Baekhyun yavrularını küçük boylu komşuya bıraktıktan sonra keyifle sekerek eve dönmüştü. Kapıdan içeriye girdiğinde soyunarak geniş koltukta uyuyan bedenin yanına vardı.
Üzerinde hiçbirşey kalmadığında olabildiğince sessiz bir şekilde yüz üstü uzanan bedenin üzerine tırmanıp sırtına oturdu.
"-Miyaav~"
Eğilip, yüzü koltuğa yaslı olduğu için dudakları öne doğru bükülmüş Chanyeol'ün dışa doğru şişmiş yanağını ısırdı.
Hala uyanmadığını gördüğünde sabırsızlıkla birkaçkez zıplayıp küçük elleriyle ensesindeki saçlarını çekiştirdi.
"-Miyaav~ Birsürü kocaman baba Chanyeol, kalk!"
Chanyeol uykusu açılırken sırtında oturan hafif bedeni yeni fark ediyordu. Önce yanağında hissettiği ıslaklığı silip ardından uzandığı koltukta döndü.
Baekhyun kendisine dönen adamı öpmek için uzanmaya çalıştığında çıplak göğsüne dayanan iri eller mani oldu. "-Miyaav!" Sinirle kaşları çatılırken miyavladı.
"-Ne yapıyorsun Baekhyun, Bebekler nerere güzelim?" Tek eli üzerindeki hafif bedenin göğsünde kendinden uzaklaştırmaya çalışırken diğerleriyle yumuşak, çıplak belini tutuyordu.
"-Birsürü uslu Baekhyun yavruları küçük boylu komşuya götürdü. Ayıp yaptıktan sonra tekrar gidip alacak, salatalık komşunun olmadılar Mrrhh~"
Chanyeol'ün gözleri irileşirken sordu. "-Çıplak gitmedin öyle değil mi?"
Baekhyun başını iki yana sallarken küçük pembe kulakları fazla sevimli görünüyordu. "-Hayır, hadi yapalım Miyaav~" Göğsündeki büyük ele vurup itmeye çalıştığında olmayınca tırmaladı. "-Mrrhh!"
"-Hey! Bu acıdı." Çatık kaşlarıyla kendisine bakan küçük bedeni koltukta dönerek altına aldığında küçük ellerini başının üzerinde birleştirdi. "-Tırnaklarını kesmeme izin vernezsen ayıp yapamayız."
Chanyeol kesinlikle diğerinin tırnakları o şekildeyken onunla sevişmezdi. Bu hatayı yaptığı önceki iki seferde vücudundaki izler yüzünden duş bile almakta zolanmıştı.
Baekhyun'un sevimli gözleri korkuyla irileşirken uzun bedenin altında çırpındı. Bileğini sıkıca tutan güçlü el yüzünden küçük ellerini kurtaramasa bile uğraştı. "-Mrrhhh! Baekhyun istemiyor, hayır! Miyaav!"
"-Evet, acımayacak yada korkunç birsey yok Baekhyun abartma lütfen."
"-Miyaav~"
~~~~~~~~~~
Chanyeol neredeyse yarım saatlik kovalama ve türlü zorluklar sonucu evin içinde koşuşturan küçük çıplak bedeni yakalamıştı. Sonunda geniş koltukta otururken çıplak ufak beden bacaklarının arasında kaçamayacağı bir şekilde oturuyordu.
O sırada küçük boylu komşu kucağındaki pembe kulaklı yavruyu uyutmaya çalışırken Chanyeol'ün evinden gelen ve kesilmek bilmeyen çığlıklar için genç komşunu kınamakla meşguldü.
"-Miyaav~ Baekhyun istemiyor h-hıck! Kötü Chanyeol!" Başını çevirip omzunun üzerinden yavrularının babasına baktı.
Chanyeol sulu gözleriyle kendisine bakan, huysuz, sevimli bedene kulak asmayıp sıkıca tuttuğu küçük elin narin baş parmağını kendi yüzü hizasina kaldırdı. Uzamış tırnağı kesmek için makası yaklaştırdığında Baekhyun'dan yine mahalleyi ayağa kaldıracak bir çığlık duydu.
İlk parmağı bitirdiğinde Baekhyun hala ağlıyordu. Küçük eli bırakıp parmağını ona gösterdi. "-Bak, acımadı değil mi neden ağlıyorsun?"
Baekhyun tırnağına bakarken burnunu çekti ve buğulu gözlerini kırpıştırıp görüşünün netleşmesini sağladı. "-Hayır, küçücük bilene hiç acı olmadı Mrrhh~"
"-O zaman ağlama tamam?" Küçük pembe kulakları öpmeden önce söylediğinde Baekhyun'dan sessiz bir onay almıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
