Kural 1 : Pantolon yasak, ailenin geleneksel kıyafetleri giyilecek
Kural 2 : kız kısmı oturaklı olur kocasının, erkeğin işine karışmaz
Kurak 3 : Kocadan izinsiz dışarıya adım atılmayacak
Kural 4 : Kadın çalışamaz evde temizlik yapar
Kural 5 : Kuma g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bol yorum lütfen 🖤
Karanlık aydınlıktan, yalan doğrudan kaçar. Güneş yalnız da olsa etrafa ışık saçar. Üzülme doğruların kaderidir yalnızlık. Kargalar sürüyle, kartallar yalnız uçar...
Sağır edici sessizlikte ciğerlerine dolan hastane havasıyla gözlerini yumdu kadın. Rahatsız edici koltukta kıpırdanırken iki elini bacaklarına yerleştirdi ve başını öne eğdi. Bakışları kare zeminle buluşunca o anlar canlandı zihninde. Meleğini kaybettiği anlar...
O acı haykırışı kulaklarında yankılandı, o gün olduğu gibi ince bir sızı konuk oldu yüreğine. Gözlerinde biriken damlalar birer birer kurtuluşa ererken saçından bir tutam düştü gözünün önüne. Derin bir nefes aldığında boğazında oluşan o yanma hissini gidermek amacıyla yutkunduğunda bir yumru oturdu boğazına. Bir eli bacağını sıkarken diğer eli sızlayan yüreğinin üstüne yerleşmiş, kalp atışının hızlandığını hissetmişti.
Kalp ritmine bir ses daha eşlik etmeye başladığında daha da hızlandı kalbi. Duyduğu adım sesleri gittikçe yaklaşırken görüş açısına giren kahverengi kunduralarla gözleri büyüdü, anlık sıkışan kalbi ile derin bir nefes aldı. Cesareti yoktu. Başını kaldırmaya, onu uzun zamandan sonra tekrar karşısında görmeye cesareti yoktu...
Ayaklar adım atmayı durdurduğunda ses kesilmiş, ortam yine sessizliğe bürünmüştü. Kadının yüzü güçlü bir ifadeye bürünürken gözleri hala ayakkabılardaydı. Göğsündeki elini indirip bacağının üstüne yerleştirirken ortamın sessizliğini bozan bu sefer daha hızlı yaklaşan adım sesleri olmuştu.
"Hanımım" duyduğu ses ile başı istemsizce kalkarken görüş açısına ilk giren kişi İhsan olmuştu. Daha sonra İhsan'ın arkasındaki Mustafa'yı buldu bakışları.
"Tahir ağamın kesin emri var, Mustafa ağa size yaklaşmayacak" dedi İhsan. Asiye'nin bakışları tekrar İhsan'ı bulduğunda titreyen bacaklarına karşın zor da olsa oturduğu yerden kalktı ve İhsan'ın arkasındaki Mustafa'ya baktı. Kendisine bakamayan Mustafa'ya, sesi çıkmayan Mustafa'ya...
"Merak etme İhsan. O şuan o kadar aciz ki bana bir şey yapamaz" Mustafa'nın bakışları Asiye'yi bulurken o gözler uzun zamandan sonra ilk kez tekrar buluştu. Asiye gözünden süzülen bir damlayı elinin tersiyle silerken gözlerini Mustafa'nın gözlerinden ayırıp İhsan'a baktı.
"Ama hanımım"
"Çekilebilirsin İhsan" dedi Asiye.
"Siz nasıl emrederseniz" dedi İhsan ve bir kez göz ucuyla Mustafa'ya baktıktan sonra orayı terk etti. Asiye Mustafa ile yalnız kalmanın verdiği rahatsızlık ile duvara yaslanırken Mustafa kadını süzüyordu.
"Rollerin sürekli değiştiği bir dünya he Mustafa ağa" dedi Asiye iki kolunu göğsünde birleştirerek. Bir süre adamı süzdükten sonra alaycı bir gülümseme takındı yüzüne.
