Kural 1 : Pantolon yasak, ailenin geleneksel kıyafetleri giyilecek
Kural 2 : kız kısmı oturaklı olur kocasının, erkeğin işine karışmaz
Kurak 3 : Kocadan izinsiz dışarıya adım atılmayacak
Kural 4 : Kadın çalışamaz evde temizlik yapar
Kural 5 : Kuma g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yeter!" dedi Elvin ve birden kendini yere attı. Herkes başlarına toplanırken Nefes çatık kaşlarla yerdeki kadını izliyordu.
"Yeter artık vurma bana!" dedi kız elleriyle yüzünü kapatırken. Nefes daha ne olduğunu kavrayamamışken tekrar konuştu Elvin.
"Ne istiyorsunuz benden. Bari karnımdaki bebeğime acıyın. Güçsüzlüğümden yararlanıp dövüyorsunuz, ikimizi de yaralıyorsunuz. Bebeğimin babasının yanında olmam gözünüze bu kadar batıyorsa ikimize de eziyet çektirmenin manası yok. Evime gitmek istiyorum" dedi Elvin gözlerinden süzülen yaşları silip ayaklanırken.
"A-ama..."dedi Nefes afallamış bir şekilde Elvin'i izlerken.
"Nefes?" duyduğu ses ile merdivenlerin önünde duran Tahir'e kaydı gözleri. Adamın gözlerindeki soru işaretlerine anlamsız gözlerle bakıyordu kadın. Elvin iç çekerek ağlamaya devam ederken onları izleyen Asiye, Fatih ve Saniye Hanım'a kaydı gözleri.
"Be-ben suçsuzum"
"Ne yani kadın gebe haliyle kendini yerlere mi attı?" dedi Tahir ise Elvin'in üzgün, bir o kadar da bitkin yüzüne bakarak.
"Tahir? Sen... beni mi suçluyorsun?" dedi Nefes şok üstüne şok geçirirken. Ardından Asiye ve Fatih'in kınayan bakışlarını buldu gözleri.
"Ben bir şey yapmadım!"
"Ben kendimi yere attım öyle mi? Bu bana ne çıkar sağlayabilir ki? Sadece bebeğimi düşünüyorum ben!" dedi Elvin ellerini karnına koyarken.
"Nefes odaya gir" dedi Tahir net bir dille. Nefes'in gözleri Tahir'i, ardından da Asiye'yi buldu.
"Ne Murat suçlu ne de ben anladınız mı!" dedi ve karnına giren ağrı ile sendeleyerek odasına doğru yürümeye başladı. Asiye Nefes odaya girip kapıyı kapattıktan sonra Elvin'in koluna girip kızı odasına kadar götürmüştü. Fatih ve Saniye aşağıya inmiş, Tahir ise odasının kapısının önüne gidip duraksamıştı.
Nefes yatağında otururken bir yandan gözlerinden yaşlar süzülmesine izin veriyor bir yandan da elini ağrıyan yarasının üstüne yerleştirerek acısını dindirmeye çalışıyordu. Asiye'nin bakışları gözlerinin önünden gitmezken Tahir'in sözleri kulaklarında yankılanıyordu. Kapının açılmasıyla sırtını kapıya dönerken belli etmemeye çalışarak gözlerinden akan yaşları sildi. Yatakta hissettiği hareketlilikle Tahir'in arkasına oturduğunu anlayıp derin bir nefes aldı. Adamın nefesi kızın ensesine çarparken kolları da bedenine sarılmıştı.
"Tahir bırak beni" dedi Nefes adamın kollarından kurtulmaya çalışırken. Kadının her hareketinde daha sıkı sarıyordu bedenini.
"Bırak beni dedim sana" dedi Nefes adamın ellerini tutmuş bedeninden ayırmaya çalışırken.
