Switch Love (Complete) ✔

26

Multimedia:Namjoon and jin

Phoebe's POV

MAY nawala pero may kapalit naman na dumating. Akala kasi natin minsan ang mga taong nakakasama natin e pang habang buhay na natin silang makakasama. Pero di natin alam na sila pa pala ang agad-agad na mawawala nang walang pahintulot. Yeah, masakit pero kailangan natin magpakatatag at mamuhay nang normal. Ang pagkamatay ni marj ay naging sanhi nang pagiging malungkot ni namjoon. Kung dati e tahimik ito at walang emosyon mas malala ngayon. Hindi natin iyon masisisi dahil nawala lang naman sa kanya babaing mahal na mahal niya. At lahat kami ibinaon na sa limot ang lahat nang nagyari. Natupad ang naging plano namin, napatay namin ang asawa nang first arkhon at pinadala sa kanya ang katawan. And after that, napansin namin tumahimik sila. Kaya natahimik din ang pamumuhay namin lahat. Last 5 years ago is so damn suffering! Halos kami e nangulila sa pagkamatay ni marj. Halos ikalungkot namin iyo  pero wala naman kaming magagawa kung wala na talaga siya. Hindi ko akalain na five years na ang nakalipas. At nakakaalala nadin ako. Pero tumagal ang selective amnesia ko. Nang higit 4 yrs. Hindi ko alam bakit sobrang tagal siguro nafocus ang pansin ko sa mga misyon sa mga buhay na may buhay na masyado kong pinakaelaman. Kusa nalang itong nagbalik na pinagtaka ko.

And now im having a 2 angels. They so sweet ang lovable. At swerte ko sa kanila. Hangga ngayon e nagpapanggap parin ako bilang nicole. Hindi ko alam hanggang saan ito hahabot. Pero alam namin sa sarili namin ni jimin na mahal na mahal namin ang isa't isa. Wala na kaming pakialam kung di na malaman na nageexist pala si phoebe. That's okay for me. As much i can loving jimin and our twin babies.

"What the fuck?! You getting in my nerves, colton!" Nandito na naman sila para mamulabog. Gosh.

"Hey kuya, watch your world! They might hear you. Baka marinig kani princess! Lagot tayo kay daddy and mommy." That colton. Pangalawang panganay ni jaylyn.

"You two is annoying! Just shut up your mounth!" Inis naman sabi ni klein. Ang nagiisang anak ni kate na hanggang ngayon e hindi pa pinapakilala sa anak ang ama niyang si taehyung e nagmamasasid lang sa malayo.

"Pare-pareho lang kayong tatlo! Mga tangina niyo!" Ito naman ang nagiisang anak ni lea at jin. Yeah right. Anak nila, nakaalaman na e. That's zero.

"Paki ba palamura kayo?! Isusumbong kita kay tita lea and tito jin, zero!" Asik naman nang bunso ni jaylyn na si princess yvone.

"Whatever, princess. I'm not scared at all." Then lumabas ito. Mga batang talagang 'to. They jusy 7 years old at pataas. May 7, pero makapagsaita sila e parang matatanda na.

Nandito sila sa bahay namin kasama mga magulang nila. May bonding kami.

"Brent and cade! Come on, you two is killjoy! Let's play!" Tawag nila sa dalawa kong anak na lalaki na kambal si brent at cade.

They just 3 years old. Matanda lang si zero sa kanilang dalawa nang isang taon.

"Cant  you see? I'm reading a book! Hayan si cade siya ang yayahin mo! I'm busy." Masungit na sabi nang anak ko.

"What?! Kuya brent naman e! May tinatapos pa akong assignment! Mamaya na ako maglalaro." Tapos tumakbo ito pataaas.

"Ang kikilljoy niyo!" Anang naman akira ang panganay ni nicole. Tapos dumating naman ang pangalawa.

"Ate akira. Tawag ka ni mommy." Anang levi na walang emosyon. Mana sa daddy niya. Tskk.

Lumapit naman ako sa kanila. "Hello mga kiddos." Nakangiti kong sabi. Hindi man ako tinapunan nang tingin nang anak ko pero nagsalita ito.

"Hey mom? Are you done eating? Where's dad?" Daddy's boy ito hindi katulad ni cade na mommy's boy naman.

"I'm done, 'nak. Kumain kana ba?" Tanung ko.

"Not yet."

"You should eat. Or you want to be grounded again?" Do'n lang siya tumungin sakin.

"You're not to do that mom, because i will eat now. CADE! COME BACK HERE! WE'RE EATING OR ELSE! WE WILL GROUNDED!" Tapos nakita ko si cade  na dumungawsa taas.

