GOTWICE LIFE (on going)

CHAPTER25:savior

Sana's POV

Huh?....gah..teka bat ako nagising?! Ang sarap na sana ng tulog ko pero bat ako na gising!? Teka anong oras na ba

"0o0 12:00?! BAKIT? Bago lang ata nag twelve" Ahhhh bakit???I jumped out of the bed at nag strech

Muntik ko nang makalimutan,nasa ilalim parin kami...tumingin naman ako sa palgid

"Kaninong kwarto ba to?....oh? Si Coco to ah" Nakita ko naman ang picture sa lamesa,kay kuya Loko ata to na kwarto

At...may picture pa ni Mark at ng pamilya niya...kay Mark talaga to na kwarto...paano naman kaya nila to nilagay?,nasa ilalim may kwarto pa...galing

"Dami namang picture rito...hm? Bat na hulog to" May nakita akong picture frame sa baba at nung tinignan ko yung photo.....teka...

"T-teka...alam ko to ah...ito yung funday namin dati...at,itong babae....ay...a-ako" Hinimas ko yung picture,blue ribbon...first place,teka mukang naalala ko to ah,ibig sabihin ba.....si Mark na yung Tuan na nakilala ko nung grade2 ako?

*Flashback*

YES! CHAMPION KAMI! YESSSSSS!!!!!!

"Mom,dad,tignan niyo po o,may ribon ako!" Agad ko naman pinakita yung ribon

"Good Job Anak" Sabi ni Dad

"Oh teka picture naman" Sabi ni Mom,and Pose!

"SANA!halika ka na...mag papaiwan ka ba diyan di ka sasama sa grupo?" Lumingon naman ako sa nag salita

"Oo na pupunta na" Agad naman ako tumakbo,best friend ko nga talaga tong isa rito XD tinawag pa ako

"Uie teka lang...Sana,Mark...picture kayo hali,hijo tumabi ka kay Sana" Sabi ng Mama ni Mark

"Hm?Oh picture raw" Sabi niya sakin,tumango naman ako at kinunan naman kami ng litrato ng mama ni Mark

"Oh ayan,sige na duon na kayo mga bata"

"Mama Ipa develop niyo po yan! Tara na Sana" Agad naman kami nag takbuhan ni Mark papunta sa ka grupo namin

*end of flashback*

"H-huh?mark..ikaw ba talaga to? Talaga bang nahanap na kita?" Suddenly tears gatherd to my EYES,ewan ko ba kung bat ako maiiyak...ewan ko kung masaya ba ako,k-kung malungkot ba ako

Kasi siya na pala ang hinahanap ko...dati di pa ako na niwala sa mga sinasabi niya pero ngayon...siya nga,at maya ay may biglang bumukas ng pinto

"Guh?Sana bat gising ka?may kukunin lang ako sa kwarto ko" Ang gulo bg buhok niya,Di ko kayang mapgilan ang luha ko nung makita siya...Mark ikaw talaga

"Teka...umiiyak ka ba?Ano bang nang ya---" Agad ko namang niyakap si Mark kasabay sa pag buhos ng luha ko

"I'm Sorry" Sabi ko habang umiiyak,pero di naman nag salita Mark

"I'm sorry,dahil di agad ako na niwala sayo..sorry kung nag hirap ka,sorry talaga,and I'm Sorry from leaving you a long time ago,Mark ikaw naman talaga to eh...diba? Ikaw to,alam kong tama ako,Hindi talaga ako nagkamali,ikaw naman yung dating tuan diba?Ik----" Napa tigil naman ako nung bigla ko na lang naramdaman ang pagyakap sakin pabalik,and it even make me cry More

"Bakit mo pa ba kailangan humingi ng tawad?Nag hirap ka din,nag hanap ka rin sakin,and Sana...you've been my best friend since we're kids...may pinag bago ka nga lang ngayon,mas lalo ka pang naging childish"

"Loko ka talaga" Agad ko naman siya sinuntok ng mahina at pinahid ang luha ko

"Bakit?...totoo naman eh,oi magkaaway parin tayo kaya wag ka nang umiyak" Sabi niya at pinahid ang luha ko,ngumiti naman ako sa kanya