Şinigami : Ölüm Tanrısı

28. Bölüm: Karanlık Silüet

İçinizden hiçbirinize güvenemiyorum. Etrafta karanlık silüetler gezinirken. Herkesin herkese ihanet edebileceği düşüncesi zihnime doluşurken.

Güvenlik odasına girmiş geçmiş kamera kayıtlarına bakıyorlardı. Esila, Gökçe'nin de bulunduğu sıcak anıyı izlemeye başladı soğuk ekrandan, belki bir şey çıkar umuduyla. Sırf görüntüden ibaret olsa da ve pandomim sanatçılarını andırsa da ekrandakiler, kahkaha sesleri kulaklarında çınlıyordu Esila'nın. Hızı arttırdı ve cddeki tüm kayıtları izledi. Bir şey çıkmamıştı. Çekmeceye doğru ilerleyip içindeki cdlere baktı. İzlediği tarihten sonraki günü ararken bulduğu bir tarih şaşırttı onu. Arşivlerde olduğu gibi kamera kayıtları da yoktu geçen yıllara ait. Ancak kayıp yıllardan birinin cdsi araya karışmış olmalıydı. Ateş görmeden ceketinin iç cebine koydu cd'yi. Aradığı cd'yi bulup yerine geçtiğinde az önce çaldığı cdden bir şeyler çıkmasını umuyordu. Çünkü umduğu gibi olursa cd vaka için bir dönüm noktası olacaktı.

Cd'yi yuvasına takmadan önce Ateş'in "Yeni." demesiyle ona dönmüştü. Ateş'e yaklaştı ve omzunun üstünden kayıta baktı. Kayıtta Özgür dolabının önündeydi. Buraya kadar her şey normal sayılabilirdi ancak bunu yaparken saatin 03:30'u göstermesi başlı başına bir anomaliydi. Özgür gece gece ne yapıyordu dolabının önünde etraf karanlığa gömülmüş bir haldeyken? Ateş de hızı Esila gibi arttırmış olacakları bekliyordu. Ona da normal gelmemişti bu durum. Hızlıca dolap kapağını kapatıp odasına doğru adımladı Özgür.

"Ateş hızı 0.75 yapıp biraz geriye alır mısın? Emin değilim ama bir şey fark ettim sanırım."
Ateş Esila'nın dediklerini harfiyen yerine getirdi. Yine dolabın önüne geldiğinde durdurmuş hızı yavaşlatıp kaydı tekrardan başlatmıştı.
"Benim gördüğümü senin de görmediğini söyle, Yeni." dedi görmediğini ve gördüklerinin bir hayal olmasını dileyerek Ateş.

"Maalesef görüyorum. Özgür şizofren değilse ve o anda kendi kendine konuşmuyorsa..." dedi ve cümlesinin devamını getiremedi Esila. Ateş duymaya hazır olmayabilirdi. Ancak Ateş aksine Esila'nın cümlesinin devamını getirmişti.
"Katile rapor veriyor demektir. Mikrofon bunun içinmiş demek. Katil'in onu oraya yerleştirmesi onca yer varken üstelik oraya yerleştirmesi tuhafıma gitmişti zaten. Yeni bak hızı azaltıyorum, dudaklarını oku. Sanki. Sanki şey diyor."

"Şinigami."
Esila bunu dediğinde ona döndü üzüntüyle Ateş. Birbirlerine fark etmeden çok yakınlaşmışlardı. Esila'nın kokusu burnuna doluyordu ve neredeyse burunları birbirine değmek üzereydi. Esila, kendine güçlükle gelip geri çekildi hafifçe.
"Üzgünüm Ateş." cümlesinin içinden devamını getirdi. Farkında olmadan sana bu kadar yaklaşıp sınırlarını ihlal ettiğim için ve Özgür'ün sandığın gibi biri çıkmadığı için de.

Ateş ayağa kalkıp ellerini saçlarının arasından geçirdi.
"Aslı gibi intihar etti. Ne safmışım, Gökçe için olduğunu sanmıştım. Belki de hiç sevmedi Gökçeyi ve belki de hiçbirimizi."
Ateş'in gözünden akan gözyaşı yanaklarında yolunu bulamadan Ateş öfkeyle elinin tersiyle silmişti çabucak. Esila yaklaşıp destek olmak istercesine elini tuttu. Esila'nın buz gibi ellerine karşın sıcacık elleri vardı Ateş'in.

"Düşünebiliyor musun? Katil istediği için intihar etti. Biz de bunca zaman ne sandık. Katil'in yandaşı olduğuna hala inanamıyorum." dedi kenetli ellerini görmezden gelerek Ateş. Esila ise yorgunluğunun vermiş olduğu düşünme yetisi kaybıyla ve bugün yaşadığı duygu yoğunluğuyla Ateş'i kendine çekti ve sarıldı ona. Ateş şaşırmış elleri havada asılı kalmıştı. Ancak çok geçmeden kendine geldi ve Esila'yı daha çok kendine çekip sımsıkı sarıldı.

Yaralarını bu kıza sarılarak sarmak istedi. Acılarını burnuna dolan kokusuyla unutmak istedi. Ve kalbi param parça olurken her geçen gün ellerinde parçalarını bu kıza sarılarak yapıştırmak istedi. Kalp atışları bir atıyorken huzurla doldu içi Ateş'in ve ilk defa bir kıza sarılarak ağladı. Geri çekildiğinde yaşlı gözleriyle kıza bakmak dışında her yere bakmıştı Ateş. Önce tavana, sonra yere, Esila'nın ayakkabılarına bile. Esila avuçlarını Ateş'in ıslak yanaklarıyla buluşturdu ve gözyaşlarının izlerini sildi usulca. Bunları yaparken Ateş ilk defa bakabilmişti Esila'ya. Şaşkınca bakıyordu.