"What?! I'm not yet done to my assignment! Mom naman e! Kakain na po kami!" Tapos bumababa ito. Then hinalikan niya ako sa pisngi at nagtungo sila nang kakambal niya sa kitchen.

"You always bully the twin." Natawa nalang ako nang nasa tabi kuna pala si jimin.

"Alam mo naman na sumasaya ako pag naaasar ko sila. Sila ang buhay ko." Usal ko.

"Malapit nang magkita si taehyung at kate." Anang asawa ko. "What? Magpapakita na si Taehyung kay kate?" Takang tanung ko.

"Tapos na ang kasunduhan nila ni kate at ang kuya ni taehyung. Hanggang limang taon lang e. Tska kailangan nang makilala ni klein ang ama niya." Ohshit! Sana mabuo pa ang nawasak nilang relasyon. Naghirap din si kate. Ginawa niya lahat para sa anak niyang si klein.

"Hays. Tara na sa ano, may bonding tayong magkakaibigan e. Hayaan mo ang mga bata dito." Sabi ko tapos hinila siya do'n.

Pagkarating namin sa pool namin e nakita ko si nicole na sinusuklayan abg buhok nang anak niyang babaing si akira. May kakambal ito si levi. Nagkambal din siya dahil nasa genes namin ang kambal e.

"Mommy? Stop that na. Maglalaro pa kami nina kuya grant sa loob." Anito. "Mamaya na anak, hindi pa tapos 'tong buhok mo." Sabi niya.

"But mom! Ang tagal naman niyan e!" Sigaw  na naman nito.

"Diba sabi ko? You need always beautiful, kasi nasa paligid si klein." Anung konek nito sa anak ni kate?

"Mom! Anu naman pakialam ko sa lalaking iyon? At kailangan kong magpaganda nang dahil sa kanya?" Inis nitong sigaw.

"Hindi mo pa ako maiintindihan sa ngayon akira. Pag nasa tamang edad na kayo ni klein si magpapakasal kayo." Bata palang pala e may fix marriage na. Loko talaga ang nicole na 'to.

"Bahala ka mommy! Levi let's go!" Sigaw ni akira at tumakbo sila papasok nang sala. Lumapit naman ako sa kakambal ko.

"You're really amazing, lil sis. Bata palang nang anak niyo e may fix marriage na pala?" Natatawa kong sabi.

"Aba! Syempre, kailangan kasi. Kailangan pag tumanda si akira may magbabantay sa buhay niya. Alam mo naman ang buhay natin e. Tska nakausap kuna si kate at taehyung dito at payag sila." Tssk.

"Oo na lang twin." Sabi ko.

"Si levi pag nasa tamang pagiisip na siya e kailangan niyang matututo nang self-defense. Ginagawa ko lang naman 'to para sa kaligtasan nila." Wala naman gumugulo samin ha? Bakit ba nagkakaganito ang babaing 'to?

"Are you hiding something, nicole." Seryoso kong sabi. "A-ate. Nagsisimula na naman sila! Tapos na ang pananahimik nila, pinagbigyan lang tayo nila. Pinalasap lang nila satin nang mamuhay nang  normal." Anu bang pinagsasabi nang babaing 'to.

"What the hellare you talking about?!" Inis kong sabi.

"A-ate.. marj is not really died! Damn it! They hiding marj! At kailangan natin malaman kung saan nila ito tinatago!" Bigla akong kinabahan.

"So, im right? Hindi patay si marj?! How dare them!" Nasa likod pala namin si namjoon. "Nabaliw ako nang ilan taon tapos malalaman ko? Buhay siya! Tangina talaga nila. Nagduda na ako dahil minsan nakikita ko si marj sa isang store. Pag naman titignan ko e nawawala kaya akala ko imagination ko lang oh nahahallucation lang ako pero damn! Totoo pala!" Shit!

Nasa panganib na naman ang buhay namin. Hindi paba sila nadala?! Nakakainis! Nakakagago! Nasa panganibal ang buhay nang kambal ko. Ang mga anak ko! Si jimin. Hindi pwedeng mangyari 'to! Hindi ako papayag, hindi ko namalayan na umiiyak pala ako. Shit. No! This cant be happening...

So, guys. After 5 years na  'yan. Tulad no'n sa kina kate lang iyan. Dami nang bata no? Sila na ang magiging next genaration nang mga bts. Pero matagal-tagal ko pa sila isusulat dahil madami pang books ang hindi ko naisulat. Tska marami pang di na bubulgar. Kaya yeah. Dalagang pilipina yeah~🎶Hahahaha😂 Happy reading❤️