Noual en dunya.

Deel 62

Zo langzaam mogelijk loop ik de gebouw in. Ik hoor via de oortje iemand hard hijgen. 'Kan je daarmee stoppen' sis ik boos naar Fouad die aan het hijgen was. 'Met wat' vroeg hij. 'Je ademt alsof je net een marathon hebt gelopen' sis ik boos terug.

Hij zucht en knikt. 'Ik ben gwn nerveus... hou je gwn aan het plan oké' zei hij streng. Ik zuchtte ja rabbi hoe ben ik hier beland.

Ik loop de gang in en het was helemaal leeg en er was geen mensenleven te bekennen. Misschien kan ik nog weg komen voordat het te laat is...

'Hay kan ik je ergens mee helpen' hoor ik een zware stem zeggen. Ik draaide me om en er stond een jonge man in een pak. 'Euhh ik..'

'Zeg dat je opzoek bent naar ene Hicham' hoor ik fouad zeggen. 'Ben opzoek naar Hicham ik zou hem hier ontmoeten' zei ik. 'Oh jaaaa hallo ik ben Souhail de vriend van Hicham kom met mij mee hij is in de auto' zei hij en gaf me een hand.

Ik nam zijn hand aan om beleefd te zijn maar toen liet hij niet los en trok me mee naar buiten. 'W..waar is de auto?' Vroeg ik bang. 'Sshhhhttt dunya het is vlakbij' zei hij.

Ik knikten.. en liep als een domme aap met hem mee de bos in.

'Weetje zeker dat dit veilig is' fluister ik in het oortje in mijn oor. 'Sshhhtt ja loop gwn met hem mee ik ben achter jullie' zei Fouad. 'Is er wat?' Vroeg souhial toen hij mijn blik zag. 'Ja ja' zei ik en liep mee.

Opeens staan we stil midden in het bos. 'Ik moet je eerlijk zeggen dunya je bent een prachtige dame' zei Souhail en scande me helemaal. 'Euhhh... thanks?' Zei ik. 'Ik voel me bijna slecht om je dit aan te doen' zei hij en haalde een spuit uit zijn broekzak.

'Fouad ik word bang!!' Gil ik en loop achter uit. Ik hoorde niks meer in mijn oortje. 'Sta stil!'

Ik schudden mijn hoofd hevig. Hij pakt me stevig vast. 'FOUAAADDD' gil ik. 'Wie is deze fouad?' Vroeg hij toen hij de spuit in mij spoot.

Ik hoorde net voordat ik wegviel fouad zeggen. 'Ik ben er.. vertrouw me'

Ik sloot mijn ogen en wist niet of ik ooit nog wakker zou worden.

Stem en reageer.

Word vervolgd..