Fouad, voor altijd in mijn hart (Waargebeurd). (Voltooid)

Hoofdstuk 37

Ik voel me een beetje gekalmeerd en trek me van hem los. Ik zie dat zijn witte blouse nat is geworden door me tranen en veeg met mijn vingers langs de natte plek. Hij pakt gelijk me hand vast en drukt er een zachte kus op. Ik trek me hand gelijk weg. "Niet doen." fluister ik voorzichtig. "Wat moet ik niet doen?" vraagt hij hees. Hij begint weer dichterbij te komen en ik voel zijn rustige warme ademhaling in mijn nek. "Hm? Zeg dan wat ik niet moet doen." fluisterd hij terwijl hij met zijn neus langs me wang gaat richting mijn nek. "Dit allemaal." fluister ik hees. Hij plaatst voorzichtig zijn lippen op me nek en gaat langzaam naar boven. Van mijn wang gaat hij over naar me kin. Ik voel me opgewonden en me ademhaling versnelt zich. Van mijn kin gaat hij langzaam naar me lippen. Voorzichtig likt hij met de punt van zijn tong de middenpunt van me bovenlip. Ik voel hoe hij zijn zachte lippen op de mijne plaatst en voor even laat ik me gaan. Ik pak zijn gezicht vast en hij begint me hevig te zoenen. Het word steeds heviger en heviger, waardoor ik naar adem moet happen. Maar hij blijft doorgaan en trekt zijn colbertjasje uit. Ik voel zijn tong langs me lippen gaan. Ik raak zo opgewonden dat ik hem nog dichter tegen me aandruk. Met zijn handen streelt hij me rug en ik voel hoe zijn tong langs me nek gaat richting mijn oor. Ik heb die dag ook gelijk me gevoelige plek ontdekt. Ik schater het uit wanneer hij aan me oorlel sabbelt. Hij kijkt me verbaasd aan, maar drukt gelijk weer zijn heerlijke lippen op de mijne. Voorzichtig open ik me mond en voel zijn tong langzaam naar binnen dringen. Ik hoor hem zacht kreunen en ik voel dat hij me tegen de achterkant van de bank duwt. Voordat ik het weet val ik naar achteren en maak een koprol achterover en beland hard op de grond. Ik zie hem geschrokken naar me kijken, maar al snel schiet hij keihard in de lach. Ik kan het niet helpen en ik begin ook om mijn eigen klunsigheid te lachen. Het lachen vergaat me als ik terug denk aan wat er zojuist is gebeurd. Hij merkt dat ik niet meer lach en kucht snel. Ik voel dat mijn lippen nog gevoelig aanvoelen door zijn ruwe kus en ik schaam mij diep. Weer voel ik die walging. Ik kon het niet helpen en liet de shaytaan mij besturen. Besturen naar iets waar ik zolang naar had verlangt. Tfoe, wat is dit? Jamila, wat ben je allemaal aan het doen? Waarom laat je je zo verleiden door hem? Waarom!

