Switch Love (Complete) ✔

44

Jaylyn's POV

NAKATINGIN lang ako kay phoebe at nicole ngayon, kasama din nila si suga pero nasaan si jimin? 'Yon anak nila? Kitang-kita sa mukha ni phoebe ang matinding paghihirap, anu bang nangyayari talaga? Kakarating lang din ni kookie.

"Ehem, anung nangyayari phoebe?" tanung ko.

"Malaki, bes." anu daw? Pinagsasabi  nito.

"Tulungan mo si ate, jaylyn please. Konti nalang mababaliw na 'yan! Pinapatay niya ang nasa sinapupunan niya!" napatayo ako nang dahil sa sinabi ni nicole. Galit ako kay nicole dalaga palang kami, pero di naman niya siguro hahayaang may mangyaring masama sa ate niya.

"Its that true phoebe? Answer me!" sigaw ko.

"I cant kill this inocent baby, isang malaking pagkakamali ang ginawa ko kanina. I'm sorry, hindi kuna kasi alam gagawin bes. Wala na sa akin ang asawa ko at mas lalong wala na din sa akin ang asawa ko. Nalaman na nila bes, please help me, hindi ako makapasok sa bahay nila. Pinagbabawalan na ako ni mama at papa na pumasok do'n." shit! eto na ang kinakatakutan ko.

"Where's jimin?" anung nang asawa ko.

"Nasa busan na siya kasama ang anak namin. Babalik ako ro'n, kaya samahan niyo ako please. Hindi ko makakayanan kung mawawala sila sakin nang tuluyan, sila ang buhay ko. Hindi ako papayag na mawala sila sakin." umiiyak nitong sabi.

"Lilipad tayo do'n ngayon." seryosong sabi ni kookie. "Mga anak, kina lola muna kayo ha. May aayusin lang sila mommy." sabi nito sa tatlo namin anak.

"Take care, dad." bilin ni grant.

"I will, son." nakita ko naman nilapitan ni grang ang nanny niya at hinila niya ang dalawa niyang kapatid at lumabas. Papahatid na iyon sa mga magulang ko.

"Grant is a responsible kuya. Nakikita ko sa kanya ang anak kung si brent, ganyan na ganyan si brent kay cade kahit na lagi itong nagaaway." Naaawa ako kay phoebe.

"Tara na, my private plane is ready." tinayo ko si phoebe at meron akong binulonh rito.

"Be brave  bes, gawin mo ang lahat para makuha mo sila. 'Wag mong hahayaan na mawala sila nang tuluyan. I'm here, supporting you."

-

Jimin's POV

KAKAPASOK ko palang nang salas e nakita kuna si kuya dexter na naghihintay sakin sa sala. Kinakabahan ako, nasa labas pa sina phoebe at ang mga anak namin. Umupo ako sa tapat niya. Si daddy naman e nagpunta sa taas. Nagkatitigan lang kami ni kuya, ako walang emosyon na pinapakita. Siya naman nakakunot ang noo.

"Jimin.."

"What kuya?" tanung ko.

"Nabalitaan ko ang nangyari, at nandito para tumulong sayo." ako naman ang kumunot ang noo ngayon.

"Anung pinagsasabi mo! Anung tutulungan?! E okay lang kami ni phoebe, at nasa labas lang sila nang mga anak namin, kinakausap nina mama." sabi ko.

"Hindi mo 'ko maintindihan, jimin."

"So, paintindi mo kuya!" sigaw ko.

Hakmang magsasalita na ito nang pumasok si mama kaso hindi kasama ang asawa at mga anak ko. "Mama? Nasaan si phoebe? Ang mga anak ko?" sabi ko rito.

"Nasa labas ang kabit mo, kausap ang mga anak niyo!" napantig naman ang tenga ko sa narinig ko. Tumayo ako tapos hinawakan ko iyon center table at hinagis ko ito malapit sa main door namin.

"Anung ginagawa mo jimin?!" galit na sigaw nito, nakita ko din bumama nang hagdanan si papa si kuya naman nanunuod.

"HINDI KO SIYA KABIT! SIYA ANG INA NANG MGA ANAK KO! SIYA ANG HINARAP KO SA ALTAR KAYA HINDI KO SIYA KABIT! WALA KAYONG KARAPATAN NA SABIHAN SIYA NANG KABIT! HINDI NIYO ALAM ANG PINAGDAANAN NANG SINASABIHAN NIYO NANG KABIT!" napuno na ako, kaya ayokong nagagalit.