Çağan ve Azra'nın babalarının adını unutmuşum bir saat boyunca nerede yazdım acaba diye aramaktan bölümü yayınlayamadım üzgünümdfgkdlgjld
"Anne, baba hoş geldiniz." bizimkiler de içeri girdiğinde kapının girişinde kalabalık oluşturmuştuk. Olaya el atmak için kısaca tanıttım hemen.
" Aynur hanım annemi tanıyorsunuz zaten artık İstanbul'da kalacaklar. Baba Aynur hanım ve eşi de benim patronum. Ben şöyle üstlerinizdekileri alayım. Buyurun lütfen."
Aynur teyze anında gülümseyerek içeri girince peşinden diğerleri de geldi.
Tamam yurtta kaldığım süre zarfında çok fazla krizi yönetmek zorunda kalmıştım.
Ama bu bana bile fazlaydı ya.
Aldığım çanta ve ceketleri bırakıp üstüne Çağana durumu haber vermek için arka odaya gittim.
Kapıyı hızlıca kapatıp odada bir ileri bir geri yürüyen Çağana bakarken o beni fark eder etmez yanıma gelip kollarımı tuttu.
"Ne oldu geldiler mi?"
"Babanlar burada. Geleceklerinden haberin var mıydı senin?" Bir adım geri gidip şaşkın şaşkın suratıma baktığına göre yoktu.
"Ne yapacağız Çağan? Babamın patronunun senin evinde ne işi var diye cümleye başlayıp destan yazacağına eminim of!" Başımı ellerimin arasına alıp sessiz sessiz dert yanarken kolumdan tutup beni yatağa oturttu.
"Tamam sakin ol önce. Ben anneme mesaj atarım onlar kalkar hemen. Dosya bıraktık falan dedirtiriz. Nasıl fikir?"
"Annenler de ayıp olur ama." Başıma giren ağrıyı nasıl tarif edebilirdim şu an bilmiyorum.
Resmen başım çatlıyordu.
"Azra?" Odanın kapısı hızlıca açıldığında şaşkınca baktık anneme.
"Siz ne halt ediyorsunuz?"
"Anne asıl sen neden kapının önünde haber veriyorsun geldiğinizi? Bu gece dayımla Çağanı tanıştıracaktım ya hani ben." Annem elini alnına vurup bize dertli dertli bakarken Çağanın nefes alışını işittim.
"Tamam anneme mesaj atıyorum. Ben nasıl çıkacağım fark edilmeden?"
"Baban erken uyur Azra çok yoruldum diyip duruyordu ama uykusu hafif adamın. Çok sessiz olman lazım."
"Tamam merak etmeyin."
"O zamana kadar burada bekle bari." Annem odadan çıkınca nefesimi üfleyip Çağana baktım.
Kollarını etrafıma sarıp saçlarıma ufak bir öpücük bırakırken mırıldanıyordu.
"Baban bizi görse belki hemen evleniriz."
"Babam sence böyle namus meselesi yapacak bir adam mı? Çok kırılır,üzülür biliyorum. Ona bunu yapamam. Her şeyi ilk benden öğrenmeli."
" Tamam bebeğim hadi git merak etmesinler."
Kapıyı sessizce kapatıp koridorda yürümeye başladığımda oturma odasından kahkaha sesleri yükseliyordu.
Babam ve Çağanın babası keyifli bir şekilde gülerken mutfaktan elinde çay bardaklarıyla çıkan anneme şaşkınca baktım.
Sadece iki dakikada ne olmuştu böyle?
"Azra gelsene canım. " Aynur teyzenin yakınına oturup gülümsemeye çalışırken dayım hızla kalktı yerinden.
"Bu evin balkonu çok güzel ben biraz hava alayım." Odadan kaçarcasına çıktığında kafamı iki yana sallayıp babama döndüm.
"Aynur çayını iç hemen kalkalım acil bir görüşme yapmam gerekiyor şirketten elemanlar gelecek."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PERESTİŞ
Genç Kız Edebiyatı"Ben hayatta seninle aynı evde kalmam!" burnumu havaya dikip sinirle söylendim. Saçımı başımı yolacaktım şimdi sinirden. "Bende sana çok meraklı değilim ama mecburuz." Ya da bir dakika neden onun saçını başını yolmuyordum ki? ©️Tüm hakları saklıdır.
