MÜZİĞİN RİTMİ

•49

Bölüm Şarkısı: Son Feci Bisiklet - Gece
———

Olanların ertesi günü Ritim'de otururken Orkun'un omzuna yaslanmış, masayı izliyordum.

"Ebru nasıl?"

"Bana bir şey anlatmıyor, odasından da çıkmıyor." dediğinde doğruldum.

"Bence biz bugün kızlarla beraber onun yanında kalalım. Sen de Keremlere..." deyip duraksadım. Eğer Keremlere giderse Yiğit'le karşılaşırdı ve Orkun'un pek uslu duracağını düşünmüyordum. "Ya da sen bize gidersin. Ahmet'le beraber takılırsınız."

"Olur." O sırada yanımıza gelip tam karşıma oturan İrem ve Kerem çiftine baktım.

"Yiğit geldi mi?" diye sorduğumda Kerem kafasını iki yana salladı.

"Durumu pek iyi değil. Yalnız bırakmak istemedim ama zorla gönderdi beni." Oflayıp dudağımı ısırdım.

Bu aralar hep tartışan Orkun ve ben olduğumuz için diğerlerinin tartışmasını hiçbirimiz beklemiyordu.

"Halledilmeyecek bir konu değil. Biraz sakinleşsinler oturup konuşunca barışırlar." dedi İrem.

———

"Biz kızlarla beraber Ebru'nun yanına gidiyoruz." dedi Merve Ahmet'e doğru.

"Ben de Yiğit'in yanına gideyim." dedi Kerem. "Siz geliyor musunuz?" Ahmet, Orkun ve Doğukan'a baktı.

"Gidelim." Orkun'a 'emin misin?' der gibi bir bakış attım. "Sakin olacağım. Söz."

Orkun'a bir şey demeyip Ahmet'e döndüm.

"Biz kızlarla beraber bizim arabayla gidelim." dediğimde cebinden anahtarı çıkarıp bana verdi.

———

"Ben böyle bir durumda kalsaydım anneme karşı çıkıp, Yiğit'in yanında dururdum. Ama o hiçbir şey yapmadı. Ağzını açıp annesine bir şey demedi." deyip elindeki peçeteyle gözlerini sildi. "Ben Yiğit'in sevgisinden o kadar emindim ki... ne olursa olsun benim yanımda durur zannediyordum."

"Ebru, bu Yiğit için de zor bir durum. Şule Teyze hep kuralcı biriydi, o da annesi ne derse kabul etmeye hazırdı. Bir anda annesine karşı çıkması kolay değil." dediğimde Ebru biraz daha sakin görünüyordu.

"Şimdi kalk bakayım o koltuktan." dedi Merve Ebru'ya. "Silkelen, kendine gel." Ebru bir süre Merve'ye bakıp ayağa kalktı. "Yarın okula geliyorsun, adam akıllı konuşup aranızdaki şeyi hallediyorsunuz."

Ebru'dan ses çıkmayınca onay verdiğini anlayıp ayağa kalktım.

"Ben bir su içeyim." deyip mutfağa girdim ve kendime bir bardak su aldım. O sırada telefonum çalınca tezgaha yaslanıp telefonu açtım. "Efendim canım."

"Ne yapıyorsunuz?"

"Ebru'yu toparlamayı başardık. Yarın derse gelecek, Yiğit'le konuşmaya ikna oldu. Orada durumlar nasıl?"

"Yiğit biraz kötü." dediğinde dudaklarımı büzdüm.

"Yarın konuşunca halledecekler bence."

"Umarım." dediğinde iç çektim. "Özledim seni." Gülümsedim.

"Daha görüşeli iki saat oldu." deyip güldüm.

"'Ben de seni özledim' desen ölürsün zaten." diye homurdandı.

"Bu ilişkide romantik sen ol diye böyle yapıyorum. Yoksa hiç romantiklik göreceğimiz yok." dedim alayla.