Kural 1 : Pantolon yasak, ailenin geleneksel kıyafetleri giyilecek
Kural 2 : kız kısmı oturaklı olur kocasının, erkeğin işine karışmaz
Kurak 3 : Kocadan izinsiz dışarıya adım atılmayacak
Kural 4 : Kadın çalışamaz evde temizlik yapar
Kural 5 : Kuma g...
Bu bölümü hikayenin başından beri destekleyip hiç yalnız bırakmayan kül sevenlere ithaf ediyorum. Hadi son kez yorumlara...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3 yıl sonra
"Bana bak yangaz yatırırım seni koca ışıkların altına, alırım neşterimi elime,keser biçer dikerim aç gözlerimi"
"Az kaldı be kızım, ne söylendin"
"Ablana kızım demeye utanmıyor musun terbiyesiz" dedi kız kapalı olan gözleri yüzünden elleriyle etrafı kolaçan ederek yürümeye devam ederken.
"Yüzüme hafiften rüzgar esiyor, dışarı mı çıktık?"
"Basamak var dikkat et" dedi Murat kızın tuttuğu elini sıkılaştırırken.
"Geldik mi?" dedi Efsa ise.
"Geldik, elimi gözlerinin önünden çekeceğim ama söylediğimde açacaksın"
"İyi tamam. Kim bilir ne işler çevirdiniz yine" Murat kızın gözlerinden elini çektikten sonra biraz uzaklaşıp ikizi ve abisinin yanına geçti.
"Açabilirsin" Efsa göz kapaklarını yavaşça ayırırken gözlerine dolan gün ışığıyla bir elini gözlerinin önüne siper etti ve gözlerini tamamen açtıktan sonra elini indirip mavilerini abisi ile buluşturdu. Daha sonra ise bahçede yan yana dizilmiş 4 bisiklet çekti dikkatini.
"Abi!"
"Sana bisiklet aldım kardeşim" dedi Tahir dolu gözleriyle gülümseyerek. Efsa kendini tutamayarak abisine doğru koşarken Nefes ve Asiye de çıktı kapının önüne. Efsa Tahir'in boynuna sımsıkı sarılırken sevinç nidaları bütün konağı sarmıştı.
"Şuna bak deli kız" dedi Asiye gülümseyerek Efsa'yı izlerken. Nefes de yeşillerini iki kardeşe dikmiş, gülümsemesine engel olamamıştı. Ama bir anda bacağında hissettiği el ile bakışları arkasındaki kızını buldu.
"Uyandın mı sen anneciğim?" dedi Nare'yi kucağına alırken. Nare ise sersem ve uykulu hali ile başını olumlu anlamda salladı.
"Gel biz içeri girip karnımızı doyuralım" dedi Nefes ve kucağında minik kızı ile beraber içeri girdi.
Efsa abisinin ona aldığı bisikletin her detayını izlerken yangazlar çoktan binmiş, bahçenin etrafında turlamaya başlamışlardı.
"İzlemeye devam edecek misin? Yoksa artık binelim mi?" dedi Tahir de bisikletine binerken. Efsa sevinç dolu bakışlarını bir an abisiyle buluşturduktan sonra bisikletine bindi ve abisinin hareketlenmesiyle bisikletini sürmeye başladı. İşte şimdi tamamlanmıştı her şey, işte şimdi hiçbir şey kalmamıştı içinde...
"Süpürgeni hızlandır küçük cadı, yangazlar geçecek seni. Kardeşlerimi dövmek istemiyorum" dedi Tahir rüzgara karşı bağırarak. Efsa aniden gelen hırs ile pedallara yüklenirken yangazların bisikletlerinin sesleri de geliyordu kulaklarına.
