TANITIM~ BİLGİLENDİRME!!
Göğsünde milyonlarca sim parçasını barındıran kadifemsi gökyüzünün altında ölümün kollarına koşarken başladı her şey. Bu başlangıç tesadüf bir karşılaşmayla taçlandırıldı ve kadın aşkın pençelerindeki o tatlı acıya mahrum ka...
Gelişinde bir sebep aramayacak kadar çok seviyorum.
Onu sevmek nefes almak kadar mühim bir şeydi..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10.BÖLÜM
HAYATIN ANLAMI
Soğuğun ehemmiyeti yoktu. Ateşten bir çember içinde kül olmayı bekleyen sıska bir bedendim ya da her an tutuşmaya hazır kurumuş bir ağaç... Yapraklarından sıyrılmış yeni yapraklara umudu olmayan gövdesinden taze suyu çekilmiş bir ağaç...
Sırtıma doğru yükselen bir sıcaklık vardı. Bu alevler saç diplerime kadar beni yokluyor, bir şeylerle sınıyordu. Neyle sınanıyordu ki bedenim, neyin ıstırabıydı bu? Tenimden tomurcuk tomurcuk terler yükseliyor siyah elbisemi nemlendiriyordu. Henüz saat 10.00'du. Hava insanın kanını donduracak cinstendi ama bendenim tam aksine tepkiler veriyordu. Hiç kimse sabahın ayazında tomurcuk tomurcuk ter dökmez. Kendini bir yangının ortasında küle dönmeye yüz tutmuş bir odun gibi de hissetmezdi. Tabii kalbinin ritmini değiştiren birileri yoksa eğer.
Sabahın ışığı gözlerinde yer almış etrafa sıcaklık saçıyordu. Şimdiye kadar buz tutması gereken tenim onun bakışları altında ısınıyordu. Sadece bir adım ötemde durması bedenimdeki tüm tepkileri yerle bir etmesine yetiyordu.
"Günaydın."
Sudan çıkmışçasına başımı iki yana sallayarak şaşkın şaşkın Rüzgâr'a baktım. Dudaklarım hafif aralık kalmış, onun hisleri altında ezilerek aptal aptal ona bakıyordum.
"Günaydın."
Sesim o kadar güçsüz çıkmıştı ki dudaklarım kımıldamamıştı bile.
Öylece boşlukta sallanan elimi hızla silkeleyerek saçlarımı düzelttim. Aniden güzel görünme dürtüsü ile üstüme başıma çeki düzen verme gayretinde bulundum. Rüzgâr, neden buraya gelmişti bilmiyorum ama ben onun gelişinde bir sebep aramayacak kadar çok seviyordum.
"Okula gelmeyince merak ettim."
Tek elini saçını götürmüş hafif kaşıyarak, göz ucuyla bana bakarken bir açıklamada bulundu. İçimde fırtınalar kopmaya başlayınca çığlıklar atıp boynuna atlamak istedim. Beni düşünmüş ve beni merak etmişti. İçimdeki mutluluğu yansıtmamaya çalışarak minik bir tebessüm ettim.
"Neden merak ettin beni?"
Onu köşeye sıkıştırmayı çok seviyordum. Her şeyi sorgulamak, öğrenmek istiyordum.
"Bak Nefes, benim yüzümden başına bir olay gelsin istemiyorum."
"Neden benim başıma senin yüzünden bir olay gelsin ki?"
"O kutuyu oraya koyanları gördün mü ya da onlar seni gördü mü?"
Çantamdan anahtarları çıkartarak kapıya doğru yürüdüm.
