GOTWICE LIFE (on going)

CHAPTER67:Heart Beat

Dahyun's POV

"ANO?!" and just like what I have expected,na natili lang akong naka upo sa harap nilang lahat,I released a sigh.

"I told you,it's unexpected" Sabi ko sabay kamot sa ulo "W-wow! Ewan ko ba kung anong ma re-react ko,but..heck? Someone is now ligaw-ligaw with you,Dahyun" Sabi ni Jungyeon.

"Yun na nga eh,pero gusto naman niya ako so Hindi rin naman ako ma lo-loko diba?" Sabi ko sabay tingin"Anong gusto? Mahal ka na nun!" Sabi ni Mina.

"Eh porket nanligaw si Bambam,nasabi mo na ka agad yun?" Tanong ni Chaeyoung "hindi ah,pero oo seryoso ko,mahal ka na nun" Sabi niya.

"And Dahyun,if there's a chance naman...may gusto ka rin ba sa kanya?" Tanong ni Jihyo,napa tingin ulit ako sa baba.

Bat di ko na isip yun? Ni isang pakiramdam ng gusto hindi ko ma isip,wala ba? O sadyang di ko lang na papansin?.

"Actually,yun yung hindi ko ma sagot eh" Sabi ko "wuuut?" Pagtataka ni Jihyo "hmm..dumadaan naman tayo sa mga ganyan,katuald sa atin diba?" Tanong ni Nayeon kina Jihyo,agad naman nagyakapn sina Jungyeon at Tzuyu,wala pa kasi silang boyfriend.

What???? I'm being honest,ako nasa level na ako ng ligawan baka may CHANCES of winning sa puso ko.

"Well I never think about my feelings,nasanay rin naman ako sa pagiging moody at masiyahin,di ko lang ata talaga napapansin ang bawat tibok na misteryoso sa kanya" Sabi ko.

"Hmm,that make sense though" Sabi ni Momo,I feel low....Siya yung nag sabi sa akin tungkol sa bawat tibok ng puso ay may dahilan pero ako lang rin naman pala ang nalilito sa sarili kong tanong na may malinaw na sagot.

"Guess we should take some rest,Dahyun,maybe sleep will fresh up your mind" Tumayo naman si Jihyo at tinapik yung balikat ko "thanks unnie" Sabi ko sabay ngiti.

"Goodnight Dahyun!" Sabi nila sa akin "goodnight,sweet dreams unnies" Sabi ko nang naka akyat na sila tumingin naman ako sa harapan ko ulit at na gulat na kang ako nang nakita si Momo unnie naka upo parin sa harapan ko.

"Kala ko ma mamatay na ako" Sabi ko sabay hawak sa kina u-upoan ko,tumawa lang siya sa akin. "Mianeh" Sabi niya.

"Kala ko umakyat ka na" Sabi ko "eh paano ba kasi kinalimutan nila ako rito" Sabi niya sabay tawa.

Oh right,Momo unnie is still weak,she can't walk properly right now,she still needs assistance from other,well,makakalakad naman siya pero bigla naman hi-hina ang tuhod niya kaya bigla na lang siya co-collapse.

"Medyo nakaka hiya nga lang dahil...alam mo na may nag ju-judge parin dahil sa pag balik ng ala-ala ko" Sabi niya,pumunta naman ako sa tabi niya at sumandal naman ang ulo ko sa balikat niya.

"Is there something you want to tell me?" Tanong niya,huminga naman ako at tumango "makikinig ako" Sabi niya.

"Unnie,is there something wrong with me? Mukang may nakakalimutan kasi ako...di ko masabi kung ano" Sabi ko"like, hinahanap ko pero pakiramdam ko malapit lang sa akin pero bakit ganon...di ko parin ma kita?" Tanong ko.

"Imposible naman na isang gamit ang tinutukoy mo" Sabi niya "siguro na nga..." Sagot ko.

"Siguro complicated pa sayo na intindihin siya" Napatingin naman ako sa kanya"siya?" Tanong ko.

"Jaebum"

Nung na rinig ko ang pangalan nayun,parang pinalo ng malakas gamit ng drumstick yung puso ko,strange feelings is now inside me.