over na denken,' zeg ik zuchtend. Ze knikt. De bekende auto's van James, William en Daniel zijn te horen en wij gaan naar binnen toe.

Sorry James, maar het is toch echt jouw eigen schuld...

POV James

We zitten in de kantine. We zijn al twee lesuren verder en ik heb nog niet met Riley gepraat. In één les zat ze ook bij mij. Ze zat zo'n twee plekken naar voren. Ik wou haar roepen, maar ze reageerde niet.

Nu kan ik haar ook niet vinden. Ik kijk om me heen om haar te vinden, maar ik zie haar niet. 'Wie zoek je?' vraagt Daniel. 'Riley, ze negeerde me al bij aardrijkskunde en nu zie ik haar nergens,' zeg ik. Ik kijk Aiden aan. 'Weet jij hier wat van?' vraag ik.

Aiden kwam gisteren naar me toe om te vragen over ons. Hij was eerst erg woest. Snap ik. Ik ga met zijn kleine zusje uit... Ik vertelde hoe ik over haar voel en hij kalmeerde wel een beetje. Gelukkig dan.

Hij zucht. Alsof hij deze vraag had verwacht en niet wilt antwoorden. 'Ze is boos op je,' zegt Aiden. 'Waarom? Ik heb toch niks gedaan,' zeg ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Praat maar met haar, je vindt haar nog wel,' zegt hij en gaat verder met eten.

Ik heb het gevoel dat hij aan de ene kant zijn zusje steunt en ook iets boos is en aan de andere kant mij wilt helpen als vriend...

'Ik ga haar zoeken,' zeg ik en sta op. 'Nu?' vraagt Aiden. 'Ja, ik wil weten wat er mis is en het recht zetten,' zeg ik en hij knikt.

POV Riley

'Oké, doe het nog een keer,' zegt Alissa. Ik lach en doe het. Mijn ene oog gaat helemaal rond en de andere blijft stil staan. Ze gaat er telkens helemaal stuk door.

Ik ga liggen. We liggen op het grasveldje bij de school. Hier zou James toch niet zomaar komen? Er valt een schaduw over me heen en ik kijk wie het is. James...

Ik zucht en ga rechtop zitten. 'Ik ga even naar de wc,' zegt Alissa en rent weg. Bitch! Laat me niet alleen.

'Hey, Riley. Ben je boos of zo?' vraagt James en komt naast me zitten. Ik zucht diep. 'Ja,' zeg ik enkel. 'Waarom? Laat het me goed maken,' zegt hij. Ik kijk hem aan. Zijn ogen staan een beetje in paniek. Ik vind het wel sneu voor hem, hij weet niet eens wat hij heeft gedaan.

'Waarom heb je het me niet verteld?' vraag ik. 'Wat verteld?' vraagt hij langzaam. 'Van jouw vader,' zeg ik zacht. Zijn blik gaat naar emotieloos. Ik hou er niet van. 'Hoe weet je dat?' vraagt hij.

'Dat is het enige waar je je nu druk om maakt? Ik dacht dat we wel eerlijk waren tegen elkaar...' zeg ik boos. 'Niet lollig gaan doen, Rikey. Wie heeft dit verteld,' zegt hij boos. 'Jij niet,' zeg ik. 'Je broer?' vraagt hij kalm en zijn ogen worden een tintje donkerder. 'Nee,' zeg ik.

'Verdomme, Riley,' zegt hij boos en kijkt me woest aan. Ik word er een beetje bang van.