MÜZİĞİN RİTMİ

•52

Bölüm Şarkısı: Rixton - Me And My Broken Heart
———

Biraz daha ileri gidip bakındığımda bir karartı görüp o tarafa ilerledim.

Tam göremediğim için biraz daha yaklaştığımda gördüğüm şeyle olduğum yerde kaldım.

———

Tanımadığım bir kız ile Orkun'u dudak dudağa gördüğümde ağzımdan çıkan şaşkınlık nidasından sonra refleks olarak elimi ağzıma kapattım.

Beni duymuş olacaklar ki bana döndüler.

"Ahsen!"

Orkun bana doğru geldiğinde hızla arkamı döndüm ve yanlarından uzaklaştım.

Dışarı çıktığımda kolumdan tutulunca gitmeye çalıştım ama başaramadım.

"Ahsen."

"Bırak." dedim kolumu kurtarmaya çalışarak. "Orkun, bırak!"

"Hayır." dediğinde gözlerine baktım. Tüm gücümü toplayıp omuzlarından ittirdim.

"Beni rahat bırak." dediğimde tekrar tuttu.

"Beni dinle. Lütfen."

"Dinleyecek ne var ki? Gördüğüm şeyi yalanlayacak mısın?" dedim sinirle. "Hayır anlamıyorum... Neden hep bunu yaşıyorum? Niye hep aynı duruma düşüyorum?"

Deniz'i başkasıyla yan yanayken telefonda yakalamıştım. Şimdi... Orkun'u da başkasıyla basmıştım.

"Ahsen..."

"Bu son damlaydı Orkun. Her şeyi kaldırabilirim ama bunu asla." dedim ve parmağımdaki yüzükleri çıkarıp göğsüne bastırdım. Elini elimin üzerine koyduğunda gözümden bir damla yaş düştü.

"Ahsen."

Ahmet'in sesini duyduğumda sağ tarafa döndüm.

"Ahmet." dedim ve Orkun'un göğsündeki elimi çektim. "Beni eve götür."

"Ahsen, gitme. Beni dinle, lütfen." dediğinde Orkun'u duymazlıktan geldim.

"Ne oluyor burada?" diye sordu Ahmet. "Niye ağlıyorsun sen?" deyip bana baktı.

"Ahmet..." dedim yalvarır gibi.

"Tamam, gidelim." deyip elini belime koyduğunda Orkun beni tekrar tuttu.

"Ahsen bak, açıklayabilirim. Beni dinle n'olur?"

Ahmet araya girip Orkun'u uzaklaştırdı.

"Orkun, çekil kardeşim." deyip omzundan ittirdi Orkun'u.

"Ahmet, bırak. Dinlemesi lazım."

Onları orada bırakarak arabanın olduğu yere ilerlediğimde Orkun'un buraya gelme çabalarını ve Ahmet'in onu durdurmak için söylediklerini duyabiliyordum.

———

Gözyaşlarımın ardı arkası kesilmezken oturduğum yerden güçlükle kalkıp banyoya ilerledim. Yüzümü yıkadıktan sonra dişlerimi de fırçalayıp banyodan çıktım.

Bütün gece uyumayıp odamdaki koltukta oturmuştum ve tek yaptığım şey ağlamaktı.

Başka ne yapabilirdim ki?... Sözlümü tanımadığım bir kızla öpüşürken görmüştüm. Ağlamaktan başka ne yapabilirdim?

Yatağımın ucuna oturup Olcay Bey'in ofis numarasını aradım.

"Olcay Arlat'ın ofisi. Buyurun?" Telefona çıkan Olcay Bey'in sekreteriydi.