Hij strekt zijn arm naar me uit en trekt me voorzichtig naar boven. Ik kijk in zijn donkere ogen die me zovaak hypnotiseren. Zijn haar zit in de war en valt nu voor zijn ogen. Met mijn vingers gooi ik de plukjes naar achteren en zet het weer een beetje in model. Hij kijkt mij tevreden aan en drukt een kusje op me neus. Beschaamd kijk ik weg. "Ik denk dat je beter kunt gaan Fouad." Hij geeft me een zielige blik. "Wat voelde je net?" vraagt hij ineens. Ik weet niet hoe ik antwoord op deze vraag kan geven. "Ik voelde niks." lieg ik. Hij kijkt me intens aan. "Ik zie in je ogen dat je liegt." zegt hij zelfverzekerd. "Waarom durf je het niet te zeggen?" Ik kijk hem vreemd aan. "Wat durf ik niet te zeggen?" Vraag ik arrogant. Hij komt met zijn gezicht weer dicht bij de mijne staan. "Dat je nog steeds van me houdt." Fluisterd hij. Ik duw hem van me af. "Dat is niet waar." zeg ik met een trillende onderlip. "En wat dan nog? Wat heeft het voor zin dan? Jij houdt toch niet van me. Je hebt duidelijk gezegd dat je gek bent op iemand anders. Dus ga maar terug naar haar." schreeuw ik. Hij kijkt me verbijsterd aan. "Ik heb dat nooit gezegd." "Jawel, die ene dag dat we met z'n allen richting de stad liepen. Toen vroeg ik jou of je.." "Hoho." onderbreekt hij me. "Ik zei inderdaad dat ik gek was op iemand." Hij kijkt me intens aan. "Schatje, ik had het over jou." zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. "Ik houd van jou. Echt waar." Ik kijk hem zwijgend aan en ineens komt alles weer terug. De dag dat hij z'n rug van me keerde toen ik zwoor dat ik hem niet bedroog met Youssef. Zonder naar me te luisteren liep hij me leven uit. En nu beweert diezelfde man vandaag nog dat hij van me houd? Oh nee, daar trap ik niet meer in. Me ogen zijn nu geopend. "Ga weg leugenaar." zeg ik koel. Hij kijkt me geschrokken aan. "Iemand die van je houd, vertouwt je. Maar dat deed jij niet. Iemand die van je houd, loopt niet weg terwijl diegene zweert dat hij niet liegt. Jij liep weg en daarmee bevestigde je dat je helemaal niet van me hield. Je nam zelfs die ring aan. Dat vertelde me genoeg. Maar tot de dag van vandaag zweer ik in Allah's naam, dat ik niet tegen je loog over Youssef." Hij kijkt verdrietig weg. "Ik weet het." Fluisterd hij. "He? Wat? Ik heb dat niet verstaan." "Ik weet het oke?" Zegt hij met een verheven stem. "Hij gaf het uiteindelijk aan me toe." "Wanneer?" "Nadat jij verhuisde." Ik kijk hem zwijgend aan en voel alles koken van binnen. "Oh wanneer die klootzak zijn verhaal doet, laat je hem wel uitpraten en geloof je zijn woord. Maar de vrouw waar jij zogenaamd van houd, verwijs je de deur?" zeg ik kwaad. Ik zie dat hij niks meer weet te zeggen. "Ga alsjeblieft weg Fouad. Nu is het mijn beurt dat ik je de deur verwijs." Hij loopt boos op me af en pakt me bij me polsen vast. "Waarom telkens wanneer ik het gevoel heb dat het weer goed komt, geef je het op?" "Ik heb niks gedaan Fouad. Jij vertrouwde me niet." "En daar heb ik spijt van. Toen jij vertrok ging ik kapot. Ik jankte verdomme bijna elke avond voor jou terugkeer en nu je weer terug in mijn leven bent, laat ik je nooit meer gaan." En met die ijzersterke woorden loopt hij weg. Ik blijf verbijsterd achter. Wat heb ik gedaan? Waarom laat ik hem weer gaan? Ik schrik wanneer ik zie dat hij weer terug loopt. "Ik ben me colbert vergeten." Zegt hij snel. Met moeite probeer ik mijn lach te onderdrukken. In een fractie van een seconde loop ik naar hem toe en hou zijn arm vast. Hij kijkt mij aan. "Blijf alsjeblieft." Zijn verbaasde uitdrukking veranderd in een liefdevolle blik. "Ik voel me zo eenzaam. Dit huis maakt me gek. Ga alsjeblieft niet weg." zeg ik snikkend. Hij pakt me arm vast en trekt me naar zich toe en houd me heel stevig vast. De tranen beginnen weer te vloeien. "Ik ben er altijd voor je." fluisterd hij in me oor.