GOTWICE LIFE (on going)

CHAPTER 47:Love is Timing

Jihyo's POV

Nung naka rating na ako sa bahay namin huminga naman ako ng malalim at bumaba nv sasakyan.

Binati ko naman si Manong na nag babantay roon sa gate nung pumasok ako ng bahay agad naman ako sinalubong ni dad.

"Jihyo my girl I miss you so Much!" Sabi ni dad agad naman ako yumakap sa kanya na sobranggg higpit.

"I miss you too dad" Sabi ko "may problema ka ba anak? Mukang umiyak ka ah" Sabi ni Dad,di ko naman kayang tignan ng deretsuhan si Dad,di ko pwedeng sabihin sa kanya ang nangyari.

"U-ummm..mmmmm! Dinner is ready na pala! Tara kain na tayo dad gutom na gutom na kasi ako,namimiss ko rin ang luto ni Manang eh" Sabi ko sabay hila kay dad papunta sa dinning room,pinaupo ko naman si Dad sa upoan at umupo naman ako sa kabilang upoan na malapit kay dad.

Nilagay naman ni Manang ang mga pagkain sa lamesa,mmm mukang masarap to! Tumingin naman ako kay dad na kumakain,Paano ko ba to sasabihin sa kanya...di ko owedeng i-lihim ang lahat ng to sa kanya.

"Ahh dad" Tawag ko,agad naman tumingin si Dad sakin "how...did you and Mom make your relationship strong at paano mo na rin napasagot si Mom" Sabi ko,pinunasan naman ni dad yung bibig niya.

"Are you suffering a love problems Jihyo?" Tanong ni dad"guh! Of course not!...u-ummm" Agad naman ako napatingin sa plato ko.

Nang maya ay hinawakan niya ang kamay ko "Jihyo,kami ng mama mo ay magka-klase dati,nagawa kong pasagutin ng Oo yung mama mo dahil di lang sa yaman at ganda niya kundi mahal na mahal ko siya" Sabi ko.

"And...wala bang sasaktan si inyo nung hindi pa naging kayo?" Tanong ko and dad just smiled.

" Meron naman,pero bat mo na tanong? May nag confess ba sayo ng feeling?" Nan laki naman mata ko sa sinabi ni dad.

"What?! W-wala! Of course wala..." Sabi ko nung iniiwasan tumingin kay Dad,I can feel that dad smiled at me.

"I think your just Tired sweetie, go finish your dinner and take a rest okay?" Sabi ni dad agad naman niya ininuk yung tubig niya.

"Of course,Magpahinga na rin po kayo" Sabi ko,Dad kissed my forehead and he went up stairs,Habang kumakain naman ako roon at si manang naman ay nag lilinis sa lamesa agad ko naman kinausap si manang.

"Manang" Tawag ko "bakit Hija?" Tanong niya,Agad ko naman siya pinaupo muna sa upoan.

"Umm,Pwede po bang sikreto lang natin to" Sabi ko.

"Aba oo naman...bakit anong problema?" Tanong niya,huminga lang ako.

"Ang totoo po kasi,may lalake nga ang nag sabi sakin na gusto niya raw ako..." Sabi ko,agad naman ngumiti si Manang at hinimas ang buhok ko.

"Jihyo,Normal lang yan sa mga lalakeng nagkaka gusto sa babae,diba naka ranas ka na rin ng ganyan dati?" Sabi ko,agad naman ako napa tawa ng konte.

"Oo nga po pero agad ko naman yun ni reject dahil di pa yun pwede sakin,pero...pero sa kanya iba eh...kung siya nasasaktan ganon na rin ako" Sabi ko.

"Isa lang ang masasabi ko diyan di ka gusto ng lalakeng yun kundi Mahal ka ng lalakeng yun" Sabi niya,Mahal?...totoo ba yun?.

"Jihyo ang tanong, mahal mo rin ba?" Tanong niya, napa tingin naman ako sa mga kamay ko,teka di ko masabi kung ano eh...di ko rin masabi na di ko siya gusto,nalilito na ako eh.

"Mas mabuti ngang mag pahinga ka muna may klase ka pa bukas" Sabi niya ngumiti naman ako at tumango "salamat po" Sabi ko,tinulungan ko na lang si manang mag ligpit rito sa lamesa....