Dünüm, yarınım, en özelimsin (14)

4.8K 369 237
                                    

İftar vakti gelmiş sofra kurulmuştu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


İftar vakti gelmiş sofra kurulmuştu. Tek eksik olan şey ezanın sesiydi. Saniye Hanım Mehmet Bey'in sandalyesinin başında beklerken Asiye Tahir'e bir bardak su getiriyordu. Nefes ise Tahir'in sandalyesinin başında bekliyor, halsizliğine karşı ayakta durabilmek için kocasının omzundan destek alıyordu. Tahir omzundaki ele dokunup Asiye'nin uzattığı suyu aldı.

"Nefes, eğer buraya oturmayacaksan..." dedi Tahir sadece Nefes'in duyacağı bir ses tonuyla.

"Otururdum da ilk iftarımız, tadımız kaçmasın"dedi Nefes ise kocasının omzunu sıkarak. Tahir karşısında yemek yemeye başlayan babası ve abisine bakıp derin bir iç çekti ve duyduğu ezanın sesiyle elindeki suya baktı. Omzundaki Nefes'in elini tutarak ayaklandı ve kızın karşısına geçip suyu uzattı.

Öylesine güzel seviyorum ki seni;
Öylesine saf, öylesine temiz, öylesine derin ve öylesine değil

Nefes'in yüzünde küçük bir tebessüm yerini alırken Tahir bardağı kızın dudaklarına uzattı. Nefes elini adamın bardak tutan elinin üstüne koydu ve sudan iki yudum aldıktan sonra geri çekildi. Asiye olanları büyük mutlulukla izlerken Nefes'in Tahir ile mutlu olmasına ayrı seviniyordu. Saniye Hanım çatık kaşlarla izliyor, Mehmet ve Mustafa ise hala yemeklerini yiyorlardı. Nefes Tahir'in elindeki bardağı alıp Tahir'in dudaklarına uzattı. Tahir de kalan suyu içip bardağı masaya bıraktı.

"Size afiyet olsun, ben karımla beraber yiyeceğim" dedi Tahir ve bir eline tabağını diğer eline de salata tabaklarından birini aldı.

"Kaşıkları al Nefes" Nefes masadan iki kaşık alırken Asiye öne atılıp ikisini durdurdu.

"Ben bir tepsi hazırlasaydım size ağam"

"Orucunu aç yenge" dedi Tahir ve elindeki tabaklarla birlikte dış kapıya doğru yürümeye başladı. Nefes de peşinden giderken hızlanıp Tahir'in önüne geçti ve kapıyı açıp geçmesi için geri çekildi. Tahir kocaman bahçeye çıkıp evden biraz uzakta kalan çardağa doğru yürürken Nefes de dışarının, gökteki yıldızların muhteşemliğini izliyordu. Kaç hafta olmuştu evleneli, bu eve esir olmuştu. Bahçeye bile çıkamıyordu. Ama şimdi temiz hava almak çok iyi gelmiş, gülümsemesine yetmişti.

"Nefes! Daldın gittin" uzaktan gelen sesle gözlerini yıldızlardan ayırıp başını indirdi ve karşısında ona seslenen Tahir'e baktı. Çardağa geçmiş elindeki tabakları masanın üzerine yerleştirmişti. Nefes de koşarak Tahir'in yanına gitti ve kaşıkları bırakıp oturdu. Tahir de Nefes'in karşısına geçip oturdu.

"Tahir burası çok güzel" dedi Nefes heyecanla.

"Alt tarafı dışarısı Nefes" dedi Tahir.

"Tabi sen her gün çıkıyorsun" dedi Nefes. Tahir'in yüzü asılırken Nefes gözlerini yemeğe indirmişti.

"Özür dilerim" duyduğu ses ile başını kaldırdı Nefes.

"Ne- neden"

"Nefes ben gerçekten özür dilerim"

KÜLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin