English love

Hoofdstuk 4

POV Riley

De eerste dag was gelijk al een ramp, zoals jullie weten, maar het feit dat ik een project moet maken met James, maakt het niet veel beter.

Ja. De biologie docent mag mij niet en besloot me een opdracht te geven met een eerste klas klootzak.

In de klas was hij nog steeds vervelend. Hij zat de hele tijd aan mijn been en kwam telkens te dichtbij. Als ik boos werd zei hij simpel dat ik zijn naam wist.

Ik heb het hem duidelijk gemaakt dat ik het project op school wil maken en dat we naar geen van beide ons huis gaan. Of hij daar aan mee wil werken weet ik niet, maar hopelijk wel.

De bel gaat. Ik zucht en loop naar de deur. Ik doe die open en raad is wie er staat. James...

'Wat moet je?' vraag ik. 'Ik kom voor Aiden,' grijnst hij. Ik rol met mijn ogen en laat hem binnen. 'Mam,' roep ik en zie haar de trap af komen. 'Waar is Aiden?' vraag ik. 'Die komt over een uurtje pas terug wat dan?' vraagt ze.

Mooi, dan zit ik een uur lang met deze malloot opgescheept. 'En ik ga boodschappen doen,' zegt mijn moeder. Zonder te wachten op antwoord is ze weg. Mijn vader is op werk dus nu ben ik helemaal alleen met deze pedo...

Ik draai me gauw naar hem toe en hij staat al pal voor me. Ik stap geschrokken naar achteren en voel de muur in mijn rug. Hij grijnst zijn witte tanden bloot.

'Je bent een pittige, zeg ik heb een idee,' grijnst hij en gaat met zijn vinger over mijn kaaklijn. Ik voel dat ik kippenvel krijg, wat raar is. Ik heb nog nooit zoiets gekregen of gevoeld door een jongen...

Ik duw hem wat van me af. 'Ruimte graag,' zeg ik streng. Hij grinnikt, wat er best schattig uit zag. 'Laten we onze biologie project maken. Dan hoeven we nog maar 1 keer, misschien 2 keer, vaker af te spreken,' zegt hij met een knipoog.

Ik rol met mijn ogen en knik. Ik wil de trap op lopen, maar bedenk me dat ik liever niet met hem op 1 kamer met een bed zit...

'Ga maar op de bank zitten, ik haal mijn laptop,' zeg ik en hij knikt. Ik ren de trap op en pak mijn laptop. Ik ga weer naar beneden en plof op de bank neer. Hij kijkt raar op.

'Wat?' vraag ik. 'Ooh gewoon, je doet best raar,' lacht hij. Ik frons nu. 'De mensen die raar zijn, jullie Britten,' grijns ik. 'Hoezo?' vraagt hij.

'Hoezo? Ben je onze ontmoeting vergeten? Dat dat normaal is bij jullie betekent niet dat het in de rest van de wereld hetzelfde is... de rest heeft wel gevoelens en hebben wel liefde nodig in hun leven,' zeg ik met rollende ogen.

'Jaja,' zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Hoe oud ben je zo de hand?' vraag ik. '17 hoezo?' vraag ik. 'Komt er niet een tijd dichtbij dat je moet stoppen met meisjes gebruiken? Het zijn geen barbiepoppen... sommige zien er zo uit, maar dan nog,' zeg ik.

Hij haalt zijn schouders op. 'I don't know, het gaat zo wel lekker,' grijnst hij. Ik zucht. 'Ik snap niet wat zo leuk is aan jouw manier,' zeg ik. 'Tuurlijk wel. Je hebt de seks en gedoe, maar niet de kleffe romantische dingen of dat je ergens aan vast zit,' zegt hij.

'Ooit vind je wel een meisje waar je aan vast wilt zitten. En geloof me, alles bij elkaar is perfect. Beter dan alles wat je ooit nog kunt krijgen,' vertel ik hem en open mijn boeken. Ik zie hem even nadenken maar dan ook zijn spullen pakken.

Waarom ik hem dit vertel, weet ik niet. Ik hoop gewoon dat dingen veranderen hier. Hoe er met meisjes om wordt gegaan, is niet normaal.  James is heel erg populair en als hij kan laten ziet dat het anders kan, doen anderen dat misschien ook wel.

Vanaf hier wordt het leuker, vind ik😂