Jongdae'yi annesi aldıktan sonra Chanyeol rahat bir nefes almıştı. Fakat Baekhyun'un ısırılan kuyruğu için sızlanmaları bitmek bitmiyordu.
"-Miyaav~"
Belinden aşağısı Chanyeol'ün kucağındayken hem kuyruğunu sevdiriyor hemde diğerinin buruşturduğu kağıttaki resmi tekrar çiziyordu.
Chanyeol Sehun'un kendisi ile birsey konuşmak istediğini bildiği için Baekhyun'un kuyruğunu bir süre sevdikten sonra kulağına eğildi. "-Sehun tarağını çok beğendiğini ve onu istediğini söyledi. Bence gidip onu saklamalısın Baekhyun."
Baekhyun kucağında uzandığı adamın söylediklerini duyar duymaz sevimli gözlerini kocaman açıp çatılan kaşlarını Sehun'a çevirirken küçük kulakları ve kuyruğu dimdikti.
"-Mrrhh!!" Chanyeol'ün kucağından kalkıp hızlı adımlarla yatak odasına çıktı. Bozuk Sehun'un çok birsürü güzel tarağını almasına izin veremezdi.
Sehun hızlı adımlarla yukarı çıkan küçüğün ardından Chanyeol'ün yanına oturdu. "-Chanyeol bu halin ne? Yüzünde ve kolunda onlarca çizikler ve bayagi kötü bir ısırık izi var. Jongdae'nin kolundaki çiziği de gördüm."
Koltukta geriye yaslandı ve devam etti. "-Baekhyun'a bakamıyorsun, ona iyi bakabilecek bir aile bulabiliriz demiştim sana Chanyeol."
"-N-ne hayır ben ona gayet iyi bakıyorum. Başka birini bulmamıza gerek yok." Chanyeol çıkıştığında Sehun göz devirdi.
"-Chanyeol yıl sonu olduğu için okul sorun olmuyor diye hep evdesin fakat bu hep böyle olmayacak. Tek okul da değil, birçok sorumluluğun var. Daha ne kadar Baekhyun'a sahip çıkabilirsin ki? Ayrıca senin hiçbir şeyin de olmuyor neden onu başkasına vermemekte bu kadar ısrarlısın?"
Chanyeol Sehun'un bir bakıma haklı olduğunu biliyordu. Fakat o çoktan pembe kediye alışmıştı, Baekhyun'u başka birine verip onu birdaha istediği gibi sevemeyeceğini düşünmek bile kendini kötü hissettiriyordu.
Sehun Chanyeol'dan cevap alamadığın da ayağa kalktı ve evden çıkmak için kapıya yürürken konuştu. "-Bunu düşün Chanyeol, o senin hiç bir şeyin değil hep yanında tutamazsın."
~~~~~~~
Sehun gideli 10-15 dakika olmasına rağmen Chanyeol hala aynı yerinde oturuyordu. Derin bir nefes alıp ayağa kalktı ve hızlı adımlarla odasına çıktı.
Baekhyun'u tahmin ettiği gibi yatağının altında göremeyince etarafına bakındı. Dolap ve duvar arasındaki küçük boşluğa oturmuş ufacık görünen bedeni fark ettiğinde önüne eğildi. "-Miyaav~"
"-Neden burada oturuyorsun? Ben tarağını saklamanı söylemiştim Baekhyun." Bacaklarını kendine çekmiş, iki dizinin arasına küçük sivri çenesini yerleştirmişti.
"-Sakladım ki, cebime koydum bozuk Sehun onu bulamaz Mrrrh~"
Chanyeol gülümseyip diğerinin yumuşak baldırlarını kavrayarak kendine doğru çekti ve küçük boşluktan dışarı çıkardı. "-Nasıl girdin sen oraya?"
Büyük elerini diğerinin koltuk altlarına yerleştirip hafif bedeni yukarı kaldırdı ve sevimli yüzüne aşağıdan bakarken kıkırdadı. "-Seni evime götüreceğim ve annemle tanıştıracağım, belki uslanırsın yada bana seninle nasıl başa çıkacağımı öğretir."
Baekhyun diğerinin yüzüne yukarıdan, kirpiklerini kırpıştırarak sevimlice bakarken onu dinlemiyordu. "-Birsürü kocaman Chanyeol, Baekhyun'dan küçük oldu Miyaav~"
"-Baekhyun, birsürü kocaman Chanyeol'ü seviyor musun, Ona ait olmak ister misin? Bencillik edip seni kendime saklasam sana haksızlık etmiş olmam değil mi?"
Havaya kaldırdığı küçüğü alçaltıp düğme burnunu ardından ince dudaklarını nazikçe öptü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
