GOTWICE LIFE (on going)

CHAPTER61:Love Communicates

Mina's POV

Pag gising ko ay bigla na lang ako nag taka....Nasa kwarto ko na ako?,tumingin ako sa likod ko, si Bambam? Nasaan si Bam?

"Bambam?" Tawag ko pero walang sumagot "Bambam?" Agad naman ako tumingin sa paligid at nakuha ng attention ko ang isang rose na nasa lamesa,agad naman ako bumangon at lunapit sa lamesa nang may na kita akong sulat na naka tupi roon.Kinuha ko naman yung rose at inamoy ito,ang bango.

Maya ay binuksan ko naman yung sulat.

Dear Mina,

       Good morning Minari! Maganda sana yung tulog mo ngayon,pasensya na kung nawala ako bigla...Mina,I think your not yet ready for this situation,that's why I should be away from you for a while,you still need time to think for an answer.I also need to be patient,but Mina everytime your with me I feel like you are mine already,your here in my life for a long time. Alam kong nag hahanap ka sa akin,pasensya na kung dito ako nag paalam,umalis na ako.Don't worry sa school yung punta ko,buti na nga lang nagkatuwa.an yung ginagawa nating labahan kahapon kaya may Uniform na ako :3.I have so much fun even though I stayed here shortly but still...I am happy with you,I promise nothing will change.All I want is for you to think calmly first,ayaw kong nag stru-struggle ka ngayon dahil sa akin.Pero Mina,always remember that I am here,waiting,believing,and loving you. Mina,Mahal kita,I love you and that will never change.

Love,Bambam 

I just saw tears in the paper,I didn't notice that I was already crying...How could he do this? Who said that I'm not ready?I am ready to love him! How could he say this? Kala ko....parati lang dapat ako sa tabi niya pero bat...bat ganon? Siya yung nang iwan.

"Bambam! Nan dito ka ba?!" Sigaw ko habang umiiyak,lumabas naman ako ng kwarto nang bigla ko naka salubong si Ate Niña.

"Mina? Bat ka umiiyak?" Tanong niya pero di ko siya sinagot,nag ta-taka ako kung bat nan dito yung ibang katulong...pero wala lang yun para sa akin, tumakbo ako at hinanap ko siya sa mansion pero wala parin akong nakikita na Bambam.

"Bambam?!" Sigaw ko sa labas habang umiiyak "Mina! Jusko ko po anong nang yari sayo?" Agad naman ako nilapitan ng ibang katulong.

How could you do this to me,Bambam? Paano mo na sabi lahat ng yun?.

"Nako po,Hija duon ka muna sa kwarto mo,magpa hinga ka muna ha?" Sabi ni ate,sumunod lang ako sa kanya.Dinala nila ako sa kwarto ko at agad naman akong humiga,inayos muna nila ate sandali yung iba kong gamit at di nag tagal iniwan muna nila ako at nag patuloy sa pag iyak.

I don't know why I felt so much pain right now,I love him already.Di ko alam kung kailan ko siya minahal pero wala na akong pakialam diyan,Mahal ko si Bam...mahal ko siya.Pero bat ganon?

He is saying those deep words wich made me struck like a lightning in my heart that causes too much pain.May nang yari ba? Wala namang masamang nang yari  sa amin ah. Something's not right now.

*phone rings*

Kinuha ko namana yung phone ko na malapit lang sa night lamp ko naka lagay,tinignan ko kung sino.Si Jungyeon tumatawag.

I took a deep breath and sighed,It took me seconds to answer the call,later on I answerd it.

*in call*