"-Git burdan! Birsürü güzel Baekhyun seni azıcık bile istemiyor Mrrhh!"
Baekhyun büyük yatağın köşesinde oturmakta olan uzun bedene sinirle miyavladı. Birkaç gündür Chanyeol'ün yanına yatmasına izin vermiyordu.
Chanyeol iri, çoğu kişinin imrendiği güzel gözleriyle, yatak başlığına yaşlanmış kendisine gitmesini söyleyen miniği süzdü.
Üzerindeki pudra pembesi renkte ve sarı çiçek desenlerinin olduğu bol pijamasını severken Chanyeol'e bakmıyordu. Küçük elleriyle pijama üstünün çiçek şeklindeki düğmelerini inceliyordu.
"-Tamam, gidiyorum o halde." Chanyeol odadan çıkmaya yeltendiğinde yataktaki küçük beden diğerinin önünü kesti ve beline sarılıp yumuşak yanaklarını göğsünün az altına denk gelen kısma sürttü.
"-Miyaav~"
"-En çok sevimli Baekhyun tek başına uyuyamaz Mrrhh~" Hızlı adımlarla yatağa yürüyüp yastıklardan birini yere attı, tekrar Chanyeol'ün yanına dönüp kollarını onun beline dolayarak çekiştirdi. Uzun beden hareket etmediğinde sızlanarak diğerinin belindeki kollarını sıkılaştırdı, küçük ayaklarını yerden kaldırarak, ağırlığını vermeye ve onu yere yıkmaya çalıştı.
"-I-ıhh! Oraya yat gitme Miyaav~"
Chanyeol diğerinin saçma hareketlerine göz devirip hafif bedeni koltuk altlarından kavrayarak rahat bir pozisyonda kucağına yerleştirdi. "-Neden sen kocaman yatakta yatarkan, üstelik bu ufak cüssen ile ben neden yerde yatıyorum?"
"-Kötü Chanyeol Mrhh! Baekhyun söylemez!"
Chanyeol pes edip Baekhyun'u yatağa bıraktı ve yere oturdu, diğerinin bu saçma hareketlerinin sebebini merak ediyordu. Yarın araştırmayı aklına not ederek yere uzandı. Baekhyun uyuduğunda misafir odasına gidebilirdi.
~~~~~~~~~
Chanyeol olabildiğince sessiz ve hızlı bir şekilde odasına girdiğinde Sehun'un yaramaz kediyi oyalayabileceğinden şüpheliydi. Baekhyun'un davranışları son bir hafta içinde daha da garip bir hal almıştı.
Büyük yatağının üzeri birçok ıvır zıvır ile doluydu, belli oluyordu fakat Chanyeol ne olduklarını bilmiyordu. Baekhyun her daim yatak örtüsünü kapalı tutuyor uyurken örtünün altına giriyordu. Chanyeol yatağa birkaç metre bile yaklaşsa baş edilmez kötü bir kediye dönüyor örtünün altındakileri de bir sır gibi saklıyordu. Gerçi Chanyeol evde kaybolan eşyalardan yola çıkarak örtünün altında neler var az çok biliyordu.
Uzun beden artık giyecek bir tane bile pijama bulamadığın da yatağın üzerindeki büyük yığına el atması gerektiğine karar vermiş Sehun'u çağırmıştı.
Aşağı kattan Sehun'un acı dolu çığlığını duyduğun da hızlı adımlarla odadan çıktı ve salona koştu Yine örtünün altına bakamamıştı. Merdivenlerin başındayken önüne çıkan kuyruğu ve kulakları dimdik duran sinirli kediye gülümseyerek yol verdi.
Baekhyun hızlı adımlarla bu aralar çok nadir çıktığı odaya döndü. Chanyeol endişeyle Sehun'un yanına vardığın da kolunda ve burnundan çenesine kadar inen tırnak izlerini alt dudağını dişleyerek inceledi. "-Üzgünüm dostum, ne yaptın ki bu kadar kızdı?"
Sehun acıyla sızlanıp kolundaki çiziğe üfledi. "-O çıldırmış Chanyeol! Seni sordu, ben de kucağıma almaya çalıştım. Yukarı çıkıp seni rahatsız etmesin diye ama görüyorsun halimi."
"-Tanrım! Yakışıklı yüzüm kim bilir ne haldedir. Eğer iz kalacak kadar kötüyse şımarık kedinin o güzel kuyruğunun pembe tüylerini traş ederim ona göre Chanyeol."
Sehun söylenerek evden ayrılığın da Chanyeol oldukça düşünceliydi ve onu dinlemiyordu bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
