Look at me [L.S]

Last part "47"

پایان،
کلمه ی عجیب و وهم انگیزیه،

پایان یعنی تموم شدن،یعنی تموم کردن،یعنی به تهش رسیدن..

گاهی پایان میتونه یه شروع دوباره،یه فرصت باشه،تا بتونی همه چیو از نو بسازی،تا بتونی خودتو از نو بسازی..

مثل زین و لیام،
لیام با همه خستگی و ناامیدیش
تا ابد پایِ زینی که ترکش کرد موند
و زین نیاز داشت؛

به این اصرار،این حجم از محبت نیاز داشت
و حالا،صدای خنده هاشون رو میتونم حس کنم

لبخند شاد زین و قلبِ آروم لیام؛
توی این همه بدبختی میتونست یه کور سوی امید باشه،امید به اینکه عشق هست اما..برای من نیست.

و من با واقعیت کنار اومدم،عشق هست،دوست داشتن وجود داره اما..فقط بعضی از آدم ها سهمی ندارن،

منم سهمی از دوست داشتن ندارم،از دوست داشته شدن،قلبِ من از غم پر شده و از هیچی خالیه،

قلبِ من خسته و ناامیده،میخواد بخوابه،میخواد نتپه.

گاهی حسادت میکنم،به لبخند زین به نگاهِ شیفته ی لیام،گاهی غصه میخورم از زندگی دردآور و قلبِ همیشه غمگینم؛

میترسم،میترسم تا ابد غمگین بمونم،میترسم تاابد نخندم؛

و ابد کجاست؟
ابد اینجاست،ابد منم،آخر منم،پایان منم.

خیلی وقته نخندیدم،خیلی وقته قلبم خسته ست
خیلی وقته دارم دست و پا میزنم تو این دلتنگی و دل مُردگی،

و تو خیلی وقته نیستی تا منو از سیاهی بیرون بکشی،تا منو از غم دور کنی،تا فرار کنیم از هرچی غصه،

اما غم منم،غصه تویی
من و تو ترکیب جالبی نمیشیم
من و تو تا ابد دردیم
من و تو تا ابد نمیخندیم.

پایان گاهی ترسناکه و گاهی خوب و دلچسب،

اما هیچ چیزی نباید از اصالت خودش دور باشه،معنی پایان یعنی به اتمام رسیدن پس یک روزی همه چی به پایان میرسه، "همه چی"

زندگی بی رحمِ،مثل از دست دادن الن توی این هفته و من با وجود همه ی این چیزا ها اومدم اینجا تا به حرفش گوش کنم،به خواهشی که کرد احترام بذارم،

الن رفت،تنهام گذاشت،مثلِ تمومِ آدمای توی زندگیم.

دلم براش تنگ میشه،برای لبخند و صورتش بامزه ش،برای تموم کمک ها و مهربونیاش،

این روز ها دلم برای همه چی و همه کس تنگ میشه.

زین اشک ریخت برای تنها شدنم و لیام بغلش کرد
من اشک ریختم برای بی کس شدن و تو نبودی که بغلم کنی.

زندگی بی رحمِ مثل رفتن و تنها شدنِ من،
مثل نزدیکیِ به پایان رسیدنِ ما.

هیچ چیز توی دنیا دائمی نیست،حتی زندگی ای که این همه براش میجنگیم قراره تموم شه،