Eversince I Love You

Thank You Mga Ka-Bobitang Shunga

---

OMF! HAHAHA! FINALLY MGA BEH! TAPOS NA.

Unang-una sa lahat. Isang malaking thank you sa inyo mga ka-bobitang shunga!! HUHU! Sa mga nag stay at pati narin sa mga naligwak throughout the run of the story and for the future readers of Eversince I Love You, isang malaking kiss sa inyo! Blue hearts!

I wrote this story, two years ago. Dito ko sinimulan lahat. Lahat ng pagpapantasiya ko, lahat ng kalandian ko, lahat ng kilig ko na naipon lang sa sarili ko at lahat ng quotes pati banat na alam ko. As in lahat. Ang daming era na sa buhay ko ang napagdaanan ng kuwentong ito. Like omf, dinaig ko pa 'yung matipid mong kakklase sa sobrang tipid kong magsulat. Pati katamaran mo dinaig ko sa sobrang tamad kong mag update. HAHA!

Siguro inaabot pa ako ng mga ilang linggo to finish a chapter. Nung una madalas ang update ko syempre. Syempre bago pa. Silo-silo muna ganon. Tapos ayon tinamad din. Ewan ko nga paano kong natapos ito eh. HAHA! Grade 10 ako nung unang beses akong magsulat sa wattpad. Pero skl, writer na po ako opo simula palang nung kasagsagan ng korean drama na 'Dream High' kung familiar po kayo dun opo. Sa papel lang ako nagsulat nun and I even plagiarize the story using our school setting and my friends pati na classmates as my characters. Opo tama po opo. Malandi na po talaga ako simula nung pinutol na ng doctor ang ambilical chord ko kay mama. 'Di ko alam kung anong spelling non at tianatamad na din akong mag search o magtanong. I-correct niyo nalang. HUAHUA.

Actually matagal na sana 'tong tapos eh. Kung hindi lang dahil sa marealize kong jejemon ang unang pagkakasulat nito at sagana sa typo HAHA. Kaya ayon boom! Revise po opo. Tapos nakalimutan ko pa kung anong daloy ng kuwento kaya ayun boom! Opo nirefresh ko po ulit ang memory ko po opo.

At ang spacing na ganito

Eh pinanindigan ko na since matamad na akong mag edit. Diba. Sana all may paninindigan. Chot! HAHA! Hoy crush panindigan mo ko!! Pinakilig mo ko! So panindigan mo ko! Chot ulit.

I wrote Eversince I Love You dahil na-inspired ako ng bongga sa kalandian ko. Chot.

I wrote it dahil inspired na inspired ako sa mga nangyayari sa buhay ko nun. Dun ko nasimulang mapasok ang malawak kong imagination. And that is the way that I discovered the gift and talent that God gave to me. Thank You po Papa God for this gift and talent.

Talking about characters, totoo po sila opo. CHOT HAHAHAHA. Some of them are kind of true po opo. Ang taong nakatago sa pangalang Ian, eh elementary bestfriend ko po opo at totoo pong may ganap sa camping na iniba ko ang details dahil nakakahiya talaga 'yun HAHAHAHA. And ang nagtatago naman sa pangalang Arlo eh ang childhood bestfriend ko namang japanese na iniwan nalang ako sa ere. Chot. Ayon basta hindi na kami mag bestfriend. Naumay na daw sa akin eh.

Hiding behind the name of Allyson ewan ko kung sino. Pati ako tinaguan so malay ko kung sino siya. Chot. Secret ang identity niya but he's one of my highschool friend na tinamnan ko ng sama ng loob. CHOT HAHAHAHA.

And the one behind the name of Russell ay secret den syempre po opo. Privacy naman po opo. Pero yung name niya galing sa pangalan ng Bestfriend ko. But I think we're not now? Hindi na kasi ako 'yung best so hindi na Bestfriend tawag dun. Friend nalang ganon.

Anyway! HAHA. Don't try searching them dahil idedeny ko ang mga identity nila so wala kayong mapapala.

This story is a mix of true events and fiction. Ay anyway, mga beh, ang tao pala sa likod ng bobitang shunga na si Kim eh itatago ko rin ang identity. Basta, bobitabg shunga po talaga siya sa personal.

I wrote this as a starter pack bilang writer. During the time I write this, andami kong narealize sa buhay ko. Andami ko ring napagdaanan, as a writer, and as a living human na den.

Marami rin akong nabuo pang iba't-ibang concept ng story so please huhu, Sana po masuportahan niyo po sila.

At marami din akong naituro ko sa sarili ko and nadiscover, as a writer, and as human who breath.

SALAMAT!

To the first reader who supported me and help me to dig myself here in wattpad. Special mention ko pa ba sila? HAHA! Ode wow. Exposure to ah!

To my bestfriend, o friend, chot, Russell, with Bianca, Imelda. HAHA! No last names. Baka ipagsearch niyo pa tong mga panget na to. Chot. To my co-writers and readers and ka-wattpaders? HAHA! Jenalene, Irish, Grace, May. OMG! THANK YOU MGA BABAITA!

Opo sila po ang mga kauna-unahang sumuporta, nagbasa, nag vote, at kung ano-ano pang una yan. Sila ang saksi sa mga kajejehan ko sa buhay opo. And I'm so very much gladder. GLADDER? HAHAHA. Basta I'm glad that they are always right here in my back and my side at the same time. Kahit mga pangit kami, mas pangit parin sila so ayon, CHOT LANG! HAHAHA.

Sa mga ka-wattpader ko sa Charity OMF! HAHA. Andami niyo so hindi ko na kayo imemention. MARAMING SALAMAT MGA POKASHELLS!

And to those stranger readers na nagbasa at naligaw sa story ko. THANK YOU MGA BEH!!

Promise po, pagbubutihan ko pa ang pagsusulat at mas pagSISIPAGIN ko pa po ang sarili ko po opo. To those who become part of Eversince I Love You journey, THANK YOU MGA KA-BOBITANG SHUNGA.

Will miss you all!

Author x

AkoSiHanselmo
Pretzerito

Eversince I Love You
All rights reserved 2017

PS:Para sa nagbigay ng title nitong story ko, kilala mo kung sino ka. Salamat. Kahit hindi na ako.

THANK YOU MGA KA-BOBITANG SHUNGA.
LOVE YOU ALL.
KUDOS.
BLUE HEARTS.

"Love is not about when it started, not how long it lasted. It's about how happy you are the time you felt it."