GOTWICE LIFE (on going)

CHAPTER 81: R.H.U CAMPING DAY (PART 2)

Jaebum's POV

Got7 members has gathered in one place. Well walang nagpatawag sa kanila, walang nag hatid nang signal. Sadyang nagkataon napansin nila kami ni Yugyeom. But I think we are really in a serious situation right now. Nan dito kami sa parang abandonadonng tore. Muka nga siyang abandoned tower pero ito raw talaga ang design ng tower na to.

Naka upo si Yugyeom sa may bintana at naka tingin sa maliwanag na buwan. He looks really different.

"So you're telling me... I mean us that you need to go to London?" Nag a-alalang tanong ni Jackson "Because why?" Dag-dag niyang tanong. Agad naman tinulak ni Jinyoung si Jackson "Didn't you just heard what Yugyeom said?! Family problems okay?!" Sigaw ni Jinyoung na parang isang character na galit makikita mo lagi sa isang Comedy na Anime.

"Yugyeom, ano ba talagang nangyari kay Tita?" Tanong ni Mark. Tumingin naman kami kay Yugyeom na naka tingin na sa buwan. Kanina ko pa siya napapansing na lu-lungkot. Simula nung nakita ko siya sa may puno.

"Mom... Mom is dying..."

Nagulat naman kaming lahat.

"Wh-what?" Tanong ni Youngjae "B-bakit?". Kumuyom naman ang kamao ni Yugyeom "I don't know, di ko nga rin alam na dinala na pala siya sa London para lang mapagaling siya. Nalaman ko lang ang lahat ng to nung malapit nang..... G-guh.." Napa yuko naman si Yugyeom at na ngi-nginig na ang kamay niya.

"Yugyeom..." Nilapitan naman siya ni Bambam "Why? Bakit pa kailangan mang yari to? Ano bang kasalanan ko para mang yari to sa kanya? Ramdam ko kasalanan ko to.. Kasalanan ko ang pagiging maka sarili ko at dahil duon di ko na na ba-bantayan ang mga taong naka tingin parin sa akin!" His voice.. You can say that he is really mad. But in my surprise, he's not crying.

"Yugyeom, Don't blame yourself, alam mong delekado ang ganyang sitwasyon sayo, especially it includes your family" Sabi ni Jinyoung. Na natili parin akong tahimik. I know that this is not the only reason why he act so strange.

"Bakit... Bakit hindi dapat? She became ill because of what happened about the stupid marriage! Kung tinanggap ko na sana yun hindi na to mang yayari sa kanya, mananatili siyang masaya. She will never became so depressed if I did accept that marriage" Yugyeom said "at dahil duon, dinala na siya sa London, dinala siya sa London because she's dying. Kaya kailangan ko na siyang puntahan, para makita ko pa siya, at para tuparin ang pangako ko kay Dad" Sabi niya.

"Pangako?"

"That I will be studying in London while I'm still spending my time with mom" Nagulat ulit kami "What?! You can't do that! Pwede ka namang mag paalam dito sa school! Mag paalam ka na mahaba ang pag absent mo dahil pupunta ka ng london! Pwede ka nga mag bigay ng papel bawat tao, bawat classroom sa Royal Higj para lang ma excuse ka! Mag excuse letter ka! Mag lagay ka ng tarpaulin para maintindihan ng mga guro! Mag... M-mag... " Nakita kong kumuyom na rin ang mga kamay ni Bambam.

"Sa dami-daming paraan...bakit mo pa kailangang umalis?" Nakita kong tumulo na ang luha ni Bambam.  Bambam might be older thab Yugyeom, oo isip bata siya at mukang mas mature pa so Yugyeom sa kanya. But we still treat Bambam like our little brother. Nai-indtindihan ko si Bambam. And his Jolly personality was broken by a painful news, and it would be hard to bring those pieces back together.

Nilapitan naman ni Youngjae sa Bambam. At nabaling naman ang attention ko kay Yugyeom. This not completely right. I know Yugyeom is still hiding something, and he needs to spill it out!.

"Quit hiding everything, Yugyeom.. "  I said with my arms cross and with my eyes looking down. Napa tigil naman silang lahat at tuminhin sa akin "JB..."  Alam kong nagulat sila. I'm sorry guys, but I'm just mad... I'm mad because .. I don't know!