Noual en dunya.

Deel 31

Dunya:

'Dat was jaren geleden . Je herstelde en wou de kinderen verassen' legde hij wanhopig uit. "waarom heb ik het gevoel dat je nu liegt" zeg ik en doe mijn handen over elkaar. Hij wrijft even over zijn dikke buik. "slaap maar een nachtje hierover en dan praten we morgen" zei hij. Ik zuchtte. 

Ik loop naar de kamer. Net wanneer ik mijn shirt uit wil doen loopt Mario de kamer in. "wat doe je" zeg ik en kijk hem vies aan. "ik slaap hier' zei hij en ging liggen. Never dat ik nu naast hem ga liggen. Ik pak een deken en een kussen en loop naar de bank. Ik ga liggen. 'hey!! kom terug" zei hij en kwam aan lopen. "ik ga hier slapen" zeg ik en ga liggen. "hzo" "ik vertrouw je niet" zeg ik en sluit mijn ogen. IK hoor zuchten en weg lopen. 

De volgende morgen werd ik wakker. Ik voelde me wat stijfjes door de bank. Ik stond op en waste mijn gezicht. Ik liep naar de kamer. Het bed was net opgemaakt door de schoonmaaksters. Ik loop naar de kast. Ik zag allemaal korte kleertjes. Ik liep naar de kast van Mario en zag alleen maar pakken enzo. Ik trok toen met tegen zin een short en een truitje aan met diepe inkijk. Ik deed mijn haar in een knot. 

Ik liep naar de woonkamer. De kinderen waren aan het ontbijten. "waar is mario" 'werk" Waar werkt hij??. IK ging zitten naast rio. Ik kreeg meteen eten op mijn bord. "waar werkt jullie vader' vraag ik alsof ik een vreemde ben. De kinderen kijken me raar aan. "als dokter" zeiden ze in koor. "ja juist wist ik wel" loog ik en nam een hap van mijn broodje met ei. 

Na het eten was iedereen naar zijn kamer gegaan. Ik stond op en liep naar de dvd ik keek op de achterkant. "bruiloft van Mario&Salima" de andere "baby feest van Rio" 

Ik doorzoek nog veder. "begravenis salima" WTFFF. Ik open de dvd en zet hem aan. 

Het eerste wat ik zie is mezelf in een doodkist. Geschrokken kijk ik ernaar. allemaal rare gedachtes spookte door mijn hoofd. Ben ik opgestaan uit de dood. HUh!!!!

Ik draai me om en zag Rio met betraande ogen kijken naar de tv. Wacht Huh??? 

Ik zag allemaal familie leden en Mario met de baby tweeling die nu echt zo 4 jaar zijn ofso. "ik snap het niet meer" zei ik zacht. 

Ben terug van nooit weggeweest.