Mean Girls and Bad Boys

✓ CHAPTER 29: Only him

Emi

It's been one week magmula ng mangyari yung sa mall and two weeks has passed magmula nung mahospital. It means, I still have two weeks para sulitin ang happy life ko. Since nurse si Ace, he volunteered na siya nalang ang maghahanap ng puso na idodonate sakin. I was happy kasi, siya na isa sa mga badboys ay maghahanap ng puso mabigyan lang ng pagkakataon ang buhay ko. I'm so lucky to have a friend like them.

If you're going to ask me kung ano yung nangyari last week, cinomfort nalang nila ako. I was crying all day last week. Hinayaan lang nila ako. Kinuwento ko sa kanila yung naging past namin ni Vinz and yung nangyari nung bago ako mahospital. They were shocked and ofcourse, may mga violent reaction sila. But in the end, naiintindihan nila ako kung bakit ko tinanggap yung panliligaw ni Vinz sakin. Sa ngayon ang pinoproblema nalang nila ay kung bakit kasama ni Vinz si Violet? Bakit hindi kami makaconnect sa kanya? Bakit hindi niya sinabi samin ang dahilan kung bakit mawawala siya ng matagal?

All I did was to be silent. Wala akong panahon para problemahin yan kasi.. I'm not in a right condition these days. Kahit ako natatakot mawalan ng buhay nang dahil sa heart cancer. Hindi rin namin inexpect na unti-unti na nanghihina yung puso ko and may taning na pala ang buhay ko. But I'm hoping na sana may matransplant sakin.

Nandito ako ngayon sa cottage. Nagmumuni-muni. I really miss him so much. Biglang may tumabi sakin and it was Ian.

"Miss mo na si Vinz noh? Tssk. Ang pogi talaga namin kahit kailan." sabi niya at nagpogi sign pa siya. Jeje lang?

I roll my eyes. "Whatever, Ian."

The atmosphere was filled with silence. Walang nagsasalita ni isa samin. Kahit ako, wala akong maibigay na topic. Bigla siyang tumayo.

"Punta tayong park." he said without looking at me.

"Ayoko, tinatamad ako. Besides, may naalala lang ako kapag nakakakita ako ng park." sabi ko and I look down.

"Walang kasalanan ang park para hindi ka pumunta. Kasalanan niyo yon! Ang landi niyo. Nagliligawan pa nga lang kayo, may picnic pa kayong nalalaman."

"Eh ano naman? Palibhasa, wala ka pang nililigawan kaya hindi mo alam ang feeling. Try mo kayang ligawan si Lez."

"A-HA-HA-HA-HA! ANOBA! Sumama ka na kasi. Besides, two weeks nalang tigok ka na kaya sulitin mo na ang gumala."

"Oh, eto na! Sasama na! Napakastraight to the point mong tao." sabi ko at nauna akong naglakad sa kanya. Kabwisit!

-

Pagdating namin si Park, pumunta agad kami sa playground kung saan maraming bata. Umupo kaming dalawa sa isa sa mga bench. Pinapanood lang namin yung mga batang naglalaro sa playground. Ang cute nga nilang tingnan eh. Ang kulit! Biglang may lumapit na bata sa harap ni Ian.

"Help me, please~" he said to him.

"Ano namang gagawin ko sayo?!" maangas niyang tanong.

Gago to'! Sinuntok ko siya sa braso niya kaya napaaray siya. Haaa! Hindi pa rin siya nakakarecover sa pilay niya.

"Kausapin mo nga ng maayos. Bata lang yan, oy! Uhm, What can we do to help you?"

"I lost my guardians and Im hungry."

I smile. " Ganun ba? Okay, ganito lang. We will find your guardians and Tito Ian will buy you sundaes. Diba, IAN?!!" sabi ko at siniko ko siya.

Napakamot nalang siya sa batok niya. "Oo na."

Tumayo nako at hinanap namin yung guardian niya. Sabi niya sakin, kilala niya daw yung guardian niya. Hindi namin kasama si Ian kasi bumili siya ng sundaes para sa lost puppy nato. Hindi naman niya ako pwedeng iwan kasi binalaan silang lahat ni Lez na dapat hindi ako pwedeng gumala nang magisa. I have to be with someone just in case na atakihin ako.