PERESTİŞ

27

Sizi çok beklettik farkındayım, ama anca toparladım kafamı. Hikayeleri en baştan okuyorum..
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_

Kapıyı hızlı bir şekilde çarparak odama giriş yaptığında gülümsedim.

Beklediğim bir şeydi. O yüzden problem yoktu.

Ayrıca şu an cesaret aldığım bazı ufak noktalar vardı. Mesela beni sevdiğini söyleyen Çağan son derece cesaret veriyordu bana.

Ne zaman sevmişti hangi ara bu raddeye gelmişti bilmiyordum. Bildiğim bir şey varsa ufakta olsa bana karşı bir şey hissettiğiydi.

Sonra ailesinin bana karşı olan yakın tavrı da bana cesaret veriyordu. Duyguyu alt edebilirdim. Çünkü bu zamana kadar istediklerini er Ya da geç başarmış bir insandım.

İstediklerim için savaşmasını biliyordum. Güçlüydüm çünkü eksiklerimi biliyor hatalarımdan ders çıkarıyordum.

Çağanı istiyordum.

Ve onu dinlemeden onun hakkında yargıya varınca hataya düşüyordum. Tekrar yapmayacaktım.

"Torpille buraya girecek kadar düşük biri olduğunu sanmazdım. Çağanı bu şekilde mi kullanıyorsun ne acı?" Karşımda durmuş dik dik bana bakan suratına baktım kısaca.

Çağanın istediği dosyaları bilgisayardan yazıcıya gönderirken mırıldandım.

"Bende kahve içmeye geldin sanmıştım Duygu. Bu kadar iyi düşünmem ne acı!"

"Seni anlamıyorum cidden Azra." Ellerini önünde birleştirip masamın önündeki rahat gözüken koltuklara oturduğunda derin bir nefes çektim içime.

Sabır. Cidden ihtiyacım olan bir şeydi.

"Neden?" Ah bildiğim şeyleri sormaktan garip bir zevk alıyordum.

"Çağanla birlikte olduğunuzu mu düşünüyorsun sen cidden?"

Kaşlarım havalanırken yazıcıdan gelen uyarıyla ayakta dikilmeyi bırakıp kağıtları dosyaya gelişigüzel yerleştirdim.

"Ne demek istediğini anlamıyorum. Çağanla birlikte olduğumuzu ispatlamak için gazete haberi mi getirmem lazım?" Tek elimi yavaşça masaya yaslayıp öne doğru eğildim.

Çok rahattım. Nasıl bir kadınla karşı karşıya olduğumu biliyordum çünkü.

"Sen yokken benimle birlikte olduğunu sana söyledi mi mesela? Ya da seni evde bırakıp benim yanıma geldiğini? Sen ne sanıyorsun ki? O haberler boşuna çıkmıyor biliyorsun değil mi?"

Sakin kal Azra. Bu yüzsüzü boğup kenara koymayacaksın tabi ki. Sen çok sakin bir insansın Azra.

Yemişim sakinliğini ama!

Ben kim sakinlik kim? İkizler burcu bir insanım ben kim görmüş bende sakinliği?

"Çağan ve benim aramdaki ilişki hakkında zerre bilgin olmadığı o kadar belli ki Duygu. Sana karşı bu kadar sessiz kalıyorsam eğer kendini daha fazla düşürme gözümüzde diye. Çağana güveniyorum. O da bana aynı şekilde." Sakince suratına bakıp gülümsedim.

"Aramızdaki güvenin ne derece olduğunu bilsen böyle çirkin oyunlara kalkışmazdın. Birbirimizi seviyoruz ve o haberler zerre kadar umurumda değil. Çağan görmüyor bile.." kafamı iki yana sallayıp masanın diğer tarafına geçtim.

"Bizi bilen biliyor, aramızdaki sevginin bir adı yok. Bunu senin gibi basitleştirmiyorum ben. Çağanın geçmişini biliyorum evet. Neleri göze aldığımı ben biliyorum sen değil. Sen bizim aramızda bir sorun olamazsın çünkü kendi kendini bitiriyorsun. Gözümüzde bir değerin yok. Keşke Çağanın bir arkadaşı olarak kalsaydın."