Eversince I Love You

Chapter 48:His Big Revelations

-Russell-

Another boredom day. A normal boredom day. Wala ng bagong nangyari sa buhay ko maliban sa huminga at huminga. Inhale. Exhale.

Subukan ko na ba talagang humanap ng makakasama? Should I start looking for a buddy? Should I follow what my mom said about making friends?

But I doubt myself.

I doubt people.

So, aksaya lang sa oras 'yun. Kaya 'wag nalang.

Nakailang ikot na ako dito sa mall and nothing happens around. Baka sana kahit magkaroon man lang ng mga biglang kaguluhan para naman magkaroon ng thrill ang buhay ko ngayon.

Pero wala! I'm use to this boredom but I feel like doing something different today. Weird feeling. And I want to satisfy this craving.

"Woiii!!! Ikaw talaga Kim ah hahahaha!!!" a girl shouted kaya 'di ko naiwasang mapansin.

Hindi sana ako magtatapon ng tingin sa kanila pero masiyadong kapapansinan ang ginagawa nila kaya napadapo nalang din ako ng mata sa kanila habang papalapit sa puwesto nila.

"Ano ba Nicole!? Tayo na nga!!"

Mas malakas na sigaw nung kasama niya at tinalikuran ang kausap nito.

I think I look at them so much to the point that I didn't notice that there is already a spill of ice cream in my shirt.

Hindi agad pumasok sa utak ko 'yun until that girl shouted again.

"Hhhhhaaaaaaaa?!!!"

"Damn! Heck?!" I roiled. "'Di ka ba marunong tumingin sa dinadaanan mo miss!?!" irita kong pagsigaw sa kaniya.

"Aahhh... sorry kasi-"

"Look what you did! Ayos ka lang?!!" pagputol ko sa idadahilan niya sana.

"Kim! Aaaahhhhh?!!!" pagsulpot nung kasigawam niya at gulat na napatingin sa damit ko.

Why are they making those kind of exaggerated reactions? It doesn't even help.

"'Di ko 'to sinasadiya..."

"Lagot tayo ne'to..."

Pagbubulungan nila.

"Ahh sir. Pasensiya na po tala-"

"Stupid!" I cutted again and walk away from them.

Wala namang magagawa ang sorry eh. That word won't do anything. It's just a word. Plain word.

"KUMANG!!" narinig ko pang pahabol nitong sigaw pero hindi na ako lumingon pa because that will be a waste of energy.

Anong salita 'yun? Alien ba siya?

Masiyado na akong bad trip ngayong araw na 'to kaya umuwi nalang ako kaagad.

Mainitin ang ulo ko at halos patayin na ako ng mga tao dahil sa sobrang kasungitan at sobrang pagiging anti-social ko. I'm too snob as they said and they're right. And I don't care. Pakelam ko kung mainis sila sa 'kin. Kagusto ko pa nga eh. Mamatay sila sa inis.

But this time, ako ang nainis. It was the first time I got irritated by someone and because of someone. Madalas wala akong pake at hindi ko sila pinapansin kaya 'di ako apektado sa kung anong gawin nila sa 'kin.

Pero ngayon. Ngayon lang may nakapagpakulo ng dugo ko ng ganito. And that's not normal.

So I guess this day was kind of special. Hindi ako nabored kahit papano. Looks like one of my wish is granted for the first time.