PERESTİŞ

57

"Bu ne şimdi?" Çağan elinde tuttuğu düdüklü tencereyi bana gösterirken fiyatını gösterdim.

"Yemeği kendi yapıp servis edecekse bu fiyat tamam ama yok yapmayacaksa bu ne yani?"

"Artık her şey pahalı kuzum." Derin omzunu kaldırıp kendini bulduğu rahat koltuğa bırakırken kafamı iki yana salladım.

"Tencere almasak olmaz mı evde bir sürü var."

"Güzelim her şey yeni olsun ne gerek evdekileri götürüyoruz bir daha."

"Aynen zaten ben oraya taşınmayı düşünüyorum mümkünse evden eşya götürmeyin." Diyen İlker'e tek kaşım havada baktım.

"Artık sen de evlenip yuvanı kur bence İlker." İlker şaşkın şaşkın bakarken ben Sıla'nın yanına doğru ilerlemeye başlamıştım bile.

Neye bakıyordu o öyle?

"Yahu evin duvarının boyası yok bu duvara tablo bakıyor."

"Azra'nın bugün nesi var abi?" Arkamdan edilen lafı duysam da Çağan'ın gülüşü biraz daha sinirimi bozdu.

"Bırak bırak heybetleri üstünde yine. İstediği olmayınca tırnaklarını çıkarıyor."

Bu dediğine omuz silkip koltuklara doğru sürükledim yanımdaki Sıla'yı.

"Ne istedin de yapmadı Çağan?"

"Düğün yapmayalım dedim,olmazmış."

"E olmaz yani." Şaşkınca ona dönerken aynı zamanda söyleniyordum.

"Pardon da niye olmaz, tek bir mantıklı açıklama istiyorum niye?"

"Çünkü Çağan tanınmış bir ailenin tek çocuğu aynı zamanda sen de tanınıyorsun artık ünlüsünüz kızım kırk gün kırk gece düğün yapsanız yeridir." Elimdeki minderi koltuğa bırakırken mırıldandım.

"Onun yerine kırk fakir doyursak daha iyi değil mi ama?"

"Orası öyle, ama Çağan onu düşünmüştür bence ya. O düşünmese Ahmet amca düşünür merak etme."

"İnşallah." Koltuğa oturup içine gömülmeyi beklesem de hüsranla karşılaşınca ayağa kalktım.

"Çağan bey size nasıl yardımcı olabiliriz?"

O kem gözlerini nişanlımın üstünden çekersen bana kesin yardımcı olursun.

Yuh artık bana ne oluyor bugün?

"Ay bana bir şeyler oluyor."

"O nerden çıktı?"

"İçimden bambaşka bir şey çıkıyor böyle zamanlarda. Derin hamileyken nasılsa ben de öyleyim tam şu an."

"Dedikodumu mu yapıyorsunuz siz?" Koluma giren arkadaşıma gülümsedim.
"Yok bir benzetme yaptım."

"Heh iyi şu şırfıntı kocamdan gözlerini çekmediği için olaya el atmaya gidiyorum bence sizinkileri de kurtarmak istersiniz." Hep birlikte o tarafa yönelince çocukların bakışları bizi buldu.

Çağan ellerini uzatıp beni yanına çağırırken konuşuyordu da.

"Sevgilim, istediğimiz şeyleri söyleyelim arkadaşlar örnekleri göstersin."

"Olur canım." Ellerimizi kenetlerken kızlara tek tek gülümsedim.

Asıl istediklerimizi şirkette çizip hazırlayacaktık. Onun haricinde olanları bugün halledip evin boyası için ustalarla görüşmeye gitmemiz lazımdı.