Noual en dunya.

deel 28

Dunya:

Ik sta op en voel me duizelig. Ik zag veel bloed en mijn lichaam deed een vreselijke pijn. Ik ga voor de spiegel staan. Mijn gezicht is bond en blauw. Ik adem diep in en uit. Ik sta op en hou me vast aan de witte muur. Waardoor er een bloedende hand afdruk op de witte muur komt. Ik loop naar de hal. 'waar the fuck moet ik heen ik stort zo in' fluister ik zacht. De deur van de zaal vliegt open en noual komt huilend naar buiten. Wanneer ze mij ziet....

Ze gilt en helpt me staan. ik voelde mezelf weg zakken. 'Dunya blijf' zei noual en stilde me op. Ze bracht me naar buiten en stopte me in de auto.

Noual:

Mijn hand greep verstrakte wanneer ze me alles had uitgelegd. 'Waarom heb je het niet verteld ik had Jaouads ballen der Afgehakt' zei ik boos en maakte een scherpe bocht.

'Rustig Noual' zei dunya en hield zichzelf vast aan der stoel. 'Ik langer gwn niet geloven dat ze je dit heeft aan gedaan we leven al zolang met haar en we waren er altijd voor haar en nu wou ze jou vermoorden voor Jaouad die alleen van der kont houd' zeg ik en druk harder op de gaspandaal.

'Noual!! Noual!! Focus op de weg!!' 'ZE KIEST ROUDAYNA BOVEN MIJ TERWIJL IK ALTIJD VOOR HAAR OPKWAM TOEN ZE WERD GEPEST' en ik druk harder op de gaspandaal. 'NOUAAAALLL'

We botsten tegen maar bomen de auto maakt een koprol. Ik druk op de rem maar dan was zo dom. Want we vlogen door de ruit. Ik had gelukkig een gordel maar dunya niet. Het enige wat ik kon zien waren.... stukken lichaams en bloed overal bloed.

——————————————

Vol bezorgdheid zitten we allemaal in de wachtkamer. De moeder van dunya huilt. Ismael zit met zijn handen door zijn haar en mounir kan niet stoppen met huilen. Samya en Jaouad deden niet de moeite om te komen. Je weet wel. Huwelijksnacht!

Het is bijna 5 uur en nog niks. De vader van dunya troosten zijn vrouw en mijn moeder liep heen en weer.

De dokter komt naar buiten. Hij zag er dik uit. Hij had blauwe ogen . Hij was ongeveer rond de 40. 'Familie van dunya' meteen staan we allemaal op. Hij schud zijn hoofd. 'Euhh sorry dit is de eerste keer dat eeen patiënte van mij overlijd dus ik weet niet hoe ik het moet over brengen Allah rahma' zei hij en liep weg.

De moeder van dunya begint hard verscheurend te huilen. 'NEEEE NIET MIJN DUNYAAA AHHH!!! Dunya laat je moeder niet in de steek' huilt ze hard. Der broers en vader helpen der moeder. 'Mama rustig'

Huilend ga ik zitten ik voel dat ik stik. 'Nee dit kan niet' ga ik meteen in ontkenning. Ismael loopt naar me toe en knuffelt me. 'Saffie haal adem' hart verscheurend huil ik in zijn armen.

Dunya:

Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Ik zit op een reusachtige bed. Wacht!!

Wie ben ik

Hoe heet ik

Hou oud ben ik

'Schat bent wakker' zei een man. Hij was dik en was ongeveer rond de 40.

'En jij Bent' vroeg ik. 'Jou man. Je had een ongeluk. Ik hou van je en jij houd van mij?'

Ik kijk om me heen en daarna naar wat ik aan heb. Huh.. ik draag niks. Alleen een bh en onderbroek die op elkaar lijken.

'Kom ik laat je het huis zien' ik sta op en loop achter hem aan. Het huis was groot. En er liepen allemaal bediende rond. 'Hoe oud ben ik' vroeg ik. '20' antwoorde hij. 'En jij' '40e' zei hij.

Er kwam een vrouw en gaf me en jurk. Ik trok het meteen aan. Het was een wijde jurk. Ik trok dure pantoffels aan en liep achter hem aan naar de keuken.

'Dus hoe hebben we elkaar ontmoet' vroeg ik. Hij vertelde alles alsof hij een romance beschreef. Iets in mij zegt dat ik hem niet moet vertrouwen. Dus ik vertrouw hem voor geen meter!

Vergeet niet te stemmen en te reageren!?