Noual en dunya.

Deel 65

Dunya:

'Oké welke verdieping zijn jullie?' Vroeg fouad. 'De derde ene kamer 23' fluisterde Hicham zacht in mijn oor wat me kippenvel gaf.

Iedereen keek ons raar aan. 'Het is een verlaten hotel en ze hebben weinig mannen want ze zijn heel strikt met het geheim houden van de locatie' fluisterde Hicham zacht in mijn oor zodat fouad het beter kon horen.

'Hicham.. ik dood ze allemaal' zei fouad uit wraak. 'Rustig verzorg er eerst voor dat we hier allemaal veilig eruit komen' zei Hicham. 'En daarna vermoordden we ze' zei Hicham. Ik schrikte op van zijn woorden.

'Rustig dunya .. figuurlijk' zei Hicham. Maar ik wist dat hij dat niet meende. 'Hicham we komen der aan we hebben alles.. we halen jullie daar weg' zei fouad en ik hoorde allemaal auto's. 'Sorry dunya dat je dit allemaal had mee moeten maken' zei Hicham zacht. Ik keek hem aan. 'Ik doe alles voor je.. het spijt mij dat je dit allemaal hebt moeten mee maken' zei ik en richte me op de lijken.

Opeens komt souhail luidruchtig binnen. Hij klapt de deur met een klap dicht. 'Oké ik heb zin om te neuken dus wie word Het vandaag' zei hij en keek alle dames aan. 'Hmar' fluisterde de moeder van Hicham walgend.

'Mmmhh laten we miss dunya nemen..ze zit toch zo gezellig met haar mannetje' zei hij gemeen en trok me vooruit.

'Blijf van haar af!' Hicham stond op en duwde souhail naar achtere. Hij liep op hem af. En gaf hem een paar stoten tegen zijn kaak. Meteen komen mensen de kamer binnen en houden hem tegen. Souhail pakt me vast en sleurt me mee de kamer uit.

Shit!! Ik moet tijd rekken.. fouad kan elk moment komen en me redden. 'Souhail plzz' zei ik. 'Niet doen' zei ik. 'Hou je bek a kanker hoer ik ga je ontmaagden hier en nu' zei hij en sleurde me een kamer in en smeet me letterlijk op het bed.

Ik wou meteen opstaan maar hij kwam op mij zitten. Hij begon aan mijn shirt te zitten. Meteen stribbelde ik tegen. 'Souhail aub niet doen' zei ik en verloor al mijn hoop. Hij gaat me verkrachten. Hier en nu..

'Aub verkracht me niet souhail ik smeek het je' ik begon te m huilen. Hij begon te friemelen aan mijn broer. 'Ik ga je niet verkrachten..ik ga je ontmaagden' hijgende hij en begon te zuigen aan mijn huid.

Is dat niet het zelfde ?

'Ik ben al niet meer maagd' huil ik en denk aan de woorden van Jaouad. 'Je bent wat?' Vroeg hij. Ik begon harder te adem halen en het voelde alsof ik elk moment dood kon gaan.

Opeens valt hij in een klap naar beneden. Meteen sta ik op. Ik zat in mijn bh en onderbroek en keek recht in de ogen van fouad. Die een pistool in zijn handen had.

Ik sta op en kijk naar de rug van souhail waar duidelijk een grote gat in zat. Hij is zeker dood.

En ik moet je eerlijk zeggen.. hij verdiende het.

Ik ren op fouad af en spring in zijn armen. 'Dankjwell' fluister ik zacht. 'Shhtt you're welkom' zei hij in het scheef Engels.

We renden letterlijk het gebouw uit en buiten zag ik Hicham staan. Hij wou de auto instappen. Maar toen hij mij zag rende hij meteen op me af.

Ik spring letterlijk in zijn armen. 'Hebben ze je pijn gedaan?' Vroeg hij bezorgd. 'Fouad kwam optijd' fluister ik en druk mijn lippen op de zijne.

Ik was gwn zo opgelucht ik kon hem wel zoenen. (🤪)

'Hier' hij gaf me zijn shirt en we liepen een busje in. Fouad begon te rijden en ik zat op de achterbank met Hicham. Voorin zat een man die ik niet kende. 'Waar is de rest' vroeg ik. 'Andere Busje ik heb deze ook mee gebracht voor de lijken' zei fouad zacht.

Daarom stinkt het zo erg hiero. Ik legde mijn hoofd op hichams schouder en sloot mijn ogen. Ik ben zo blij dat het voorbij is. Ookal zat ik daar maar 2 dagen. Zou niet willen weten hoe hicham zich voelt.

'Hebben jullie seks gehad' vroeg fouad uit het niets. Meteen poppen mijn ogen bijna der uit. 'Wtff?! Nee' zei Hicham boos tegen zijn broer. 'Waarom zei dunya dan tegen souhail dat ze al ontmaagd is?' Zei fouad.

Ik voelde mijn adem wat zachter worden. 'Je bent wat?' Vroeg Hicham. Ik bleef stil en keek de twee mannen niet wetend aan.

'Ik krijg geen lucht' zei ik dramatich. 'parkeer de auto nuuu!!' Zei ik en voelde mijn adem niet naar boven komen. Of het komt door de stank.

Hij parkeerde de auto bij de top van de berg waar je een groot uitzicht had. Op de stad. Ik stap meteen uit en begin luidruchtig adem te halen. Meteen stopte een busje ook. 'Baas waarom stoppen we' vroeg de man die aan het rijden was.

Hicham stapte uit en kwam voor me staan. 'Dunya gaat het?' Vroeg hij. Iedereen stapte uit. De moeder van Hicham gaf me een flesje water.

'Het is waar Hicham' fluister ik zacht. Hij deed een stapje achter uit. 'Wat?!' Zei hij boos. Fouad kwam naast hem staan.

'Ik en Jaouad we...' 'SERIEUS MET DIE KLOOTZAK' schreeuwde Hicham en zwaaide met zijn handen. 'Ik...herinner het me niet meer ik weet niet eens of het de waarheid is' zei ik. 'Ze liegt' zei fouad en keek me walgend aan.

'Na alles wat ik voor je heb gedaan' zei Hicham walgend.

'Na alles wat je voor me hebt gedaan!?' Vroeg ik sarcastisch. Dit moet een grapje zijn. 'Ik ben fk ontvoerd bijna verkracht geweest door JOU' gil ik hard. En zet een stap naar achter.

'Pas op voor dat je valt' waarschuwde fouad me. 'Sorry dunya.. ik ben gwn moe' zei Hicham. 'Nee !! Zo snel kom je hier niet mee weg.. ik kan me letterlijk niks herinneren hoe durf je zo tegen me te schreeuwen!!' Schreeuw ik boos.

De hoofdpijn in mijn hoofd werd erger. En ik zag allemaal beelden van mijn leven voor me flitsen. 'DUNYA PAS OP' 'DUNYAAAA!'

Maar het was te laat. Ik viel meters naar beneden. ..

Niet wetend of ze het ooit zou overleven⚰️

Stem en reageer✂️

Oké oké i know i was going to var...