The Great Gangstah Book One (EXO Fanfic) - UNDER REVISION

♡ Chapter 50 ♡

Damn. I missed each and everyone of you. XD Follow me on Twitter @LeParisFrance

-----

*BRITTANY JULES MORALES*

"Let's Break up."

Dumaan ang mahabang katahimikan pagkatapos kong bitawan ang katagang yun.

Gusto kong bawiin, pero hindi eh. We can't be together. Not like this.

"Break up?" nanlalaki niyang mata na tanong. Halatang hindi siya makapaniwala. Ako din naman eh. Hindi ko inakala na aabot kami sa sitwasyon na ito.

At shit, ang sakit makita yung mga mata niya.

"It's for the best Luhan. Ayokong masangkot pa kayo sa kung ano mang gulo na meron sa buhay ko. Lalo kana, Luhan." Para ko lang sinasaktan ang sarili ko dahil sa sinasabi ko.

Pero kasi, kailangan. What if, hindi lang ito ang gawin ni Riley? That fucking bastard!

Mas lalo kong hindi kakayanin kapag may nangyari sakanila. Mas lalo kong sisisihin ang sarili ko.

"Best? How can you say that?" tumalikod na ako sakanya at nagsimulang maglakad. Ayoko na. Ayoko ng pahabain pa ang usapan na ito.

Ang bigat ng mga hakbang ko. Fuck, kaya mo yan Brey!

"Ganun nalang ba yun, Brey? Wala ba akong halaga sayo at nakakayanan mo akong iwan ng ganito?"

Halos mapahinto ako dahil sa sinabi niya. Ang sakit marinig yun sakanya.

Ikaw? Walang halaga? Huh. You have no idea kung gaano kita kamahal, Luhan.

"I love you, more than I love myself. But like what I've said, it's for the best." Ginagawa ko ito, para hindi na sila madamay pa sa gulo.

Malala na si Riley. Sobrang lala na, and Chen's dad almost died. Naiintindihan ko si Chen. Yung galit niya, lahat yun naiintindihan ko.

Magulang niya yun eh. Daddy niya yun. Pero shit lang, ang sakit kasi. Hanggang ngayon dipa nalulunok ng lalamunan ko yung sinabi niya kanina.

Para sakanila naman itong ginagawa ko. I want them to be safe.

Pinahid ko muna ang luha ko bago ko pihitin pabukas ang pinto.

Palabas na ako ng bigla ulit siyang magsalita.

"We're not breaking up. No matter what happen, Brey. No matter what you say." Sinara ko na yung pinto ng hindi lumilingon sa kanya.

Bakit ganito?

Bakit pakiramdam ko, gusto kong tumakbo pabalik kay Luhan at bawiin lahat ng sinabi ko?

At bakit ko kini-question ngayon yung decision ko?

"Brey?" sabi niya pagkatapos niyang buksan yung pinto.

I gave her a weak smile.

"Something happened, Rica. And kailangan kong umuwi sa bahay ko dito sa US. Stay with Chanyeol all the time, okay?" Ngumiti ako ng mapait saka na umalis.

Hindi ko na siya inantay magsalita. Isinara ko na yung pintuan ng kwarto nila at naglakad na ako paalis. Halatang wala pa sila Chanyeol.

Papasok na sana ako sa elevator ng bigla kong maramdaman na bumaliktad ang paningin ko.

(O_______O)

"P-put me down!" sigaw ko. Uhh! Sino ba ito?! Teka, bakit ang lakas naman ata niya?!