Chanyeol alnındaki hafif kanamış çiziği temizlerken söyleniyordu. Bir tane çenesin de birkaç tane de kollarında olan çizikler gerçekten acıyordu.
"-Okuldan sonra o küçük parmaklarının tırnaklarını keserken ne kadar ağladığını kesinlikle umursamayacağım!"
Chanyeol'ü kıskançlıkla suçlayıp güzel kuyruğuna zarar verdiğini iddia etmişti. Baekhyun o kadar çok çığlık atıp ağlamıştı ki komşusu Suga amca bile meraklanıp Chanyeol'a telefon etmişti. Neyseki birkaç şey uydurup başından savmıştı.
Baekhyun'un hala ağladığını tahmin edebiliyordu çünkü onu zorlukla yakalayıp üst kattaki misafir odasına götürmüştü. Küçük beden uzun kolidordan korktuğu için o odadan çıkamazdı.
Bütün yaralarını temizlemeyi bitirdiğinde Baekhyun'un yanında gitmek için banyodan çıktı. Az sonra Sehun gelirdi.
~~~~~~~~~~
"-Baekhyun çarşafın altından çıkar mısın?" Bütün bedenine çarşaf ile dolamış mumyaları andıran kedi'nin yanındaki boşluğa oturdu Chanyeol.
"-Hayır! Chanyeol Baekhyun'a çok birsürü kızdı. Baekhyun korkuyor M-miyaav~"
Baekhyun'un dizinden aşağısı çarşafın dışında duruyordu ve küçük ayakları çok sevimli görünüyordu. Chanyeol pembe ayakkabılardan birinin küçük ayaklarda olmadığını gördüğünde etrafına bakındı. Bu seferde o süslü ayakkabıları çalmak yada saklamak ile suçlamak istemiyordu.
"-Ben okula gideceğim dönene kadar sana bakması için bir arkadaşımı çağırdım."
Yatağın kenarında bulduğu ayakkabının tekini küçük ayaklara geçirmeden kendine hakim olamadı ve serçe parmağını hafifçe ısırdı. Bembeyaz ve minicikti, Chanyeol gülümsedi.
"-Gitmek zorundayım ama hemen şimdi o çarşafın altından çıkıp uslu durursan erken gelirim."
Baekhyun onayladığını belirtmek için başını salladı. Çarşafın altından çıkmak için hareketlendiğinde sanki çarşaf onu daha çok sarıyordu. Ağlak bir tonda miyavladı. "-M-miyaav~"
Chanyeol çarşafın altında hızlı hızlı hareket eden küçük bedene güldü ve kolaylıkla çarşafı ondan ayırıp hafif bedeni kucağına aldı. Baekhyun'un alnına ve çenesine alt dudağını titreterek baktığını görünce sevimli düğme burnunu öptü.
"-Sorun değil çok acımıyor ama bir daha yapma." Chanyeol küçük, pembe haylazı görünce kızgınlığını unutuyordu fakat kesinlikle okuldan gelince o tırnakları kesecekti.
~~~~~~~~~
Chanyeol daha merdivenleri inmeden kapı çaldığında kucağındaki hafif bedeni daha sıkı kavrayıp hızla merdivenleri indi.
Baekhyun'u kucağından indirip kapıya ilerlediğinde t-shirt'üne yapışan küçük elleri ve peşinden hareketlenen ayakların sesini duydu. "-Korkma Baekhyun o benim arkadaşım sana iyi bakacak."
Kapının kilidini açıp Sehun'a içeri geçmesini söylediğinde şaşkınlıkla açılan gözlerin yüzündeki çiziklere baktığını fark etti.
"-Önemli birsey değil Sehun içeri geç."
"-Öyle diyorsan.." Sehun ayakkabısını çıkarmak için eğildiğinde arkadaşının aşırı büyük ayaklarının yanındaki süslü pembe ayakları ve sevimli parmakları gördüğünde sessiz bir küfür etti.
"-Siktir! Buda ne dostum? Ben dalga geçiyorsun sanmıştım." Ayakkabısını hızla çıkarıp arkadaşının kolunun altından başını çıkarmış tatlı, çok fazla tatlı surata baktı. Ardından kulakları dikkatini çektiğinde bir küfür daha savurdu. Böyle kedi insanların varlığıni elbette duymuştu ama bir söylentiden ibaret olduğunu düşünmüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
