MÜZİĞİN RİTMİ

•2

Bölüm Şarkısı: Duman - Balık
———

Zorla daldığım uykumdan çalan zille uyandığımda homurdanarak uykuma geri dönmeye çalıştım. Nasıl olsa Ahmet bakardı.

Zil tekrar tekrar çaldığında sinirle yorganı yataktan attım. Anlaşılan, Ahmet de benim bakacağımı düşündüğünden kalkmıyordu.

Aşağı inip kapıyı açtığımda karşımda babamı görünce gülümsedim.

"Baba, hoş geldin." dedim ve kenara çekildim.

Babam içeri geçince elindeki çantayı kenara bıraktı ve bana dönüp kollarını açtı. Ben de daha çok gülümseyerek sarıldım ona.

"Geç içeri, ben de Ahmet'i kaldırayım." dedim ve yukarı çıktım.

Ahmet'in odasına girip yatağın yanına gittim ve Ahmet'i dürtükledim. Etkilenmedi. Birkaç kez daha dürttüm. Yine etkilenmedi.

"Ahmet." deyip kollarından sarsınca mırıldanıp arkasını döndü. "Ahmet!" Bağırıp kafasına vurduğumda eliyle sinek kovar gibi hareketler yaptı. "Ahmet kalk ya." deyip sarsmaya başladım.

"Bırak be, uyuyacağım." Yorganı kafasına çekti.

Madem uyanmıyordu, yapacak tek bir şeyim kalmıştı.

"İyi, o zaman babama söyleyeyim de o uyandırsın seni."

Saniyeler geçmeden odadan çıkan Ahmet'le beraber gülmeye başladım.

Aşağı indiğimde babam telefonda konuşuyordu. Ahmet de gülüyordu.

"Tamam kadın, kapat artık şu telefonu. Yoldan çok sen yordun beni... Karıcığım ben öyle mi dedim?... Tamam hadi görüşürüz." dedi ve telefonu kapattı babam. "Valla bu kadınla telefonda konuşmak insanı yoruyor ya."

Ahmet'le bakışıp kahkaha attığımızda babam da güldü.

"Aç mısın baba?"

"Valla açım kızım. En son evde yemiştim."

"Tamam, ben kahvaltıyı hazırlayayım." deyip mutfağa girdim.

Kahvaltı yaptıktan sonra Ahmet'le beraber masayı topladık ve salona geçtik.

"Ben yatmaya gidiyorum. Uyanınca dışarı çıkacağım, işlerim var. Sizin biletlerinizi de o zaman hallederim."

"Tamam baba. Bizimkiler de geliyor ya hani, aynı uçakta gidelim. Halledebilirsen onlarınkini de halletsen olur mu?" dedim.

"Tamam, hallederim." dedi babam salondan çıkarken. Babam gittiğinde Ahmet'le birbirimize baktık.

"Söylemeli miydik sence?" Omuz silktim.

"Kızardı ama." Bana hak verip başını salladı.

"Boş ver ya arar bizi, o zaman söyleriz." dediğinde ayağa kalktım.

"Hazırlanıyorum o zaman."

Bu akşam bir mekanda sahne alacaktık. Eve geç döneceğimizden dolayı babamın kızacağını biliyorduk.

Odama çıkıp üzerimi değiştirdim ve aşağı indim. Ahmet de hazırlanmış, beni bekliyordu.

Evden çıkıp arabaya bindiğimizde bu sefer ben kullanıyordum.

Sahne alacağımız mekana gelince arabayı park ettim ve içeri girdik. Bizimkiler de gelmişti.

"Selam." deyip mikrofonun önündeki tabureye oturdum.

"Selam." dedi Serap gitarın akordunu yaparken.

"Ee ne var ne yok?" dedi Ahmet gitarını eline alarak.