CHAPTER41: My Feelings

221 9 0
                                    

Nayeon's POV

Ilang oras na ang lunapas at kailangan na naming umuwi,halos na i-iyak na ako dahil MA MIMISS KO TONG MGA BATANG TO NG SOBRA! T0T.

"BYE ATE NAYEON! BYE KUYA JINYOUNG!" sigaw ni Mantha na habang kumakaway.

"Aww bye na din, ma mimiss ka namin" Agad ko naman siya niyakap.

"Oh ikaw little Mark,hmm I think I will call you Markie para naman di ako malito,okay maging matapang ka ah wag ka mag papatalo tandaan mo yan okay?" Sabi ni Jinyoung.

"Okay po!...thank you na rin po,mamimiss ko po kayo" Agad naman yumakap si Markie kay Jinyoung.

"Mamimiss ka rin namin Markie,pero ngayon kailangan na naming umalis" Sabi ni Jinyoung,tumango naman ng ilang beses si Markie.

"Okay Sunakay na kayong lahat sa bus!" Tawag nila,nag paalam na kami sa kanila at nag lakad na kami ni Jinyoung papunta sa bus nang tinawag kami ni Samantha.

"Ah Jinyoung,gusto ko lang mag thank you sa iyo pati na rin sayo Nayeon" Sabi niya agad naman ako ngumiti "maliit na bagay lang yun" Sabi ko

"Walang ano man,naka tulong ka na rin sa amin kaya,Thank you din" Sabi ni Jinyoung,agad naman ngumiti si Samantha at ngumiti rin pabalik si Jinyoung,gah Itigil mo bga tong nararamdaman mo Nayeon na baliw ka na ata!

"Oh ahh.." Agad naman niya inabot yung kamay niya,at agad naman ako nakipag shake hands,at nung humarap na siya kay Jinyoung dahan-dahan niyang inabot ang kamay niya at dahan-dahan naman nakipad shake hands si Jinyoung.

Naka tingin lang ako sa kamay nila,And I don't feel right right now.

"A-ah ma una na ako sa inyo,umm thank you ulit" Agad namab binitawan ni Samantha yu g kamay ni Jinyoung at nag lakad paalis.

Dahan-dahan na rin sinara ni Jinyoung yung kamay niya,tumingin naman ako sa bintana ng bus at nakitang naka tingin si Youngjae,Jihyo at Jungyeon roon and they are shooking there heads! Napa kunot naman ang noo ko agad ko naman sila sinabihan gamit ng kamay ko na wag titingin samin.

"Nayeon,Jinyoung sunakay na kayo dahil a-alis na tong bus" Tawag ni Prof.

"Ah yes professor Lee" Sabi naming dalawa ni Jinyoung at sumakay ng bus nung umupo ako as usual ganon parin ang sitting arrangement nasa gitna ako nila Chris at Jinyoung,si Chris nakikipag usap naman kay Jungyeon na nasa kabila na.

Nung pa alis na yung bus kumaway naman kaming dalawa ni Jinyoung mula sa bintana kina Mantha at Markie at hanggang sa naka alis na kami roon.

Maya ay napansin ko naman na medyo tahimik itong si Jinyoung,pwede ko naman siyang kausapin diba?

"Okay ka lang?" Tanong ko,tumingin naman siya sakin na may ngiti at sumagot.

"Oo naman bat mo natanong?" Pagtataka niya.

"Eh napansin ko lang naman kanina ka pa tahimik,ang lalim ata ng iniisip mo" Sagot ko na may tawa konte.

"Well masasabi ko naman mukang gumagana na yung ginagawa natin,sa tingin ko mukang nag se-selos na siya" A smile faded to my face a bit.

"Sa tingin ko makukuha ko na rin siya" Sabi niya,bigla na lang umiba ang nasa loob ko,parang bumigat nung narinig ko yun at medyo naiiyak naman ako pero di naman ako iiyak...di ko maintindihan tong nasa akin! Ano ba to!

"Pero wala parin akong idea kung mahal pa niya ako"

"A-ah..Jinyoung may nakalimutan nga pala akong sabihin sayo..."

GOTWICE LIFE (on going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon