Noual en dunya.

Deel 67

Noual:

'Coma?!' Vroeg ik verbaast. En keek de dokter aan die knikte. 'We hebben haar in een kunstmatige coma gezet.. het ligt nu aan haar hoelang ze blijft liggen en wanneer ze wakker kan worden' zei de dokter en verliet de kamer. Ik plof neer op het houte bankje en kijk naar mijn beste vriendin die verminkt met allemaal draadjes en allemaal apparaten om der heen dood lach.

De moeder van dunya huilde in een hoekje. Het was dood stil. Behalve het gesnik van dunya's moeder. 'Ik begrijp het niet... wat deden we verkeerd?' Vroeg de vader van dunya vragend en keek zijn vrouw aan.

'Haar !!! Jij achterbakse ?!! Door jou is dit allemaal gebeurd' zei de moeder van dunya opeens. Ik dacht dat ze het over Samya had maar toen ik op keek zag ik dat ze mij aan wees.

Vol verbazing kijk ik haar aan en daarna naar ismael die zijn moeder waarschuwend aan keek. 'Wat??! Ik ben de laatste persoon hier die je aan moet wijzen' zei ik en stond op.

'Oh ja..' zei Samya en keek me grijzend aan. 'Hou je bek eens ?!' Zei ik boos tegen der en balde mijn handen in vuisten. 'Kom op Noual.. jij en dunya hadden ruzie?? En opeens overleed ze aan een auto ongeluk? Terwijl jij het wel over leefde en nog jij die aan het rijden was.. en daarna trouw je met haar broer??' Zei Samya en iedereen die haar knikkend aan keek. Alsof ze haar allemaal geloven.

'Heel verdacht vind je niet? En daarna komt ze op jou bruiloft terug?! Misschien had je dit allemaal gepland' zei Samya en hapte van der appel in der hand. Ik keek ismael aan die naar de grond keek.

'HOU OP .. STOP MET LIEGEN' gil ik uit als ik zie dat iedereen der begint te geloven. 'Wie liegt hier hé.. Samya en dunya hadden nooit ruzie of een band. Waarom zou Samya liegen' zei de moeder van dunya.

Mijn hart stopte met kloppen toen ik hoorde dat mijn schoonmoeder hier ook zo over dacht. 'Dunya is mijn beste vriendin?!!! Jullie weten dat allemaal.. ik zou haar NOOIT wat aan doen' zei ik en veegde mijn tranen weg.

Ismael kwam naar me toe en trok me aan mijn hand naar buiten. Ik hoorde nog mijn moeder zeggen in mijn oor. 'Je verdient dit'

'Zeg aub dat je dit allemaal niet gelooft' huil ik als we op de gang lopen. Hij draait zich om. 'Tuurlijk niet?! Noual ik hou van je , je bent mijn vrouw. En die Samya gaat hier voor boeten. En neem niks aan van mijn moeder. Ze weer niet beter. Ze weet helemaal niks over Jaouad en dunya's affaire' zei hij en gaf me een knuffel.

'Laten we naar huis gaan.. effe opfrissen' zei hij. Ik knikte en liep achter hem aan.

Stem en reageer💋😂❣️

470 woorden.

.You Guys Made me do one more.